Nr specyfikacji Tytuł specyfikacji od strony do strony |
D.00.00.00 Wymagania ogólne 2 - 15 |
D.01.01.00 Odtworzenie trasy i punktów wysokościowych w terenie równinnym 16 - 19 |
D.02.00.00 Wykonanie wykopów 20 - 23 |
D.02.00.01 Wykonanie nasypów 24 - 29 |
D.03.02.01 Odwodnienie jezdni 30 - 39 |
D.04.01.01 Koryto wraz z profilowaniem i zagęszczaniem 40 - 44 |
D.08.01.01 Krawężniki 45 - 50 |
D.04.05.01 Podbudowa z kruszywa stabilizowanego cementem 51 - 64 |
D.08.05.02 Ściek z kostki betonowej 65 - 68 |
D.04.04.00 Podbudowa z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie 69 - 75 |
D.04.07.01 Podbudowa z betonu asfaltowego 76 - 86 |
D.05.03.00 Nawierzchnia z betonu asfaltowego 87 - 92 |
D.07.02.02 Oznakowanie pionowe 93 -
96 |
D.01.02.04 Rozbiórka elementów dróg 97 -
99 |
1.1. Przedmiot SST.
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z przebudową ul. Okólnej w Ostrowie Wlkp.
1.2. Zakres stosowania SST.
Szczegółowe
specyfikacje techniczne (SST) są stosowane jako dokument przetargowy, przy
zlecaniu i realizacji robót
wymienionych w pkt. 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST.
Ustalenia
zawarte w niniejszej specyfikacji stanowią wymagania ogólne wspólne dla robót
objętych szczegółowymi specyfikacjami technicznymi wymienionymi poniżej.
Szczegółowe specyfikacje techniczne opracowano na podstawie ogólnych
specyfikacji technicznych wydanych przez Generalną Dyrekcję Dróg Publicznych w
1998 roku i 2001 dla poszczególnych asortymentów robót drogowych i mostowych.
1.4. Określenia podstawowe.
Użyte
w SST wymienione poniżej określenia należy rozumieć w każdym przypadku
następująco:
Budowla drogowa - obiekt budowlany, nie będący budynkiem, stanowiący
całość techniczno - użytkową (drogę) albo jego część stanowiąca odrębny element
konstrukcyjny lub technologiczny (obiekt mostowy, korpus ziemny, węzeł).
Droga - wydzielony pas terenu przeznaczony do ruchu lub
postoju pojazdów oraz ruchu pieszych wraz z wszelkimi urządzeniami technicznymi
związanymi z prowadzeniem, i
zabezpieczeniem ruchu.
Dziennik Budowy – dziennik, wydany zgodnie z obowiązującymi
przepisami, stanowiący urzędowy dokument przebiegu robót budowlanych oraz
zdarzeń i okoliczności zachodzących w toku wykonywania robót.
Inżynier/Kierownik projektu – osoba wymieniona w danych kontraktowych (wyznaczona przez Zamawiającego, o której wyznaczeniu poinformowany jest Wykonawca), odpowiedzialna za nadzorowanie robót i administrowanie kontraktem.
Jezdnia - część korony drogi przeznaczona do ruchu
pojazdów.
Kierownik budowy - osoba wyznaczona przez Wykonawcę, upoważniona
do kierowania robotami i do występowania w jego imieniu w sprawach realizacji
kontraktu.
Korona drogi - jezdnia z poboczami lub chodnikami, zatokami,
pasami awaryjnymi i pasami dzielącymi jezdnie.
Konstrukcja nawierzchni ‑ układ warstw nawierzchni wraz ze sposobem
ich połączenia.
Korpus drogowy ‑ nasyp lub ta część wykopu, która jest
ograniczona od góry koroną drogi i skarpami rowów.
Koryto - element uformowany w korpusie drogowym w celu
ułożenia w nim konstrukcji nawierzchni.
Kosztorys
ofertowy - wyceniony kompletny
kosztorys ślepy.
Księga obmiarów - akceptowany przez Kierownika Projektu zeszyt z
ponumerowanymi stronami służący do wpisywania przez Wykonawcę obmiaru
dokonywanych robót w formie wyliczeń, szkiców i ew. dodatkowych załączników.
Wpisy w rejestrze obmiarów podlegają potwierdzeniu przez Kierownika Projektu.
Laboratorium ‑ drogowe lub inne laboratoria badawcze,
zaakceptowane przez Zamawiającego, niezbędne do przeprowadzenia wszelkich badań
i prób związanych oceną jakości materiałów oraz robót.
Materiały ‑ wszelkie tworzywa niezbędne do wykonania
robót zgodnie z dokumentacją projektową i specyfikacjami technicznymi,
zaakceptowane przez Kierownika Projektu.
Nawierzchnia - warstwa lub zespół warstw służących do
przejmowania i rozkładania obciążeń od ruchu na podłoże gruntowe i zapewniających
dogodne warunki dla ruchu.
a) Warstwa
ścieralna – górna warstwa nawierzchni poddana bezpośrednio oddziaływaniu
ruchu i czynników atmosferycznych.
b) Warstwa
wiążąca - warstwa znajdująca się pomiędzy warstwą ścieralną a podbudową,
zapewniająca lepsze rozłożenie naprężeń w nawierzchni i przekazywanie ich na
podbudowę.
c) Warstwa
wyrównawcza - warstwa służąca do wyrównania nierówności podbudowy do
profilu istniejącej nawierzchni.
d) Podbudowa
- dolna część nawierzchni służąca do przenoszenia obciążeń od ruchu na
podłoże. Podbudowa może składać się z podbudowy zasadniczej i podbudowy
pomocniczej.
e) Podbudowa
zasadnicza - górna część podbudowy spełniająca funkcje nośne w konstrukcji
nawierzchni. Może ona składać się jednej lub dwóch warstw.
f) Podbudowa
pomocnicza - dolna część podbudowy spełniająca, obok funkcji nośnych,
funkcje zabezpieczenia nawierzchni przed działaniem wody, mrozu i przenikaniem
cząstek podłoża. Może zawierać warstwę mrozoochronną, odsączającą lub odcinającą.
e) Warstwa
mrozoochronna – warstwa, której głównym zadaniem jest ochrona nawierzchni
przed skutkami działania mrozu.
f) Warstwa
odcinająca - warstwa stosowana w celu uniemożliwienia przenikania cząstek
drobnych gruntu do warstwy leżącej powyżej.
g) Warstwa
odsączająca - warstwa służąca do odprowadzenia wody przedostającej się do
nawierzchni.
Niweleta - wysokościowe i geometryczne rozwinięcie na
płaszczyźnie pionowego przekroju osi drogi lub obiektu mostowego.
Odpowiednia (bliska) zgodność ‑ zgodność wykonywanych robót z dopuszczonymi
tolerancjami, a jeśli przedział tolerancji nie został określony - z
przeciętnymi tolerancjami, przyjmowanymi zwyczajowo dla danego rodzaju robót
budowlanych.
Pas drogowy ‑ wydzielony liniami rozgraniczający pas
terenu przeznaczony do umieszczenia w nim drogi oraz drzew i krzewów. Pas
drogowy może również obejmować teren przewidziany do rozbudowy drogi i budowy
urządzeń chroniących ludzi i środowisko przed uciążliwościami powodowanymi
przez ruch na drodze.
Pobocze - część korony drogi przeznaczona do chwilowego
zatrzymywania się pojazdów, umieszczenia urządzeń bezpieczeństwa ruchu i
wykorzystywana do ruchu pieszych, służąca jednocześnie do bocznego oparcia
konstrukcji nawierzchni.
Podłoże ‑ grunt rodzimy lub nasypowy, leżący pod
nawierzchnią do głębokości przemarzania.
Podłoże ulepszone - wierzchnia warstwa podłoża, leżąca bezpośrednio
pod nawierzchnią, ulepszona w celu umożliwienia przejęcia ruchu budowlanego i
właściwego wykonania nawierzchni.
Polecenie Kierownika Projektu - wszelkie polecenia przekazane Wykonawcy przez
Kierownika Projektu, w formie pisemnej, dotyczące sposobu realizacji robót lub
innych spraw związanych z prowadzeniem budowy.
Projektant - uprawniona osoba prawna lub fizyczna będąca
autorem dokumentacji projektowej.
Przepust ‑ obiekt wybudowany w formie zamkniętej
obudowy konstrukcyjnej, służący do przepływu małego cieku wodnego pod nasypem
korpusu drogowego lub dla ruchu kołowego, pieszego.
Przeszkoda naturalna - element środowiska naturalnego, stanowiący
utrudnienie w realizacji zadania budowlanego, na przykład: dolina, bagno, rzeka
itp.
Przeszkoda sztuczna - dzieło ludzkie, stanowiące utrudnienie w
realizacji zadania budowlanego, na przykład droga, kolej, rurociąg itp.
Przetargowa dokumentacja projektowa – część dokumentacji projektowej, która wskazuje
lokalizację, charakterystykę i wymiary obiektu będącego przedmiotem robót.
Rekultywacja ‑ roboty mające na celu uporządkowanie i
przywrócenie pierwotnych funkcji terenom naruszonym w czasie prowadzenia
zadania budowlanego.
Ślepy kosztorys – wykaz robót z podaniem ich ilości (przedmiarem)
w kolejności technologicznej ich wykonania.
Zadanie budowlane – część przedsięwzięcia budowlanego, stanowiąca
odrębną całość konstrukcyjną lub technologiczną, zdolną do samodzielnego spełnienia
przewidywanych funkcji techniczno-użytkowych. Zadanie może polegać na wykonaniu
robót związanych z budową, modernizacją, utrzymaniem oraz ochroną budowli
drogowej lub jej elementu.
1.5.
Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz zgodność z dokumentacją projektową , SST i poleceniami Kierownika Projektu.
1.5.1.
Przekazanie terenu budowy.
Zamawiający w terminie określonym w dokumentach umowy przekaże Wykonawcy teren budowy wraz ze wszystkimi wymaganymi uzgodnieniami prawnymi i administracyjnymi, lokalizację i współrzędne punktów głównych trasy oraz reperów, dziennik budowy oraz dwa egzemplarze dokumentacji projektowej i dwa komplety SST. Na Wykonawcy spoczywa odpowiedzialność za ochronę przekazanych mu punktów pomiarowych do chwili odbioru końcowego robót. Uszkodzone lub zniszczone znaki geodezyjne Wykonawca odtworzy i utrwali na własny koszt.
1.5.2.
Dokumentacja projektowa.
Dokumentacja projektowa zawiera rysunki, obliczenia i dokumenty, zgodne z wykazem podanym w szczegółowych warunkach umowy i składa się z:
1) część opisową,
2) część rysunkową,
3) część przedmiarową
Wszelkie zmiany w dokumentacji projektowej powinny być wprowadzone na piśmie i autoryzowane przez Kierownika Projektu. Istotne zmiany w dokumentacji projektowej powinny być wprowadzone przez Zamawiającego po uzgodnieniu z Projektantem.
1.5.3. Zgodność robót z dokumentacją projektową i SST.
Dokumentacja projektowa, SST oraz dodatkowe dokumenty przekazane Wykonawcy przez Zamawiającego stanowią część umowy, a wymaganie wyszczególnione w choćby jednym z nich są obowiązujące dla Wykonawcy tak jakby zawarte były w całej dokumentacji.
W przypadku rozbieżności w ustaleniach poszczególnych dokumentów obowiązuje kolejność ich ważności wymieniona w „Ogólnych warunkach umowy”.
Wykonawca nie może wykorzystywać błędów lub opuszczeń w dokumentach kontraktowych, a o ich wykryciu winien natychmiast powiadomić Kierownika Projektu, który dokona niezbędnych zmian i poprawek.
W przypadku rozbieżności opis
wymiarów ważniejszy jest od odczytu ze skali rysunków.
Wszystkie wykonane roboty i dostarczone materiały powinny być zgodne z dokumentacją projektową i SST. Dane określone w dokumentacji projektowej i w SST będą uważane za wartości docelowe, od których dopuszczalne są odchylenia w ramach określonego przedziału tolerancji. Cechy materiałów i elementów budowli muszą być jednorodne i wykazywać zgodność z określonymi wymaganiami, a rozrzuty tych cech nie mogą przekraczać dopuszczalnego przedziału tolerancji.
W przypadku, gdy materiały lub roboty nie będą w pełni zgodne z dokumentacją projektową lub SST i wpłynie to na niezadowalającą jakość elementu budowli, to takie materiały zostaną zastąpione innymi a roboty rozebrane i wykonane ponownie na koszt Wykonawcy.
1.5.4.
Zabezpieczenie terenu budowy.
Roboty remontowe („pod ruchem”)
Wykonawca jest zobowiązany w miarę możliwości do utrzymania ruchu publicznego na drodze powiatowej, oraz utrzymania istniejących obiektów ( dojazd do posesji i gospodarstw rolnych itp.) na terenie budowy, w okresie trwania realizacji kontraktu, aż do zakończenia i odbioru ostatecznego robót.
Prace będą realizowane w oparciu o projekt organizacji ruchu i zabezpieczenia robót w okresie trwania budowy. W zależności od potrzeb i postępu robót projekt organizacji ruchu powinien być aktualizowany przez Wykonawcę na bieżąco. Każda zmiana, w stosunku do zatwierdzonego projektu organizacji ruchu, wymaga każdorazowo ponownego zatwierdzenia projektu.
W czasie wykonywania robót Wykonawca dostarczy, zainstaluje i będzie obsługiwał wszystkie tymczasowe urządzenia zabezpieczające takie jak: zapory, światła ostrzegawcze, sygnały, itp., zapewniając w ten sposób bezpieczeństwo pojazdów i pieszych.
Wykonawca zapewni stałe warunki widoczności w dzień i w nocy tych zapór i znaków, dla których jest to nieodzowne ze względów bezpieczeństwa.
Wszystkie znaki, zapory i inne urządzenia zabezpieczające będą akceptowane przez Kierownika Projektu.
Fakt przystąpienia do robót Wykonawca obwieści publicznie przed ich rozpoczęciem w sposób uzgodniony z Kierownikiem projektu oraz przez umieszczenie, w miejscach i ilościach określonych przez Kierownika projektu, tablic informacyjnych, których treść będzie zatwierdzona przez Kierownika projektu. Tablice informacyjne będą utrzymywane przez Wykonawcę w dobrym stanie przez cały okres realizacji robót.
Koszt zabezpieczenia terenu budowy
nie podlega odrębnej zapłacie i przyjmuje się, że jest włączony w cenę
kontraktową.
Wykonawca ma obowiązek znać i stosować w czasie prowadzenia robót wszelkie przepisy dotyczące ochrony środowiska naturalnego.
W okresie trwania budowy i wykańczania robót Wykonawca będzie:
a)utrzymywać teren budowy i wykopy w stanie bez wody stojącej,
b)podejmować wszelkie uzasadnione kroki mające na celu stosowanie się do przepisów i norm dotyczących ochrony środowiska na terenie i wokół terenu budowy oraz będzie unikać uszkodzeń lub uciążliwości dla osób lub dóbr publicznych i innych, a wynikających z nadmiernego hałasu, wibracji, zanieczyszczenia lub innych przyczyn powstałych w następstwie jego sposobu działania.
Stosując się do tych wymagań będzie miał szczególny wzgląd na:
1) lokalizację baz, warsztatów, magazynów, składowisk, ukopów i dróg dojazdowych,
2) środki ostrożności i zabezpieczenia przed:
a) zanieczyszczeniem zbiorników i cieków wodnych pyłami lub substancjami toksycznymi,
b) zanieczyszczeniem powietrza pyłami i gazami,
c) możliwością powstania pożaru.
1.5.6. Ochrona
przeciwpożarowa
Wykonawca będzie przestrzegać przepisy ochrony przeciwpożarowej.
Wykonawca będzie utrzymywać, wymagany na podstawie odpowiednich przepisów sprawny sprzęt przeciwpożarowy, na terenie baz produkcyjnych, w pomieszczeniach biurowych, mieszkalnych, magazynach oraz w maszynach i pojazdach.
Materiały łatwopalne będą składowane w sposób zgodny z odpowiednimi przepisami i zabezpieczone przed dostępem osób trzecich.
Wykonawca będzie odpowiedzialny za wszelkie straty spowodowane pożarem wywołanym jako rezultat realizacji robót albo przez personel Wykonawcy.
1.5.7. Materiały
szkodliwe dla otoczenia
Materiały, które w sposób trwały są szkodliwe dla otoczenia, nie będą dopuszczone do użycia.
Nie dopuszcza się użycia materiałów wywołujących szkodliwe promieniowanie o stężeniu większym od dopuszczalnego, określonego odpowiednimi przepisami.
Wszelkie materiały odpadowe użyte do robót będą miały aprobatę techniczną wydaną przez uprawnioną jednostkę, jednoznacznie określającą brak szkodliwego oddziaływania tych materiałów na środowisko.
Materiały, które są szkodliwe dla otoczenia tylko w czasie robót, a po zakończeniu robót ich szkodliwość zanika (np. materiały pylaste) mogą być użyte pod warunkiem przestrzegania wymagań technologicznych wbudowania. Jeżeli wymagają tego odpowiednie przepisy Wykonawca powinien otrzymać zgodę na użycie tych materiałów od właściwych organów administracji państwowej.
Jeżeli Wykonawca użył materiałów szkodliwych dla otoczenia zgodnie ze specyfikacjami, a ich użycie spowodowało jakiekolwiek zagrożenie środowiska, to konsekwencje tego poniesie Zamawiający.
1.5.8. Ochrona
własności publicznej i prywatnej
Wykonawca odpowiada za ochronę instalacji na powierzchni ziemi i za urządzenia podziemne, takie jak rurociągi, kable itp. oraz uzyska od odpowiednich władz będących właścicielami tych urządzeń potwierdzenie informacji dostarczonych mu przez Zamawiającego w ramach planu ich lokalizacji. Wykonawca zapewni właściwe oznaczenie i zabezpieczenie przed uszkodzeniem tych instalacji i urządzeń w czasie trwania budowy.
Wykonawca zobowiązany jest umieścić w swoim harmonogramie rezerwę czasową dla wszelkiego rodzaju robót, które mają być wykonane w zakresie przełożenia instalacji i urządzeń podziemnych na terenie budowy i powiadomić Kierownika projektu i władze lokalne o zamiarze rozpoczęcia robót. O fakcie przypadkowego uszkodzenia tych instalacji Wykonawca bezzwłocznie powiadomi Kierownika projektu i zainteresowane władze oraz będzie z nimi współpracował dostarczając wszelkiej pomocy potrzebnej przy dokonywaniu napraw. Wykonawca będzie odpowiadać za wszelkie spowodowane przez jego działania uszkodzenia instalacji na powierzchni ziemi i urządzeń podziemnych wykazanych w dokumentach dostarczonych mu przez Zamawiającego.
Jeżeli teren budowy przylega do terenów z zabudową mieszkaniową, Wykonawca będzie realizować roboty w sposób powodujący minimalne niedogodności dla mieszkańców. Wykonawca odpowiada za wszelkie uszkodzenia zabudowy mieszkaniowej w sąsiedztwie budowy, spowodowane jego działalnością.
Kierownik projektu będzie na bieżąco informowany o wszystkich umowach zawartych pomiędzy Wykonawcą a właścicielami nieruchomości i dotyczących korzystania z własności i dróg wewnętrznych. Jednakże, ani Kierownik projektu ani Zamawiający nie będzie ingerował w takie porozumienia, o ile nie będą one sprzeczne z postanowieniami zawartymi w warunkach umowy.
1.5.9. Ograniczenie
obciążeń osi pojazdów
Wykonawca będzie stosować się do ustawowych ograniczeń nacisków osi na drogach publicznych przy transporcie materiałów i wyposażenia na i z terenu robót. Wykonawca uzyska wszelkie niezbędne zezwolenia i uzgodnienia od właściwych władz, co do przewozu nietypowych wagowo ładunków (ponadnormatywnych) i o każdym takim przewozie będzie powiadamiał Kierownika projektu. Kierownik projektu może polecić, aby pojazdy nie spełniające tych warunków zostały usunięte z terenu budowy. Pojazdy powodujące nadmierne obciążenie osiowe nie będą dopuszczone na świeżo ukończony fragment budowy w obrębie terenu budowy i Wykonawca będzie odpowiadał za naprawę wszelkich robót w ten sposób uszkodzonych, zgodnie z poleceniami Kierownika projektu.
1.5.10.
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podczas realizacji robót Wykonawca będzie przestrzegać przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.
W szczególności Wykonawca ma obowiązek zadbać, aby personel nie wykonywał pracy w warunkach niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia oraz nie spełniających odpowiednich wymagań sanitarnych.
Wykonawca zapewni i będzie utrzymywał wszelkie urządzenia zabezpieczające, socjalne oraz sprzęt i odpowiednią odzież dla ochrony życia i zdrowia osób zatrudnionych na budowie oraz dla zapewnienia bezpieczeństwa publicznego.
Uznaje się, że wszelkie koszty związane z wypełnieniem wymagań określonych powyżej nie podlegają odrębnej zapłacie i są uwzględnione w cenie kontraktowej.
1.5.11. Ochrona i
utrzymanie robót
Wykonawca będzie odpowiadał za ochronę robót i za wszelkie materiały i urządzenia używane do robót od daty rozpoczęcia do daty wydania potwierdzenia zakończenia robót przez Kierownika projektu.
Wykonawca będzie utrzymywać roboty do czasu odbioru ostatecznego. Utrzymanie powinno być prowadzone w taki sposób, aby budowla drogowa lub jej elementy były w zadowalającym stanie przez cały czas, do momentu odbioru ostatecznego.
Jeśli Wykonawca w jakimkolwiek czasie zaniedba utrzymanie, to na polecenie Kierownika projektu powinien rozpocząć roboty utrzymaniowe nie później niż w 24 godziny po otrzymaniu tego polecenia.
1.5.12. Stosowanie
się do prawa i innych przepisów
Wykonawca zobowiązany jest znać wszystkie zarządzenia wydane przez władze centralne i miejscowe oraz inne przepisy, regulaminy i wytyczne, które są w jakikolwiek sposób związane z wykonywanymi robotami i będzie w pełni odpowiedzialny za przestrzeganie tych postanowień podczas prowadzenia robót.
Wykonawca będzie przestrzegać praw patentowych i będzie w pełni odpowiedzialny za wypełnienie wszelkich wymagań prawnych odnośnie znaków firmowych, nazw lub innych chronionych praw w odniesieniu do sprzętu, materiałów lub urządzeń użytych lub związanych z wykonywaniem robót i w sposób ciągły będzie informować Kierownika projektu o swoich działaniach, przedstawiając kopie zezwoleń i inne odnośne dokumenty. Wszelkie straty, koszty postępowania, obciążenia i wydatki wynikłe z lub związane z naruszeniem jakichkolwiek praw patentowych pokryje Wykonawca, z wyjątkiem przypadków, kiedy takie naruszenie wyniknie z wykonania projektu lub specyfikacji dostarczonej przez Kierownika projektu.
1.5.13. Równoważność norm i zbiorów przepisów prawnych
Gdziekolwiek w dokumentach kontraktowych powołane są konkretne normy i przepisy, które spełniać mają materiały, sprzęt i inne towary oraz wykonane i zbadane roboty, będą obowiązywać postanowienia najnowszego wydania lub poprawionego wydania powołanych norm i przepisów o ile w warunkach kontraktu nie postanowiono inaczej. W przypadku, gdy powołane normy i przepisy są państwowe lub odnoszą się do konkretnego kraju lub regionu, mogą być również stosowane inne odpowiednie normy zapewniające równy lub wyższy poziom wykonania niż powołane normy lub przepisy, pod warunkiem ich sprawdzenia i pisemnego zatwierdzenia przez Inżyniera/Kierownika projektu. Różnice pomiędzy powołanymi normami a ich proponowanymi zamiennikami muszą być dokładnie opisane przez Wykonawcę i przedłożone Kierownikowi projektu do zatwierdzenia.
1.5.14. Wykopaliska
Wszelkie wykopaliska, monety, przedmioty wartościowe, budowle oraz inne pozostałości o znaczeniu geologicznym lub archeologicznym odkryte na terenie budowy będą uważane za własność Zamawiającego. Wykonawca zobowiązany jest powiadomić Kierownika projektu i postępować zgodnie z jego poleceniami. Jeżeli w wyniku tych poleceń Wykonawca poniesie koszty i/lub wystąpią opóźnienia w robotach, Kierownik projektu po uzgodnieniu z Zamawiającym i Wykonawcą ustali wydłużenie czasu wykonania robót i/lub wysokość kwoty, o którą należy zwiększyć cenę kontraktową.
2.1. Źródła zaopatrzenia w
materiały
Co najmniej na trzy tygodnie przed zaplanowanym wykorzystaniem jakichkolwiek materiałów przeznaczonych do robót, Wykonawca przedstawi Kierownikowi projektu do zatwierdzenia, szczegółowe informacje dotyczące proponowanego źródła wytwarzania, zamawiania lub wydobywania tych materiałów jak również odpowiednie świadectwa badań laboratoryjnych oraz próbki materiałów.
Zatwierdzenie partii materiałów z danego źródła nie oznacza automatycznie, że wszelkie materiały z danego źródła uzyskają zatwierdzenie.
Wykonawca zobowiązany jest do prowadzenia badań w celu wykazania, że materiały uzyskane z dopuszczonego źródła w sposób ciągły spełniają wymagania SST w czasie realizacji robót.
2.2. Pozyskiwanie materiałów
miejscowych
Wykonawca odpowiada za uzyskanie pozwoleń od właścicieli i odnośnych władz na pozyskanie materiałów ze źródeł miejscowych włączając w to źródła wskazane przez Zamawiającego i jest zobowiązany dostarczyć Kierownikowi projektu wymagane dokumenty przed rozpoczęciem eksploatacji źródła.
Wykonawca przedstawi Kierownikowi projektu do zatwierdzenia dokumentację zawierającą raporty z badań terenowych i laboratoryjnych oraz proponowaną przez siebie metodę wydobycia i selekcji, uwzględniając aktualne decyzje o eksploatacji, organów administracji państwowej i samorządowej.
Wykonawca ponosi odpowiedzialność za spełnienie wymagań ilościowych i jakościowych materiałów pochodzących ze źródeł miejscowych.
Wykonawca ponosi wszystkie koszty, z tytułu wydobycia materiałów, dzierżawy i inne, jakie okażą się potrzebne w związku z dostarczeniem materiałów do robót.
Wszystkie odpowiednie materiały pozyskane z wykopów na terenie budowy lub z innych miejsc wskazanych w dokumentach umowy będą wykorzystane do robót lub odwiezione na odkład odpowiednio do wymagań umowy lub wskazań Kierownika projektu.
Wykonawca nie będzie prowadzić żadnych wykopów w obrębie terenu budowy poza tymi, które zostały wyszczególnione w dokumentach umowy, chyba, że uzyska na to pisemną zgodę Kierownika projektu.
Eksploatacja źródeł materiałów będzie zgodna z wszelkimi regulacjami prawnymi obowiązującymi na danym obszarze.
2.3. Materiały nie odpowiadające wymaganiom
Materiały nie odpowiadające wymaganiom zostaną przez Wykonawcę wywiezione z terenu budowy i złożone w miejscu wskazanym przez Kierownika projektu. Jeśli Kierownik projektu zezwoli Wykonawcy na użycie tych materiałów do innych robót niż te, dla których zostały zakupione, to koszt tych materiałów zostanie odpowiednio przewartościowany (skorygowany) przez Kierownika projektu.
Każdy rodzaj robót, w którym znajdują się nie zbadane i nie zaakceptowane materiały, Wykonawca wykonuje na własne ryzyko, licząc się z jego nieprzyjęciem, usunięciem i niezapłaceniem.
2.4. Wariantowe stosowanie materiałów
Jeśli dokumentacja projektowa lub SST przewidują możliwość wariantowego zastosowania rodzaju materiału w wykonywanych robotach, Wykonawca powiadomi .Kierownika projektu o swoim zamiarze co najmniej 3 tygodnie przed użyciem tego materiału, albo w okresie dłuższym, jeśli będzie to potrzebne z uwagi na wykonanie badań wymaganych przez Kierownika projektu. Wybrany i zaakceptowany rodzaj materiału nie może być później zmieniany bez zgody Kierownika projektu.
2.5. Przechowywanie i składowanie materiałów
Wykonawca zapewni, aby tymczasowo składowane materiały do czasu, gdy będą one użyte do robót, były zabezpieczone przed zanieczyszczeniami, zachowały swoją jakość i właściwości i były dostępne do kontroli przez Kierownika projektu.
Miejsca czasowego składowania materiałów będą zlokalizowane w obrębie terenu budowy w miejscach uzgodnionych z Kierownikiem projektu lub poza terenem budowy w miejscach zorganizowanych przez Wykonawcę i zaakceptowanych przez Kierownika projektu.
2.6. Inspekcja wytwórni materiałów
Wytwórnie materiałów mogą być okresowo kontrolowane przez Kierownika projektu w celu sprawdzenia zgodności stosowanych metod produkcji z wymaganiami. Próbki materiałów mogą być pobierane w celu sprawdzenia ich właściwości. Wyniki tych kontroli będą stanowić podstawę do akceptacji określonej partii materiałów pod względem jakości.
W przypadku, gdy Kierownik projektu będzie przeprowadzał inspekcję wytwórni, muszą być spełnione następujące warunki:
a) Kierownik projektu będzie miał zapewnioną współpracę i pomoc Wykonawcy oraz producenta materiałów w czasie przeprowadzania inspekcji,
b) Kierownik projektu będzie miał wolny dostęp, w dowolnym czasie, do tych części wytwórni, gdzie odbywa się produkcja materiałów przeznaczonych do realizacji robót,
c) Jeżeli produkcja odbywa się w miejscu nie należącym do Wykonawcy, Wykonawca uzyska dla Kierownika projektu zezwolenie dla przeprowadzenia inspekcji i badań w tych miejscach.
Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót. Sprzęt używany do robót powinien być zgodny z ofertą Wykonawcy i powinien odpowiadać pod względem typów i ilości wskazaniom zawartym w SST lub projekcie organizacji robót, zaakceptowanym przez Kierownika projektu; w przypadku braku ustaleń w wymienionych wyżej dokumentach, sprzęt powinien być uzgodniony i zaakceptowany przez Kierownika projektu.
Liczba i wydajność sprzętu powinny gwarantować przeprowadzenie robót, zgodnie z zasadami określonymi w dokumentacji projektowej, SST i wskazaniach Kierownika projektu.
Sprzęt będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót ma być utrzymywany w dobrym stanie i gotowości do pracy. Powinien być zgodny z normami ochrony środowiska i przepisami dotyczącymi jego użytkowania.
Wykonawca dostarczy Kierownikowi projektu kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu do użytkowania i badań okresowych, tam gdzie jest to wymagane przepisami.
Wykonawca będzie konserwować sprzęt jak również naprawiać lub wymieniać sprzęt niesprawny.
Jeżeli dokumentacja projektowa lub SST przewidują możliwość wariantowego użycia sprzętu przy wykonywanych robotach, Wykonawca powiadomi Kierownika projektu o swoim zamiarze wyboru i uzyska jego akceptację przed użyciem sprzętu. Wybrany sprzęt, po akceptacji Kierownika projektu, nie może być później zmieniany bez jego zgody.
Jakikolwiek sprzęt, maszyny, urządzenia i narzędzia nie gwarantujące zachowania warunków umowy, zostaną przez Kierownika projektu zdyskwalifikowane i nie dopuszczone do robót.
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną niekorzystnie na jakość wykonywanych robót i właściwości przewożonych materiałów.
Liczba środków transportu będzie zapewniać prowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi w dokumentacji projektowej, SST i wskazaniach Kierownika Projektu w terminie przewidzianym umową.
Przy ruchu po drogach publicznych pojazdy będą spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu powinien dostosować się do obowiązujących ograniczeń obciążeń osi pojazdów podczas transportu materiałów drogowego w odniesieniu do dopuszczalnych obciążeń na osie i innych parametrów technicznych. Środki transportu nie odpowiadające warunkom dopuszczalnych obciążeń na osie mogą być dopuszczone przez Kierownika Projektu, pod warunkiem przywrócenia stanu pierwotnego użytkowanych odcinków dróg na koszt Wykonawcy.
Wykonawca będzie usuwać na bieżąco, na własny
koszt, wszelkie zanieczyszczenia spowodowane jego pojazdami na drogach
publicznych oraz dojazdach do terenu budowy.
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z umową oraz za jakość zastosowanych materiałów i wykonywanych robót, za ich zgodność z dokumentacją projektową, wymaganiami SST, projektu organizacji robót oraz poleceniami Kierownika Projektu.
Wykonawca ponosi odpowiedzialność za dokładne wytyczenie w planie i wyznaczenie wysokości wszystkich elementów robót zgodnie z wymiarami i rzędnymi określonymi w dokumentacji projektowej lub przekazanymi na piśmie przez Kierownika Projektu.
Następstwa jakiegokolwiek błędu spowodowanego przez Wykonawcę w wytyczeniu i wyznaczaniu robót zostaną, jeśli wymagać tego będzie Kierownik Projektu, poprawione przez Wykonawcę na własny koszt.
Sprawdzenie wytyczenia robót lub wyznaczenia wysokości przez Kierownika Projektu nie zwalnia Wykonawcy od odpowiedzialności za dokładność.
Decyzje Kierownika Projektu dotyczące akceptacji lub odrzucenia materiałów i elementów robót będą oparte na wymaganiach sformułowanych w dokumentach umowy, dokumentacji projektowej i SST, a także w normach i wytycznych. Przy podejmowaniu decyzji Kierownik Projektu uwzględni wyniki badań materiałów i robót, rozrzuty normalnie występujące przy produkcji i przy badaniach materiałów, doświadczenia z przeszłości, wyniki badań naukowych oraz inne czynniki wpływające na rozważaną kwestię.
Polecenia Kierownika Projektu będą wykonywane nie później niż w czasie przez niego wyznaczonym, po ich otrzymaniu przez Wykonawcę, pod groźbą zatrzymania robót. Skutki finansowe z tego tytułu ponosi Wykonawca.
6.1. Program
zapewnienia jakości
Wykonawca jest zobowiązany opracować i przedstawić do akceptacji Kierownika projektu program zapewnienia jakości. W programie zapewnienia jakości Wykonawca powinien określić, zamierzony sposób wykonywania robót, możliwości techniczne, kadrowe i plan organizacji robót gwarantujący wykonanie robót zgodnie z dokumentacją projektową, SST oraz ustaleniami.
Program zapewnienia jakości powinien zawierać:
a) część ogólną opisującą:
-organizację wykonania robót, w tym terminy i sposób prowadzenia robót,
-organizację ruchu na budowie wraz z oznakowaniem robót,
-sposób zapewnienia bhp.,
-wykaz zespołów roboczych, ich kwalifikacje i przygotowanie praktyczne,
-wykaz osób odpowiedzialnych za jakość i terminowość wykonania poszczególnych elementów robót,
-system (sposób i procedurę) proponowanej kontroli i sterowania jakością wykonywanych robót,
-wyposażenie w sprzęt i urządzenia do pomiarów i kontroli (opis laboratorium własnego lub laboratorium, któremu Wykonawca zamierza zlecić prowadzenie badań),
-sposób oraz formę gromadzenia wyników badań laboratoryjnych, zapis pomiarów, nastaw mechanizmów sterujących, a także wyciąganych wniosków i zastosowanych korekt w procesie technologicznym, proponowany sposób i formę przekazywania tych informacji Inżynierowi/Kierownikowi projektu;
b) część szczegółową opisującą dla każdego asortymentu robót:
-wykaz maszyn i urządzeń stosowanych na budowie z ich parametrami technicznymi oraz wyposażeniem w mechanizmy do sterowania i urządzenia pomiarowo-kontrolne,
-rodzaje i ilość środków transportu oraz urządzeń do magazynowania i załadunku materiałów, spoiw, lepiszczy, kruszyw itp.,
-sposób zabezpieczenia i ochrony ładunków przed utratą ich właściwości w czasie transportu,
-sposób i procedurę pomiarów i badań (rodzaj i częstotliwość, pobieranie próbek, legalizacja i sprawdzanie urządzeń, itp.) prowadzonych podczas dostaw materiałów, wytwarzania mieszanek i wykonywania poszczególnych elementów robót,
-sposób postępowania z materiałami i robotami nie odpowiadającymi wymaganiom.
6.2. Zasady kontroli
jakości robót
Celem kontroli robót będzie takie sterowanie ich przygotowaniem i wykonaniem, aby osiągnąć założoną jakość robót.
Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę robót i jakości materiałów. Wykonawca zapewni odpowiedni system kontroli, włączając personel, laboratorium, sprzęt, zaopatrzenie i wszystkie urządzenia niezbędne do pobierania próbek i badań materiałów oraz robót.
Przed zatwierdzeniem systemu kontroli Kierownik projektu może zażądać od Wykonawcy przeprowadzenia badań w celu zademonstrowania, że poziom ich wykonywania jest zadowalający.
Wykonawca będzie przeprowadzać pomiary i badania materiałów oraz robót z częstotliwością zapewniającą stwierdzenie, że roboty wykonano zgodnie z wymaganiami zawartymi w dokumentacji projektowej i SST
Minimalne wymagania co do zakresu badań i ich częstotliwość są określone w SST, normach i wytycznych. W przypadku, gdy nie zostały one tam określone, Kierownik projektu ustali jaki zakres kontroli jest konieczny, aby zapewnić wykonanie robót zgodnie z umową.
Wykonawca dostarczy Kierownikowi projektu świadectwa, że wszystkie stosowane urządzenia i sprzęt badawczy posiadają ważną legalizację, zostały prawidłowo wykalibrowane i odpowiadają wymaganiom norm określających procedury badań.
Kierownik projektu będzie mieć nieograniczony dostęp do pomieszczeń laboratoryjnych, w celu ich inspekcji.
Kierownik projektu będzie przekazywać Wykonawcy pisemne informacje o jakichkolwiek niedociągnięciach dotyczących urządzeń laboratoryjnych, sprzętu, zaopatrzenia laboratorium, pracy personelu lub metod badawczych. Jeżeli niedociągnięcia te będą tak poważne, że mogą wpłynąć ujemnie na wyniki badań, Inżynier/Kierownik projektu natychmiast wstrzyma użycie do robót badanych materiałów i dopuści je do użycia dopiero wtedy, gdy niedociągnięcia w pracy laboratorium Wykonawcy zostaną usunięte i stwierdzona zostanie odpowiednia jakość tych materiałów.
Wszystkie koszty związane z organizowaniem i prowadzeniem badań materiałów ponosi Wykonawca.
6.3. Pobieranie
próbek
Próbki będą pobierane losowo. Zaleca się stosowanie statystycznych metod pobierania próbek, opartych na zasadzie, że wszystkie jednostkowe elementy produkcji mogą być z jednakowym prawdopodobieństwem wytypowane do badań.
Kierownik projektu będzie mieć zapewnioną możliwość udziału w pobieraniu próbek.
Pojemniki do pobierania próbek będą dostarczone przez Wykonawcę i zatwierdzone przez Kierownika projektu. Próbki dostarczone przez Wykonawcę do badań wykonywanych przez Kierownik projektu będą odpowiednio opisane i oznakowane, w sposób zaakceptowany przez Kierownika projektu.
Na zlecenie Kierownika projektu Wykonawca będzie przeprowadzać dodatkowe badania tych materiałów, które budzą wątpliwości co do jakości, o ile kwestionowane materiały nie zostaną przez Wykonawcę usunięte lub ulepszone z własnej woli. Koszty tych dodatkowych badań pokrywa Wykonawca tylko w przypadku stwierdzenia usterek; w przeciwnym przypadku koszty te pokrywa Zamawiający.
6.4. Badania i
pomiary
Wszystkie badania i pomiary będą przeprowadzone zgodnie z wymaganiami norm. W przypadku, gdy normy nie obejmują jakiegokolwiek badania wymaganego w SST, stosować można wytyczne krajowe, albo inne procedury, zaakceptowane przez Kierownika projektu.
Przed przystąpieniem do pomiarów lub badań, Wykonawca powiadomi Kierownika projektu o rodzaju, miejscu i terminie pomiaru lub badania. Po wykonaniu pomiaru lub badania, Wykonawca przedstawi na piśmie ich wyniki do akceptacji Kierownika projektu.
6.5. Raporty z badań
Wykonawca będzie przekazywać Kierownikowi projektu kopie raportów z wynikami badań jak najszybciej, nie później jednak niż w terminie określonym w programie zapewnienia jakości.
Wyniki badań (kopie) będą przekazywane Kierownikowi projektu na formularzach według dostarczonego przez niego wzoru lub innych, przez niego zaaprobowanych.
6.6. Badania
prowadzone przez Kierownika projektu
Kierownik projektu jest uprawniony do dokonywania kontroli, pobierania próbek i badania materiałów w miejscu ich wytwarzania/pozyskiwania, a Wykonawca i producent materiałów powinien udzielić mu niezbędnej pomocy.
Kierownik projektu, dokonując weryfikacji systemu kontroli robót prowadzonego przez Wykonawcę, poprzez między innymi swoje badania, będzie oceniać zgodność materiałów i robót z wymaganiami SST na podstawie wyników własnych badań kontrolnych jak i wyników badań dostarczonych przez Wykonawcę.
Kierownik projektu powinien pobierać próbki materiałów i prowadzić badania niezależnie od Wykonawcy, na swój koszt. Jeżeli wyniki tych badań wykażą, że raporty Wykonawcy są niewiarygodne, to Kierownik projektu oprze się wyłącznie na własnych badaniach przy ocenie zgodności materiałów i robót z dokumentacją projektową i SST. Może również zlecić, sam lub poprzez Wykonawcę, przeprowadzenie powtórnych lub dodatkowych badań niezależnemu laboratorium. W takim przypadku całkowite koszty powtórnych lub dodatkowych badań i pobierania próbek poniesione zostaną przez Wykonawcę.
6.7. Certyfikaty i
deklaracje
Kierownik projektu może dopuścić do użycia tylko te materiały, które posiadają:
1.certyfikat na znak bezpieczeństwa wykazujący, że zapewniono zgodność z kryteriami technicznymi określonymi na podstawie Polskich Norm, aprobat technicznych oraz właściwych przepisów i dokumentów technicznych,
2.deklarację zgodności lub certyfikat zgodności z:
-Polską Normą lub
-aprobatą techniczną, w przypadku wyrobów, dla których nie ustanowiono Polskiej Normy, jeżeli nie są objęte certyfikacją określoną w pkt 1 i które spełniają wymogi SST.
W przypadku materiałów, dla których ww. dokumenty są wymagane przez SST, każda partia dostarczona do robót będzie posiadać te dokumenty, określające w sposób jednoznaczny jej cechy.
Produkty przemysłowe muszą posiadać ww. dokumenty wydane przez producenta, a w razie potrzeby poparte wynikami badań wykonanych przez niego. Kopie wyników tych badań będą dostarczone przez Wykonawcę Kierownikowi projektu.
Jakiekolwiek materiały, które nie spełniają tych wymagań będą odrzucone.
6.8. Dokumenty budowy
(1) Dziennik budowy
Dziennik budowy jest wymaganym dokumentem prawnym obowiązującym Zamawiającego i Wykonawcę w okresie od przekazania Wykonawcy terenu budowy do końca okresu gwarancyjnego. Odpowiedzialność za prowadzenie dziennika budowy zgodnie z obowiązującymi przepisami spoczywa na Wykonawcy.
Zapisy w dzienniku budowy będą dokonywane na bieżąco i będą dotyczyć przebiegu robót, stanu bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz technicznej i gospodarczej strony budowy.
Każdy zapis w dzienniku budowy będzie opatrzony datą jego dokonania, podpisem osoby, która dokonała zapisu, z podaniem jej imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego. Zapisy będą czytelne, dokonane trwałą techniką, w porządku chronologicznym, bezpośrednio jeden pod drugim, bez przerw.
Załączone do dziennika budowy protokoły i inne dokumenty będą oznaczone kolejnym numerem załącznika i opatrzone datą i podpisem Wykonawcy i Kierownika projektu.
Do dziennika budowy należy wpisywać w szczególności:
-datę przekazania Wykonawcy terenu budowy,
-datę przekazania przez Zamawiającego dokumentacji projektowej,
-datę uzgodnienia przez Kierownika projektu programu zapewnienia jakości i harmonogramów robót,
-terminy rozpoczęcia i zakończenia poszczególnych elementów robót,
-przebieg robót, trudności i przeszkody w ich prowadzeniu, okresy i przyczyny przerw w robotach,
-uwagi i polecenia Kierownika projektu,
-daty zarządzenia wstrzymania robót, z podaniem powodu,
-zgłoszenia i daty odbiorów robót zanikających i ulegających zakryciu, częściowych i ostatecznych odbiorów robót,
-wyjaśnienia, uwagi i propozycje Wykonawcy,
-stan pogody i temperaturę powietrza w okresie wykonywania robót podlegających ograniczeniom lub wymaganiom szczególnym w związku z warunkami klimatycznymi,
-zgodność rzeczywistych warunków geotechnicznych z ich opisem w dokumentacji projektowej,
-dane dotyczące czynności geodezyjnych (pomiarowych) dokonywanych przed i w trakcie wykonywania robót,
-dane dotyczące sposobu wykonywania zabezpieczenia robót,
-dane dotyczące jakości materiałów, pobierania próbek oraz wyniki przeprowadzonych badań z podaniem, kto je przeprowadzał,
-wyniki prób poszczególnych elementów budowli z podaniem, kto je przeprowadzał,
-inne istotne informacje o przebiegu robót.
Propozycje, uwagi i wyjaśnienia Wykonawcy, wpisane do dziennika budowy będą przedłożone Kierownikowi projektu do ustosunkowania się.
Decyzje Kierownika projektu wpisane do dziennika budowy Wykonawca podpisuje z zaznaczeniem ich przyjęcia lub zajęciem stanowiska.
Wpis projektanta do dziennika budowy obliguje Kierownika projektu do ustosunkowania się. Projektant nie jest jednak stroną umowy i nie ma uprawnień do wydawania poleceń Wykonawcy robót.
(2) Książka obmiarów
Książka obmiarów stanowi dokument pozwalający na rozliczenie faktycznego postępu każdego z elementów robót. Obmiary wykonanych robót przeprowadza się w sposób ciągły w jednostkach przyjętych w kosztorysie i wpisuje do książki obmiarów.
(3) Dokumenty laboratoryjne
Dzienniki laboratoryjne, deklaracje zgodności lub certyfikaty zgodności materiałów, orzeczenia o jakości materiałów, recepty robocze i kontrolne wyniki badań Wykonawcy będą gromadzone w formie uzgodnionej w
programie zapewnienia jakości. Dokumenty te stanowią załączniki do odbioru robót. Winny być udostępnione na każde życzenie Kierownika projektu.
(4) Pozostałe dokumenty budowy
Do dokumentów budowy zalicza się, oprócz wymienionych w punktach (1) - (3) następujące dokumenty:
ü pozwolenie na realizację zadania budowlanego,
ü protokoły przekazania terenu budowy,
ü umowy cywilno-prawne z osobami trzecimi i inne umowy cywilno-prawne,
ü protokoły odbioru robót,
ü protokoły z narad i ustaleń,
ü korespondencję na budowie.
(5) Przechowywanie
dokumentów budowy
Dokumenty budowy będą przechowywane na terenie budowy w miejscu odpowiednio zabezpieczonym.
Zaginięcie któregokolwiek z dokumentów budowy spowoduje jego natychmiastowe odtworzenie w formie przewidzianej prawem.
Wszelkie dokumenty budowy będą zawsze dostępne dla Kierownika projektu i przedstawiane do wglądu na życzenie Zamawiającego.
7.1. Ogólne zasady
obmiaru robót
Obmiar robót będzie określać faktyczny zakres wykonywanych robót zgodnie z dokumentacją projektową i SST, w jednostkach ustalonych w kosztorysie.
Obmiaru robót dokonuje Wykonawca po pisemnym powiadomieniu Kierownika projektu o zakresie obmierzanych robót i terminie obmiaru, co najmniej na 3 dni przed tym terminem.
Wyniki obmiaru będą wpisane do książki obmiarów.
Jakikolwiek błąd lub przeoczenie (opuszczenie) w ilościach podanych w ślepym kosztorysie lub gdzie indziej w SST nie zwalnia Wykonawcy od obowiązku ukończenia wszystkich robót. Błędne dane zostaną poprawione wg instrukcji Kierownika projektu na piśmie.
Obmiar gotowych robót będzie przeprowadzony z częstością wymaganą do celu miesięcznej płatności na rzecz Wykonawcy lub w innym czasie określonym w umowie lub oczekiwanym przez Wykonawcę i Kierownika projektu.
7.2. Zasady
określania ilości robót i materiałów
Długości i odległości pomiędzy wyszczególnionymi punktami skrajnymi będą obmierzone poziomo wzdłuż linii osiowej.
Jeśli SST właściwe dla danych robót nie wymagają tego inaczej, objętości będą wyliczone w m3 jako długość pomnożona przez średni przekrój.
Ilości, które mają być obmierzone wagowo, będą ważone w tonach lub kilogramach zgodnie z wymaganiami SST.
7.3. Urządzenia i
sprzęt pomiarowy
Wszystkie urządzenia i sprzęt pomiarowy, stosowany w czasie obmiaru robót będą zaakceptowane przez Kierownika projektu.
Urządzenia i sprzęt pomiarowy zostaną dostarczone przez Wykonawcę. Jeżeli urządzenia te lub sprzęt wymagają badań atestujących to Wykonawca będzie posiadać ważne świadectwa legalizacji.
Wszystkie urządzenia pomiarowe będą przez Wykonawcę utrzymywane w dobrym stanie, w całym okresie trwania robót.
7.4. Wagi i zasady
ważenia
Wykonawca dostarczy i zainstaluje urządzenia wagowe odpowiadające odnośnym wymaganiom SST Będzie utrzymywać to wyposażenie zapewniając w sposób ciągły zachowanie dokładności wg norm zatwierdzonych przez Kierownika projektu.
7.5. Czas
przeprowadzenia obmiaru
Obmiary będą przeprowadzone przed częściowym lub ostatecznym odbiorem odcinków robót, a także w przypadku występowania dłuższej przerwy w robotach.
Obmiar robót zanikających przeprowadza się w czasie ich wykonywania.
Obmiar robót podlegających zakryciu przeprowadza się przed ich zakryciem.
Roboty pomiarowe do obmiaru oraz nieodzowne obliczenia będą wykonane w sposób zrozumiały i jednoznaczny.
Wymiary skomplikowanych powierzchni lub objętości będą uzupełnione odpowiednimi szkicami umieszczonymi na karcie książki obmiarów. W razie braku miejsca szkice mogą być dołączone w formie oddzielnego załącznika do książki obmiarów, którego wzór zostanie uzgodniony z Kierownikiem projektu.
8.1. Rodzaje odbiorów
robót
W zależności od ustaleń odpowiednich SST, roboty podlegają następującym etapom odbioru:
a) odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu,
b) odbiorowi częściowemu,
c) odbiorowi ostatecznemu,
d) odbiorowi pogwarancyjnemu.
8.2. Odbiór robót
zanikających i ulegających zakryciu
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu polega na finalnej ocenie ilości i jakości wykonywanych robót, które w dalszym procesie realizacji ulegną zakryciu.
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu będzie dokonany w czasie umożliwiającym wykonanie ewentualnych korekt i poprawek bez hamowania ogólnego postępu robót.
Odbioru robót dokonuje Kierownik projektu.
Gotowość danej części robót do odbioru zgłasza Wykonawca wpisem do dziennika budowy i jednoczesnym powiadomieniem Kierownika projektu. Odbiór będzie przeprowadzony niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni od daty zgłoszenia wpisem do dziennika budowy i powiadomienia o tym fakcie Kierownika projektu.
Jakość i ilość robót ulegających zakryciu ocenia Kierownik projektu na podstawie dokumentów zawierających komplet wyników badań laboratoryjnych i w oparciu o przeprowadzone pomiary, w konfrontacji z dokumentacją projektową, SST i uprzednimi ustaleniami.
8.3. Odbiór częściowy
Odbiór częściowy polega na ocenie ilości i jakości wykonanych części robót. Odbioru częściowego robót dokonuje się wg zasad jak przy odbiorze ostatecznym robót. Odbioru robót dokonuje Kierownik projektu.
8.4. Odbiór
ostateczny robót
8.4.1. Zasady odbioru ostatecznego robót
Odbiór ostateczny polega na finalnej ocenie rzeczywistego wykonania robót w odniesieniu do ich ilości, jakości i wartości.
Całkowite zakończenie robót oraz gotowość do odbioru ostatecznego będzie stwierdzona przez Wykonawcę wpisem do dziennika budowy z bezzwłocznym powiadomieniem na piśmie o tym fakcie Kierownika projektu.
Odbiór
ostateczny robót nastąpi w terminie ustalonym w dokumentach umowy, licząc od
dnia potwierdzenia przez Kierownika projektu zakończenia robót i przyjęcia
dokumentów, o których mowa w punkcie.
Odbioru ostatecznego robót dokona komisja wyznaczona przez Zamawiającego w obecności Kierownika projektu i Wykonawcy. Komisja odbierająca roboty dokona ich oceny jakościowej na podstawie przedłożonych dokumentów, wyników badań i pomiarów, ocenie wizualnej oraz zgodności wykonania robót z dokumentacją projektową i SST.
W toku odbioru ostatecznego robót komisja zapozna się z realizacją ustaleń przyjętych w trakcie odbiorów robót zanikających i ulegających zakryciu, zwłaszcza w zakresie wykonania robót uzupełniających i robót poprawkowych.
W przypadkach niewykonania wyznaczonych robót poprawkowych lub robót uzupełniających w warstwie ścieralnej lub robotach wykończeniowych, komisja przerwie swoje czynności i ustali nowy termin odbioru ostatecznego.
W przypadku stwierdzenia przez komisję, że jakość wykonywanych robót w poszczególnych asortymentach nieznacznie odbiega od wymaganej dokumentacją projektową i SST z uwzględnieniem tolerancji i nie ma większego wpływu na cechy eksploatacyjne obiektu i bezpieczeństwo ruchu, komisja dokona potrąceń, oceniając pomniejszoną wartość wykonywanych robót w stosunku do wymagań przyjętych w dokumentach umowy.
8.4.2. Dokumenty do
odbioru ostatecznego
Podstawowym dokumentem do dokonania odbioru ostatecznego robót jest protokół odbioru ostatecznego robót sporządzony wg wzoru ustalonego przez Zamawiającego.
Do odbioru ostatecznego Wykonawca jest zobowiązany przygotować następujące dokumenty:
1) dokumentację projektową podstawową z naniesionymi zmianami oraz dodatkową, jeśli została sporządzona w trakcie realizacji umowy,
2) szczegółowe specyfikacje techniczne (podstawowe z dokumentów umowy i ew. uzupełniające lub zamienne),
3) recepty i ustalenia technologiczne,
4) dzienniki budowy i książki obmiarów (oryginały),
5) wyniki pomiarów kontrolnych oraz badań i oznaczeń laboratoryjnych, zgodne z SST i ew. PZJ,
6) deklaracje zgodności lub certyfikaty zgodności wbudowanych materiałów zgodnie z SST i ew. PZJ,
7) opinię technologiczną sporządzoną na podstawie wszystkich wyników badań i pomiarów załączonych do dokumentów odbioru, wykonanych zgodnie z SST i PZJ,
8) rysunki (dokumentacje) na wykonanie robót towarzyszących (np. na przełożenie linii telefonicznej, energetycznej, gazowej, oświetlenia itp.) oraz protokoły odbioru i przekazania tych robót właścicielom urządzeń,
9) geodezyjną inwentaryzację powykonawczą robót i sieci uzbrojenia terenu
10) kopię mapy zasadniczej powstałej w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej
W przypadku, gdy wg komisji, roboty pod względem przygotowania dokumentacyjnego nie będą gotowe do odbioru ostatecznego, komisja w porozumieniu z Wykonawcą wyznaczy ponowny termin odbioru ostatecznego robót.
Wszystkie zarządzone przez komisję roboty poprawkowe lub uzupełniające będą zestawione wg wzoru ustalonego przez Zamawiającego.
Termin wykonania robót poprawkowych i robót uzupełniających wyznaczy komisja.
8.5. Odbiór
pogwarancyjny
Odbiór pogwarancyjny polega na ocenie wykonanych robót związanych z usunięciem wad stwierdzonych przy odbiorze ostatecznym i zaistniałych w okresie gwarancyjnym.
Odbiór pogwarancyjny będzie dokonany na podstawie oceny wizualnej obiektu z uwzględnieniem zasad opisanych w punkcie 8.4 „Odbiór ostateczny robót”.
9.1. Ustalenia ogólne
Podstawą płatności jest cena jednostkowa skalkulowana przez Wykonawcę za jednostkę obmiarową ustaloną dla danej pozycji kosztorysu.
Dla pozycji kosztorysowych wycenionych ryczałtowo podstawą płatności jest wartość (kwota) podana przez Wykonawcę w danej pozycji kosztorysu.
Cena jednostkowa lub kwota ryczałtowa pozycji kosztorysowej będzie uwzględniać wszystkie czynności, wymagania i badania składające się na jej wykonanie, określone dla tej roboty w SST i w dokumentacji projektowej.
Ceny jednostkowe lub kwoty ryczałtowe robót będą obejmować:
Ø robociznę bezpośrednią wraz z towarzyszącymi kosztami,
Ø wartość zużytych materiałów wraz z kosztami zakupu, magazynowania, ewentualnych ubytków i transportu na teren budowy,
Ø wartość pracy sprzętu wraz z towarzyszącymi kosztami,
Ø koszty pośrednie, zysk kalkulacyjny i ryzyko,
Ø podatki obliczone zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Do cen jednostkowych nie należy wliczać podatku VAT.
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 z późniejszymi zmianami).
Zarządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 19 listopada 2001 r. w sprawie dziennika budowy, montażu i rozbiórki oraz tablicy informacyjnej (Dz. U. Nr 138, poz. 1555).
- Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60 z późniejszymi zmianami).
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem
niniejszej specyfikacji są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót
związanych z odtworzeniem trasy i punktów wysokościowych w związku z przebudową ul. Okólnej w Ostrowie Wlkp.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu robót wymienionych w pkt 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu odtworzenie zarysu w terenie nawierzchni jezdni zgodnie z dokumentacją projektową.
1.3.1. Odtworzenie jezdni w terenie i jego punktów wysokościowych
W zakres robót pomiarowych, związanych z odtworzeniem jezdni i jej punktów wysokościowych wchodzą:
Ø sprawdzenie wyznaczenia sytuacyjnego i wysokościowego punktów głównych i punktów wysokościowych,
Ø uzupełnienie obszaru dodatkowymi punktami,
Ø wyznaczenie przekrojów poprzecznych, z ewentualnym wytyczeniem dodatkowych przekrojów,
Ø zastabilizowanie punktów w sposób trwały, ochrona ich przed zniszczeniem oraz oznakowanie w sposób ułatwiający odszukanie i ewentualne odtworzenie.
1.4. Określenia podstawowe
Punkty główne – punkty leżące na krawędziach płaszczyzn o odmiennych pochyleniach poprzecznych i podłużnych .
Pozostałe określenia są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i definicjami podanymi w D-00.00.00. "Wymagania ogólne".
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne".
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość wykonanych robót oraz za ich zgodność z dokumentacją projektową, SST oraz poleceniami Kierownika Projektu.
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt. 2.
2.2. Rodzaje materiałów
Do utrwalenia punktów głównych należy stosować bolce stalowe i oznaczyć je farbą. Do stabilizacji pozostałych punktów należy paliki drewniane o średnicy od 0,05 do 0,08 m i długości około 0,30 metra.
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w D-0.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 3.
3.2. Sprzęt pomiarowy
Do odtworzenia trasy i punktów wysokościowych należy stosować następujący sprzęt:
ü teodolity lub tachimetry,
ü niwelatory,
ü dalmierze,
ü tyczki,
ü łaty,
ü taśmy stalowe, szpilki.
Sprzęt stosowany do odtworzenia punktów głównych placu powinien gwarantować uzyskanie wymaganej dokładności pomiaru.
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 4.
4.2. Transport sprzętu i materiałów
Sprzęt i materiały do odtworzenia placu można przewozić dowolnymi środkami transportu.
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 5.
5.2. Ogólne zasady wykonania robót
Prace pomiarowe powinny być wykonane zgodnie z obowiązującymi Instrukcjami GUGiK.
W oparciu o materiały dostarczone przez Zamawiającego, Wykonawca powinien przeprowadzić obliczenia i pomiary geodezyjne niezbędne do szczegółowego wytyczenia robót.
Pomiary powinny być wykonane przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje i uprawnienia. Wykonawca ponosi odpowiedzialność za następstwa niezgodności wykonanych robót z dokumentacją projektową, SST oraz zmianami wprowadzonymi w odpowiednim czasie przez Kierownika Projektu.
Wykonawca powinien natychmiast poinformować Kierownika Projektu o wszelkich błędach wykrytych w wytyczeniu punktów głównych placu. Błędy te powinny być usunięte na koszt Zamawiającego.
Wykonawca powinien sprawdzić, czy rzędne terenu określone w
dokumentacji projektowej są zgodne
z rzeczywistymi rzędnymi
terenu.
Jeżeli Wykonawca stwierdzi, że rzeczywiste rzędne terenu istotnie różnią się od rzędnych określonych w dokumentacji projektowej, to powinien powiadomić o tym Kierownika Projektu. Wszystkie roboty dodatkowe, wynikające z różnic rzędnych terenu podanych w dokumentacji projektowej i rzędnych rzeczywistych, akceptowane przez Kierownika Projektu, zostaną wykonane na koszt Zamawiającego. Zaniechanie powiadomienia Kierownika Projektu oznacza, że roboty w takim przypadku obciążą Wykonawcę.
Wszystkie roboty, które bazują na pomiarach Wykonawcy, nie mogą być rozpoczęte przed zaakceptowaniem wyników pomiarów przez Kierownika Projektu.
Punkty wierzchołkowe, punkty główne placu i punkty pośrednie muszą być zaopatrzone w oznaczenia określające w sposób wyraźny i jednoznaczny charakterystykę i położenie tych punktów. Forma i wzór tych oznaczeń powinny być zaakceptowane przez Kierownika Projektu.
Wykonawca jest odpowiedzialny za ochronę wszystkich punktów pomiarowych i ich oznaczeń w czasie trwania robót. Jeżeli znaki pomiarowe przekazane przez Zamawiającego zostaną zniszczone przez Wykonawcę świadomie lub wskutek zaniedbania, a ich odtworzenie jest konieczne do dalszego prowadzenia robót, to zostaną one odtworzone na koszt Wykonawcy.
Wszystkie pozostałe prace pomiarowe konieczne dla prawidłowej realizacji robót należą do obowiązków Wykonawcy.
5.3. Sprawdzenie wyznaczenia punktów głównych i punktów wysokościowych.
Punkty główne powinny być zastabilizowane w sposób trwały, przy użyciu pali drewnianych lub bolców stalowych, dowiązanych do punktów pomocniczych poza granicami robót.
Zamawiający powinien założyć ewentualne robocze punkty wysokościowe (repery robocze) wzdłuż osi trasy. Maksymalna odległość między reperami roboczymi wzdłuż trasy drogowej w terenie płaskim powinna wynosić 500 [m]. Repery robocze należy założyć poza granicami robót związanych z wykonaniem trasy drogowej. Jako repery robocze można wykorzystać punkty stałe na stabilnych, istniejących budowlach wzdłuż trasy drogowej. O ile brak takich punktów, repery robocze należy założyć w postaci słupków betonowych lub grubych kształtowników stalowych, osadzonych w gruncie w sposób wykluczający osiadanie, zaakceptowany przez Kierownika Projektu.
Rzędne reperów roboczych należy określać z taką dokładnością, aby średni błąd niwelacji po wyrównaniu był mniejszy od 4 [mm/km], stosując niwelację podwójną w nawiązaniu do reperów państwowych.
Repery robocze powinny być wyposażone w dodatkowe oznaczenia, zawierające wyraźne i jednoznaczne określenie nazwy reperu i jego rzędnej.
5.4. Wyznaczenie obszaru jezdni
Tyczenie jezdni należy wykonać w oparciu o dokumentację projektową, przy wykorzystaniu sieci poligonizacji państwowej albo innej osnowy geodezyjnej, określonej w dokumentacji projektowej.
Dopuszczalne odchylenie sytuacyjne wytyczonej osi trasy w stosunku do dokumentacji projektowej nie może być większe niż 5 [cm]. Rzędne niwelety punktów głównych placu należy wyznaczyć z dokładnością do 1 [cm] w stosunku do rzędnych niwelety określonych w dokumentacji projektowej.
5.5. Wyznaczenie przekrojów poprzecznych
Wyznaczenie przekrojów poprzecznych obejmuje wyznaczenie osi jezdni, krawędzi: jezdni i chodnika, oraz w miejscach wymagających uzupełnienia dla poprawnego przeprowadzenia robót i w miejscach zaakceptowanych przez Kierownika Projektu. Odległości kolejnych przekrojów powinny być zgodne z dokumentacją projektową.
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 6.
6.2. Kontrola jakości prac pomiarowych
Kontrolę jakości prac pomiarowych związanych z odtworzeniem trasy i punktów wysokościowych należy prowadzić według zasad określonych w instrukcjach i wytycznych GUGiK.
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 7.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową jest 1 km długości odtworzonej w terenie trasy.
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 8.
8.2. Sposób odbioru robót
Odbiór robót związanych z odtworzeniem trasy w terenie następuje na podstawie szkiców i dzienników pomiarów geodezyjnych lub protokółu z kontroli geodezyjnej, które Wykonawca przedkłada Kierownikowi Projektu.
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy
płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 9.
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Cena 1 [km] wykonania robót obejmuje:
ü sprawdzenie wyznaczenia punktów „głównych jezdni” i punktów wysokościowych ,
ü uzupełnienie trasy dodatkowymi punktami,
ü wyznaczenie przekrojów poprzecznych,
ü wykonanie pomiarów bieżących w miarę postępu robót, zgodnie z dokumentacją projektową,
ü zastabilizowanie punktów w sposób trwały, ochrona ich przed zniszczeniem i oznakowanie ułatwiające odszukanie i ewentualne odtworzenie.
3)Instrukcja techniczna 0-1. Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych.
4)Instrukcja techniczna G-3. Geodezyjna obsługa inwestycji. GUGiK, Warszawa 1979
5)Instrukcja techniczna G-1. Geodezyjna osnowa pozioma. GUGiK, Warszawa 1978
6)Instrukcja techniczna G-2. Wysokościowa osnowa geodezyjna GUGiK, Warszawa 1983
7)Instrukcja techniczna G-4. Pomiary sytuacyjne i wysokościowe. GUGiK, Warszawa 1979
8)Instrukcja techniczna G-3.2. Pomiary realizacyjne. GUGiK, Warszawa 1983
9)Instrukcja techniczna G-3.1. Osnowy realizacyjne. GUGiK, Warszawa 1983
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej
specyfikacji są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót
związanych z wykonaniem wykopów w ramach przebudowy ul. Okólnej w Ostrowie Wielkopolskim
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu robót wymienionych w pkt 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót ziemnych i obejmują wykonanie mechaniczne wykopów w gruntach nieskalistych ( kat. I –IV )
Wykopy pod konstrukcję jezdni |
Wykopy pod elementy odwodnienia: przykanaliki i wpusty |
1.4. Określenia podstawowe
Budowla ziemna - budowla wykonana w gruncie lub z gruntu albo z rozdrobnionych odpadów przemysłowych, spełniająca warunki stateczności i odwodnienia.
Korpus drogowy – nasyp lub ta część wykopu, która jest ograniczona koroną drogi i skarpami rowów.
Wysokość nasypu lub głębokość wykopu – różnica rzędnej terenu i rzędnej robót ziemnych, wyznaczonych w osi nasypu lub wykopu.
Nasyp niski - nasyp, którego wysokość jest mniejsza niż 1m.
Nasyp średni - wykop, którego wysokość jest zawarta w granicach 1 do 3 m.
Nasyp głęboki - wykop, którego wysokość przekracza 3 m.
Ukop – miejsce pozyskania gruntu do wykonania nasypów, położone w obrębie pasa robót drogowych.
Dokop - miejsce pozyskania gruntu do wykonania nasypów, położone poza pasem robót drogowych.
Odkład - miejsce wbudowania lub składowania /odwiezienia/ gruntów pozyskanych w czasie wykonywania wykopów, a nie wykorzystanych do budowy nasypów oraz innych prac związanych z trasą drogową.
Wskaźnik zagęszczenia gruntu - wielkość charakteryzująca stan zagęszczenia gruntu, określona wg wzoru:
gdzie: Pd - gęstość objętościowa szkieletu zagęszczonego gruntu (Mg/m3)
Pds. - maksymalna gęstość objętościowa szkieletu gruntowego (Mg/m3) przy wilgotności optymalnej, określona w normalnej próbce Proctora, zgodnie z PN-B-04481 służąca do oceny zagęszczenia gruntu w robotach ziemnych, badana zgodnie z norm BN-77/8931- l2
Wskaźnik różnoziarnistości – wielkość charakteryzująca zagęszczalność gruntów niespoistych, określona wg wzoru:
gdzie: d60 – średnica oczek sita, przez które przechodzi 60% gruntu, (mm),
d10 - średnica oczek sita, przez które przechodzi 10% gruntu, (mm),
Pozostałe określenia są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi polskimi normami oraz definicjami podanymi w D-00.00.00. "Wymagania ogólne".
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 1.5.
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt. 2.
2.2. Grunty i materiały do nasypów
Grunty i materiały do budowy nasypów powinny spełniać wymagania określone w PN-S-02205.
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w D-0.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 3.
3.2. Sprzęt do wykonania robót ziemnych
Wykonawca przystępujący do wykonania robot ziemnych powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu do:
Ø odspajania i wydobywania gruntów (narzędzia mechaniczne, młoty pneumatyczne, koparki, ładowarki itp.),
Ø jednoczesnego wydobywania i przemieszczania gruntów (spycharki, równiarki),
Ø transportu mas ziemnych (samochody wywrotki, samochody skrzyniowe itp.),
Ø sprzętu zagęszczającego ( walce, ubijaki, płyty wibracyjne ).
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 4.
4.2. Transport gruntów
Wybór środków transportowych oraz metod transportu powinien być dostosowany do kategorii gruntu (materiału), jego objętości, technologii odspajania, załadunku oraz odległości transportu. Wydajność środków transportowych powinna być ponadto dostosowana do wydajności sprzętu stosowanego do urabiania i wbudowania gruntu (materiału).
Zwiększenie odległości transportu ponad wartości zatwierdzone nie może być podstawą roszczeń Wykonawcy, dotyczących dodatkowej zapłaty za transport, o ile zwiększone odległości nie zostały wcześniej zaakceptowane przez Kierownika Projektu.
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 5.
Sposób wykonania skarp wykopu powinien gwarantować ich stateczność w całym okresie prowadzenia robót, a naprawa uszkodzeń, wynikających z nieprawidłowego ukształtowania skarp wykopu, ich podcięcia lub innych odstępstw od dokumentacji projektowej obciąża Wykonawcę robót ziemnych.
Wykonawca powinien wykonywać wykopy w taki sposób, aby grunty o różnym stopniu przydatności do budowy nasypów były odspajane oddzielnie, w sposób uniemożliwiający ich wymieszanie. Odstępstwo od powyższego wymagania, uzasadnione skomplikowanym układem warstw geotechnicznych, wymaga zgody Inżyniera.
5.2. Wymagania dotyczące zagęszczenia
Zagęszczenie gruntu w wykopach i miejscach zerowych robót ziemnych powinno spełniać wymagania, dotyczące minimalnej wartości wskaźnika zagęszczenia (IS). Dla ruchu mniejszego od ciężkiego wynosi on ISMIN=1,0. Jeżeli grunty rodzime w wykopach nie spełniają wymaganego wskaźnika zagęszczenia, to przed ułożeniem konstrukcji nawierzchni należy je dogęścić do wartości IS . Jeżeli wartości wskaźnika zagęszczenia gruntu nie może być osiągnięta poprzez bezpośrednie zagęszczenie gruntu rodzimego, to należy podjąć środki w celu ulepszenia gruntu podłoża, umożliwiającego uzyskanie wymaganych wartości wskaźnika zagęszczenia. Możliwe do zastosowania środki, o ile nie są określone w SST, proponuje Wykonawca i przedstawia do akceptacji Inżynierowi.
5.2.1.
Zagęszczenie gruntu
Wilgotność gruntu w czasie zagęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej, z tolerancją –20% do +10% jej wartości.
Jeżeli wilgotność naturalna jest niższa od wilgotności optymalnej o więcej niż 20% jej wartości, to wilgotność gruntu należy zwiększyć przez dodanie wody.
Jeżeli wilgotność gruntu jest wyższa od wilgotności optymalnej o ponad 10% jej wartości, grunt należy osuszyć w sposób mechaniczny lub chemiczny, ewentualnie wykonać drenaż z warstwy gruntu przepuszczalnego. Sposób osuszenia przewilgoconego gruntu powinien być zaakceptowany przez Kierownika Projektu.
Wskaźnik zagęszczenia gruntu w nasypach, określony wg normy BN-77/8931-12, powinien na całej szerokości wynosić dla ruchu ciężkiego i bardzo ciężkiego:
4) dla warstw do głębokości 1,2 m – 1,00
5) dla warstw na głębokości poniżej 1,2 m – 0,97.
Jeżeli badania kontrolne wykażą, że zagęszczenie warstwy nie jest wystarczające, to Wykonawca powinien spulchnić warstwę, doprowadzić grunt do wilgotności optymalnej i powtórnie zagęścić. Jeżeli powtórne zagęszczenie nie spowoduje wymaganego wskaźnika zagęszczenia, Wykonawca powinien usunąć warstwę i wbudować nowy materiał, o ile Kierownik Projektu nie zezwoli na ponowienie próby prawidłowego zagęszczenia warstwy.
5.2.2.
Odkłady
Grunty lub inne materiały powinny być odwiezione na odkład, jeżeli:
a) stanowią nadmiar objętości w stosunku do gruntów przewidzianych do wbudowania,
b) są nieprzydatne do budowy nasypów oraz wykorzystania w innych pracach, związanych z budową trasy drogową,
c) ze względu na harmonogram robót nie jest ekonomicznie uzasadnione oczekiwanie na wbudowanie materiałów pozyskiwanych z wykopu.
Wykonawca może przyjąć, że zachodzi jeden z podanych wyżej przypadków tylko wówczas, gdy zostało to jednoznacznie określone w dokumentacji projektowej, harmonogramie robót lub przez Kierownika Projektu.
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 6.
6.2. Kontrola wykonania wykopów
Sprawdzenie wykonania wykopów polega na kontrolowaniu zgodności z wymaganiami określonymi w niniejszej specyfikacji oraz w dokumentacji projektowej i SST.
W czasie kontroli szczególna uwagę należy zwrócić na:
- odspajanie gruntów w sposób nie pogarszający ich właściwości
- zapewnienie stateczności skarp
- odwodnienie wykopów w czasie wykonywania robót i po ich zakończeniu
- dokładność wykonywania wykopów ( usytuowanie i wykończenie )
- zagęszczenie górnej strefy korpusu w wykopie według wymagań określonych w punkcie 5.2.
7.1.
Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 7.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową jest m3 (metr sześcienny) wykonanego wykopu.
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 8.
Roboty ziemne uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Kierownika Projektu, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały pozytywne wyniki.
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy
płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 9.
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Cena wykonania wykopów obejmuje:
prace pomiarowe,
oznakowanie robót,
wykonanie wykopu,
profilowanie dna wykopu
zagęszczenie powierzchni wykopu,
rekultywację terenu,
odwóz nadmiaru gruntu,
odwodnienie terenu robót,
przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w SST.
10.1. Normy
1. PN-B-02480 Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis gruntów.
2. PN-B-04481 Grunty budowlane. Badania próbek gruntów.
3. PN-B-04493 Grunty budowlane. Oznaczanie kapilarności biernej.
4. PN-S-02205 Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i badania.
5. BN-64/8931-01 Drogi samochodowe. Oznaczenie wskaźnika piaskowego.
6. BN-64/8931-02 Drogi samochodowe. Oznaczenie modułu odkształcenia nawierzchni podatnych i podłoża przez obciążenie płytą.
7. BN-77/8931-12 Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu.
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej specyfikacji są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem nasypów w ramach przebudowy ul. Okólnej w Ostrowie Wlkp.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu robót wymienionych w pkt 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót ziemnych i obejmują wykonanie nasypów:
Wykonanie nasypów
mechanicznie z gr. kat. I – przywóz piasku
na budowę na zasypanie wykopów |
1.4. Określenia podstawowe
Budowla ziemna - budowla wykonana w gruncie lub z gruntu albo z rozdrobnionych odpadów przemysłowych, spełniająca warunki stateczności i odwodnienia.
Korpus drogowy – nasyp lub ta część wykopu, która jest ograniczona koroną drogi i skarpami rowów.
Wysokość nasypu lub głębokość wykopu – różnica rzędnej terenu i rzędnej robót ziemnych, wyznaczonych w osi nasypu lub wykopu.
Nasyp niski - nasyp, którego wysokość jest mniejsza niż 1m.
Nasyp średni - wykop, którego wysokość jest zawarta w granicach 1 do 3 m.
Nasyp głęboki - wykop, którego wysokość przekracza 3 m.
Ukop – miejsce pozyskania gruntu do wykonania nasypów, położone w obrębie pasa robót drogowych.
Dokop - miejsce pozyskania gruntu do wykonania nasypów, położone poza pasem robót drogowych.
Odkład - miejsce wbudowania lub składowania /odwiezienia/ gruntów pozyskanych w czasie wykonywania wykopów, a nie wykorzystanych do budowy nasypów oraz innych prac związanych z trasą drogową.
Wskaźnik zagęszczenia gruntu - wielkość charakteryzująca stan zagęszczenia gruntu, określona wg wzoru:
gdzie: Pd - gęstość objętościowa szkieletu zagęszczonego gruntu (Mg/m3)
Pds. - maksymalna gęstość objętościowa szkieletu gruntowego (Mg/m3) przy wilgotności optymalnej, określona w normalnej próbce Proctora, zgodnie z PN-B-04481 służąca do oceny zagęszczenia gruntu w robotach ziemnych, badana zgodnie z norm BN-77/8931- l2
Wskaźnik różnoziarnistości – wielkość charakteryzująca zagęszczalność gruntów niespoistych, określona wg wzoru:
gdzie:
d60 – średnica oczek sita, przez które przechodzi 60% gruntu, (mm),
d10 - średnica oczek sita, przez które przechodzi 10% gruntu, (mm),
Pozostałe określenia są zgodne z obowiązującymi odpowiednim i polskimi normami oraz definicjami podanymi w D-00.00.00. "Wymagania ogólne".
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 1.5.
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt. 2.
2.2. Grunty i materiały do nasypów
Grunty i materiały do budowy nasypów powinny spełniać wymagania określone w PN-S-02205.
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w D-0.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 3.
3.2. Sprzęt do wykonania robót
ziemnych
Wykonawca przystępujący do wykonania robot ziemnych powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu do:
Ø odspajania i wydobywania gruntów z żwirowni (narzędzia mechaniczne, młoty pneumatyczne, koparki, ładowarki itp.),
Ø jednoczesnego przemieszczania gruntów (spycharki, równiarki),
Ø transportu mas ziemnych (samochody wywrotki, samochody skrzyniowe itp.),
Ø sprzętu zagęszczającego.
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 4.
4.2. Transport gruntów
Wybór środków transportowych oraz metod transportu powinien być dostosowany do kategorii gruntu (materiału), jego objętości, technologii odspajania, załadunku oraz odległości transportu. Wydajność środków transportowych powinna być ponadto dostosowana do wydajności sprzętu stosowanego do urabiania i wbudowania gruntu (materiału).
Zwiększenie odległości transportu ponad wartości zatwierdzone nie może być podstawą roszczeń Wykonawcy, dotyczących dodatkowej zapłaty za transport, o ile zwiększone odległości nie zostały wcześniej zaakceptowane przez Kierownika Projektu.
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 5.
5.2. Wykonania nasypów
5.2.1. Przygotowanie podłoża w obrębie podstawy nasypu
Przed przystąpieniem do budowy nasypu należy w obrębie jego podstawy zakończyć roboty przygotowawcze.
Jeżeli pochylenie poprzeczne terenu w stosunku do osi nasypu jest większe niż 1:5 należy, dla zabezpieczenia przed zsuwaniem nasypu, wykonać w zboczu stopnie o spadku górnej powierzchni, wynoszącym ok. 4%+1% i szerokości 1,0 do 2,5 metra.
Wykonawca powinien skontrolować wskaźnik zagęszczenia gruntów rodzimych, zalegających w górnej strefie podłoża nasypu, do głębokości 0,5 metra od powierzchni terenu. Jeżeli wartość wskaźnika zagęszczenia jest mniejsza niż 0,97 Wykonawca powinien dogęścić podłoże tak, aby powyższe wymaganie zostało spełnione.
Jeżeli wartość wskaźnika nie może być osiągnięta przez bezpośrednie zagęszczanie podłoża to należy podjąć środki w celu ulepszenia gruntu podłoża, umożliwiającego uzyskanie wymaganych wartości wskaźnika zagęszczenia.
5.2.2. Zasady wykonania nasypów
Nasypy powinny być wznoszone przy zachowaniu przekroju poprzecznego i profilu podłużnego, które określono w dokumentacji projektowej, z uwzględnieniem ewentualnych zmian wprowadzonych przez Kierownika Projektu.
W celu zapewnienia stateczności nasypu i jego równomiernego osiadania należy przestrzegać następujących zasad:
Ø nasypy należy wykonać metodą warstwową, z gruntów przydatnych do budowy nasypów. Nasypy powinny być wznoszone równomiernie na całej szerokości.
Ø Grubość warstwy w stanie luźnym powinna być odpowiednio dobrana w zależności od rodzaju gruntu i sprzętu używanego do zagęszczania. Przystąpienie do wbudowania kolejnej warstwy nasypu może nastąpić dopiero po stwierdzeniu przez Kierownika Projektu prawidłowego wykonania warstwy poprzedniej.
Ø Grunty o różnych właściwościach należy wbudowywać w oddzielnych warstwach, o jednakowej grubości na całej szerokości nasypu. Grunty spoiste należy wbudowywać w dolne, a niespoiste w górne warstwy nasypu.
Ø Warstwy gruntu przepuszczalnego należy wbudowywać poziomo, a warstwy gruntu mało przepuszczalnego ze spadkiem górnej powierzchni około 4%+1%. Kiedy nasyp jest budowany w terenie płaskim spadek powinien być obustronny. Ukształtowanie powierzchni warstwy powinno uniemożliwiać lokalne gromadzenie się wody.
Ø Górne warstwy nasypu, o grubości co najmniej 0,5 metra należy wykonać z gruntów niewysadzinowych, o wskaźniku wodoprzepuszczalności „k” nie mniejszym od 8 m/dobę. Jeżeli Wykonawca nie dysponuje gruntem o takich właściwościach, Kierownik Projektu może wyrazić zgodę na ulepszenie górnej warstwy nasypu przez stabilizację cementem, wapnem lub popiołami lotnymi. W takim przypadku jest konieczne sprawdzenie warunku nośności i mrozoodporności konstrukcji nawierzchni i wprowadzenie korekty, polegającej na rozbudowaniu podbudowy pomocniczej.
Ø Grunt przywieziony na miejsce wbudowania powinien być bezzwłocznie wbudowany w nasyp. Kierownik Projektu może dopuścić czasowe składowanie gruntu, pod warunkiem jego zabezpieczenia przed nadmiernym zawilgoceniem.
5.2.3. Zagęszczenie gruntu
Każda warstwa gruntu jak najszybciej po jej rozłożeniu powinna być zagęszczona z zastosowaniem sprzętu odpowiedniego dla danego rodzaju gruntu oraz występujących warunków. Rozłożone warstwy gruntu należy zagęszczać od krawędzi nasypu w kierunku jego osi.
Grubość warstwy zagęszczonego gruntu oraz liczbę przejść maszyny zagęszczającej zaleca się określić doświadczalnie dla każdego rodzaju gruntu i typu maszyny.
Wilgotność gruntu w czasie zagęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej, z tolerancją –20% do +10% jej wartości.
Jeżeli wilgotność naturalna jest niższa od wilgotności optymalnej o więcej niż 20% jej wartości, to wilgotność gruntu należy zwiększyć przez dodanie wody.
Jeżeli wilgotność gruntu jest wyższa od wilgotności optymalnej o ponad 10% jej wartości, grunt należy osuszyć w sposób mechaniczny lub chemiczny, ewentualnie wykonać drenaż z warstwy gruntu przepuszczalnego. Sposób osuszenia przewilgoconego gruntu powinien być zaakceptowany przez Kierownika Projektu.
Wskaźnik zagęszczenia gruntu w nasypach, określony wg normy BN-77/8931-12, powinien na całej szerokości wynosić dla ruchu ciężkiego i bardzo ciężkiego:
─ dla warstw do głębokości 1,2 m – 1,00
─ dla warstw na głębokości poniżej 1,2 m – 0,97.
Jeżeli badania kontrolne wykażą, że zagęszczenie warstwy nie jest wystarczające, to Wykonawca powinien spulchnić warstwę, doprowadzić grunt do wilgotności optymalnej i powtórnie zagęścić. Jeżeli powtórne zagęszczenie nie spowoduje wymaganego wskaźnika zagęszczenia, Wykonawca powinien usunąć warstwę i wbudować nowy materiał, o ile Kierownik Projektu nie zezwoli na ponowienie próby prawidłowego zagęszczenia warstwy.
5.2.4. Odkłady
Grunty lub inne materiały powinny być odwiezione na odkład, jeżeli:
Ø stanowią nadmiar objętości w stosunku do gruntów przewidzianych do wbudowania,
Ø są nieprzydatne do budowy nasypów oraz wykorzystania w innych pracach, związanych z budową trasy drogową,
Ø ze względu na harmonogram robót nie jest ekonomicznie uzasadnione oczekiwanie na wbudowanie materiałów pozyskiwanych z wykopu.
Wykonawca może przyjąć, że zachodzi jeden z podanych wyżej przypadków tylko wówczas, gdy zostało to jednoznacznie określone w dokumentacji projektowej, harmonogramie robót lub przez Kierownika Projektu.
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 6.
6.2. Sprawdzenie jakości wykonania nasypów
Badania przydatności gruntów do budowy nasypu powinny być przeprowadzone na próbkach pobranych z każdej partii przeznaczonej do wbudowania, pochodzącej z nowego źródła, jednak nie rzadziej niż jeden raz na 3000m3. W każdym badaniu należy określić następujące właściwości:
─ skład granulometryczny, wg PN-B-04481,
─ zawartość części organicznych, wg PN-B-04481,
─ wilgotność naturalną, wg PN-B-04481,
─ wilgotność optymalną i maksymalną gęstość objętościową szkieletu gruntowego, wg PN-B-04481,
─ granicę płynności, wg PN-B-04481,
─ kapilarność bierną, wg PN-B-04493,
─ wskaźnik piaskowy, wg BN-64/8931-05.
Badania kontrolne prawidłowości wykonania poszczególnych warstw nasypu polegają na sprawdzeniu:
─ prawidłowości rozmieszczenia gruntów o różnych właściwościach w nasypie,
─ odwodnienia każdej warstwy,
─ grubość każdej warstwy i jej wilgotności przy zagęszczaniu; badania należy przeprowadzać nie rzadziej niż jeden raz na 500 m2 warstwy,
Sprawdzenie zagęszczenia nasypu oraz podłoża nasypu polega na skontrolowaniu zgodności wskaźnika zagęszczenia Is z wartościami podanymi w niniejszej SST. Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia powinno być przeprowadzone wg normy BN-77/8931-12.
Zagęszczenie każdej warstwy należy kontrolować nie rzadziej niż:
6) jeden raz w trzech punktach na 1000 m2 warstwy.
Wyniki kontroli zagęszczenia robót Wykonawca powinien wpisywać do dokumentów laboratoryjnych. Prawidłowość zagęszczenia konkretnej warstwy nasypu lub podłoża powinna być potwierdzona wpisem w dzienniku budowy.
Pomiary kształtu nasypu obejmują kontrolę:
─ prawidłowość wykonania skarpy,
─ szerokość korony korpusu.
Sprawdzenie prawidłowości wykonania skarp polega na skontrolowaniu zgodności z wymaganiami dotyczącymi pochyleń i dokładności wykonania skarpo, określonymi w dokumentacji projektowej i niniejszej SST.
Sprawdzenie szerokości korony korpusu polega na porównaniu szerokości korony korpusu na poziomie wykonywanej warstwy nasypu z szerokością wynikającą z wymiarów geometrycznych korpusu, określonych w dokumentacji projektowej.
7.1.
Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w D-00.00.00."Wymagania ogólne" pkt 7.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową jest m3 (metr sześcienny) wykonanego nasypu.
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 8.
Roboty ziemne uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Kierownika Projektu, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały pozytywne wyniki.
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy
płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 9.
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Cena wykonania 1 m3 nasypów obejmuje:
─ prace pomiarowe,
─ oznakowanie robót,
─ wbudowanie gruntu w nasyp,
─ zagęszczenie gruntu,
─ rekultywację terenu,
─ odwodnienie terenu robót,
─ przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w SST.
10.1. Normy
1. PN-B-02480 Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis gruntów.
2. PN-B-04481 Grunty budowlane. Badania próbek gruntów.
3. PN-B-04493 Grunty budowlane. Oznaczanie kapilarności biernej.
4. PN-S-02205 Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i badania.
5. BN-64/8931-01 Drogi samochodowe. Oznaczenie wskaźnika piaskowego.
6. BN-64/8931-02 Drogi samochodowe. Oznaczenie modułu odkształcenia nawierzchni podatnych i podłoża przez obciążenie płytą.
7. BN-77/8931-12 Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu.
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej specyfikacji są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót
związanych z wykonaniem elementów kanalizacji
deszczowej w ramach przebudowy ulicy Okólnej w
Ostrowie Wlkp.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu robót wymienionych w pkt 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót ziemnych i obejmują wykonanie:
Wykonanie przykanalików z rur PCW o śr. Ø160[mm] klasy S (od wpustów deszczowych ) |
Wykonanie studzienek ściekowych Ø500 z osadnikiem bez syfonu |
Regulacja pionowa włazów kanałowych, zaworów i kratek ściekowych |
1.4.1. Kanalizacja
deszczowa - sieć kanalizacyjna zewnętrzna przeznaczona do odprowadzania ścieków
opadowych.
1.4.2. Kanały
1.4.2.1.
Kanał - liniowa budowla przeznaczona do grawitacyjnego odprowadzania ścieków.
1.4.2.2.
Kanał deszczowy - kanał przeznaczony do odprowadzania ścieków opadowych.
1.4.2.3.
Przykanalik - kanał przeznaczony do połączenia wpustu deszczowego z siecią
kanalizacji deszczowej.
1.4.2.4.
Kanał zbiorczy - kanał przeznaczony do zbierania ścieków z co najmniej dwóch
kanałów bocznych.
1.4.2.5.
Kolektor główny - kanał przeznaczony do zbierania ścieków z kanałów oraz
kanałów zbiorczych i odprowadzenia ich do odbiornika.
1.4.2.6.
Kanał nieprzełazowy - kanał zamknięty o wysokości wewnętrznej mniejszej niż 1,0
m.
1.4.2.7.
Kanał przełazowy - kanał zamknięty o wysokości wewnętrznej równej lub większej
niż 1,0 m.
1.4.3. Urządzenia (elementy) uzbrojenia
sieci
1.4.3.1.
Studzienka kanalizacyjna - studzienka rewizyjna - na kanale
nieprzełazowym przeznaczona do kontroli i prawidłowej eksploatacji kanałów.
1.4.3.2.
Studzienka przelotowa - studzienka kanalizacyjna zlokalizowana na załamaniach
osi kanału w planie, na załamaniach spadku kanału oraz na odcinkach prostych.
1.4.3.3.
Studzienka połączeniowa - studzienka kanalizacyjna przeznaczona do łączenia co
najmniej dwóch kanałów dopływowych w jeden kanał odpływowy.
1.4.3.4.
Studzienka kaskadowa (spadowa) - studzienka kanalizacyjna mająca dodatkowy
przewód pionowy umożliwiający wytrącenie nadmiaru energii ścieków, spływających
z wyżej położonego kanału dopływowego do niżej położonego kanału odpływowego.
1.4.3.5.
Studzienka bezwłazowa - ślepa - studzienka kanalizacyjna przykryta stropem bez
otworu włazowego, spełniająca funkcje studzienki połączeniowej.
1.4.3.6.
Komora kanalizacyjna - komora rewizyjna na kanale przełazowym przeznaczona do
kontroli i prawidłowej eksploatacji kanałów.
1.4.3.7.
Komora połączeniowa - komora kanalizacyjna przeznaczona do łączenia co najmniej
dwóch kanałów dopływowych w jeden kanał odpływowy.
1.4.3.8.
Komora spadowa (kaskadowa) - komora mająca pochylnię i zagłębienie dna
umożliwiające wytrącenie nadmiaru energii ścieków spływających z wyżej położonego
kanału dopływowego.
1.4.3.9.
Wylot ścieków - element na końcu kanału odprowadzającego ścieki do odbiornika.
1.4.3.10.
Przejście syfonowe - jeden lub więcej zamkniętych przewodów kanalizacyjnych z
rur żeliwnych, stalowych lub żelbetowych pracujących pod ciśnieniem,
przeznaczonych do przepływu ścieków pod przeszkodą na trasie kanału.
1.4.3.11.
Zbiornik retencyjny - obiekt budowlany na sieci kanalizacyjnej przeznaczony do
okresowego zatrzymania części ścieków opadowych i zredukowania maksymalnego
natężenia przepływu.
1.4.3.12.
Przepompownia ścieków - obiekt budowlany wyposażony w zespoły pompowe,
instalacje i pomocnicze urządzenia techniczne, przeznaczone do przepompowywania
ścieków z poziomu niższego na wyższy.
1.4.3.13.
Wpust deszczowy - urządzenie do odbioru ścieków opadowych, spływających do
kanału z utwardzonych powierzchni terenu.
1.4.4. Elementy studzienek i komór
1.4.4.1.
Komora robocza - zasadnicza część studzienki lub komory przeznaczona do
czynności eksploatacyjnych. Wysokość komory roboczej jest to odległość pomiędzy
rzędną dolnej powierzchni płyty lub innego elementu przykrycia studzienki lub
komory, a rzędną spocznika.
1.4.4.2.
Komin włazowy - szyb połączeniowy komory roboczej z powierzchnią ziemi,
przeznaczony do zejścia obsługi do komory roboczej.
1.4.4.3.
Płyta przykrycia studzienki lub komory - płyta przykrywająca komorę roboczą.
1.4.4.4.
Właz kanałowy - element żeliwny przeznaczony do przykrycia podziemnych
studzienek rewizyjnych lub komór kanalizacyjnych, umożliwiający dostęp do
urządzeń kanalizacyjnych.
1.4.4.5.
Kineta - wyprofilowany rowek w dnie studzienki, przeznaczony do przepływu w nim
ścieków.
1.4.4.6.
Spocznik - element dna studzienki lub komory kanalizacyjnej pomiędzy kinetą a
ścianą komory roboczej.
1.4.5. Pozostałe
określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami
i z definicjami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót
podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
Ogólne wymagania dotyczące
materiałów, ich pozyskiwania i
składowania podano w SST D -00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
2.2.1.
Komora robocza
Komora robocza studzienki
(powyżej wejścia kanałów) powinna być wykonana z:
- kręgów
betonowych lub żelbetowych odpowiadających wymaganiom BN-86/8971-08 [20],
- muru
cegły kanalizacyjnej odpowiadającej wymaganiom PN-B-12037 [5].
Komora
robocza poniżej wejścia kanałów powinna być wykonana jako monolit z betonu
hydrotechnicznego klasy B 25; W-4, M-100 odpowiadającego wymaganiom
BN-62/6738-03, 04, 07 [17] lub alternatywnie z cegły kanalizacyjnej.
2.2.2. Komin włazowy
Komin włazowy powinien być
wykonany z kręgów betonowych lub żelbetowych o średnicy 0,80[m] odpowiadających
wymaganiom BN-86/8971-08 [20].
2.2.3.
Dno studzienki
Dno studzienki wykonuje się jako
monolit z betonu hydrotechnicznego o właściwościach podanych w pkt
2.2.4.
Włazy kanałowe
Włazy
kanałowe należy wykonywać jako:
- włazy
żeliwne typu ciężkiego odpowiadające wymaganiom PN-H-74051-02 [11] umieszczane
w korpusie drogi,
- włazy
żeliwne typu lekkiego odpowiadające wymaganiom PN-H-74051-01 [10] umieszczane
poza korpusem drogi.
2.2.5.
Stopnie złazowe
Stopnie złazowe żeliwne
odpowiadające wymaganiom PN-H-74086 [14].
2.3.1. Wpusty uliczne
żeliwne
Wpusty uliczne żeliwne powinny
odpowiadać wymaganiom PN-H-74080-01 [12]
i PN-H-74080-04 [13].
2.3.2. Kręgi betonowe
prefabrykowane
Na studzienki ściekowe stosowane
są prefabrykowane kręgi betonowe o średnicy 50[cm], wysokości 30[cm] lub 60
[cm], z betonu klasy B 25, wg KB1-22.2.6 (6) [22].
2.3.3. Pierścienie
żelbetowe prefabrykowane
Pierścienie żelbetowe
prefabrykowane o średnicy 65[cm] powinny być wykonane z betonu wibrowanego
klasy B-20 zbrojonego stalą StOS.
2.3.4. Płyty
żelbetowe prefabrykowane
Płyty żelbetowe prefabrykowane
powinny mieć grubość 11[cm] i być wykonane z betonu wibrowanego klasy B-20
zbrojonego stalą StOS.
2.3.5. Płyty fundamentowe
zbrojone
Płyty fundamentowe zbrojone
powinny posiadać grubość 15[cm] i być wykonane z betonu klasy B-15.
2.3.6. Kruszywo na
podsypkę
Podsypka może być wykonana z
tłucznia lub żwiru. Użyty materiał na podsypkę powinien odpowiadać wymaganiom
stosownych norm, np. PN-B-06712 [7], PN-B-11111 [3], PN-B-11112 [4].
Beton hydrotechniczny B-15 i
B-20 powinien odpowiadać wymaganiom BN-62/6738-07 [17].
Zaprawa cementowa powinna
odpowiadać wymaganiom PN-B-14501 [7].
2.6.1.
Kręgi
Kręgi można składować na
powierzchni nieutwardzonej pod warunkiem, że nacisk kręgów przekazywany na
grunt nie przekracza 0,5 MPa.
Przy
składowaniu wyrobów w pozycji wbudowania wysokość składowania nie powinna
przekraczać 1,8[m]. Składowanie powinno umożliwiać dostęp do poszczególnych
stosów wyrobów lub pojedynczych kręgów.
2.6.2.
Cegła kanalizacyjna
Cegła kanalizacyjna może być
składowana na otwartej przestrzeni, na powierzchni utwardzonej z odpowiednimi
spadkami umożliwiającymi odprowadzenie wód opadowych.
Cegły w miejscu składowania
powinny być ułożone w sposób uporządkowany, zapewniający łatwość przeliczenia.
Cegły powinny być ułożone w jednostkach ładunkowych lub luzem w stosach albo
pryzmach.
Jednostki ładunkowe mogą być
ułożone jedne na drugich maksymalnie w 3 warstwach, o łącznej wysokości nie
przekraczającej 3,0[m].
Przy składowaniu cegieł luzem
maksymalna wysokość stosów i pryzm nie powinna przekraczać 2,2 [m].
2.6.3.
Włazy kanałowe i stopnie
Włazy kanałowe i stopnie powinny
być składowane z dala od substancji działających korodująco. Włazy powinny być
posegregowane wg klas. Powierzchnia składowania powinna być utwardzona i
odwodniona.
2.6.4.
Wpusty żeliwne
Skrzynki lub ramki wpustów
mogą być składowane na otwartej
przestrzeni, na paletach w stosach o wysokości maksimum 1,5 [m].
2.6.5.
Kruszywo
Kruszywo należy składować na
utwardzonym i odwodnionym podłożu w sposób zabezpieczający je przed
zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi rodzajami i frakcjami kruszyw.
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D
-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Wykonawca przystępujący do
wykonania kanalizacji deszczowej powinien wykazać się możliwością korzystania z
następującego sprzętu:
- żurawi
budowlanych samochodowych,
- koparek
przedsiębiernych,
- spycharek
kołowych lub gąsiennicowych,
- sprzętu
do zagęszczania gruntu,
- wciągarek
mechanicznych,
- beczkowozów.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST D
-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
Transport kręgów powinien odbywać się samochodami w
pozycji wbudowania lub prostopadle do pozycji wbudowania.
Dla zabezpieczenia przed uszkodzeniem przewożonych
elementów, Wykonawca dokona ich usztywnienia przez zastosowanie przekładek,
rozporów i klinów z drewna, gumy lub innych odpowiednich materiałów.
Podnoszenie
i opuszczanie kręgów o średnicach 1,2 [m] i 1,4 [m] należy wykonywać za pomocą
minimum trzech lin zawiesia rozmieszczonych równomiernie na obwodzie
prefabrykatu.
Cegła
kanalizacyjna może być przewożona dowolnymi środkami transportu w jednostkach
ładunkowych lub luzem. Jednostki ładunkowe należy układać na środkach
transportu samochodowego w jednej warstwie.
Cegły
transportowane luzem należy układać na środkach przewozowych ściśle jedne obok
drugich, w jednakowej liczbie warstw na powierzchni środka transportu.
Wysokość
ładunku nie powinna przekraczać wysokości burt.
Cegły
luzem mogą być przewożone środkami transportu samochodowego pod warunkiem
stosowania opinek.
Załadunek
i wyładunek cegły w jednostkach ładunkowych powinien się odbywać mechanicznie
za pomocą urządzeń wyposażonych w osprzęt kleszczowy, widłowy lub chwytakowy.
Załadunek i wyładunek wyrobów przewożonych luzem powinien odbywać się ręcznie
przy użyciu przyrządów pomocniczych.
Włazy kanałowe mogą być transportowane dowolnymi
środkami transportu w sposób zabezpieczony przed przemieszczaniem i
uszkodzeniem.
Włazy typu ciężkiego mogą być przewożone luzem,
natomiast typu lekkiego należy układać na paletach po 10 szt. i łączyć taśmą
stalową.
Skrzynki lub ramki wpustów mogą być przewożone
dowolnymi środkami transportu w sposób zabezpieczony przed przesuwaniem się
podczas transportu.
Do przewozu mieszanki betonowej Wykonawca zapewni
takie środki transportowe, które nie spowodują segregacji składników, zmiany
składu mieszanki, zanieczyszczenia mieszanki i obniżenia temperatury
przekraczającej granicę określoną w wymaganiach technologicznych.
Kruszywa mogą być przewożone dowolnymi środkami
transportu, w sposób zabezpieczający je przed zanieczyszczeniem i nadmiernym
zawilgoceniem.
Transport cementu i
przechowywanie powinny być zgodne z BN-88/6731-08 [16].
Ogólne zasady wykonania robót podano w SST D
-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Przed przystąpieniem do robót
Wykonawca dokona ich wytyczenia i trwale oznaczy je w terenie za pomocą kołków
osiowych, kołków świadków i kołków krawędziowych.
W przypadku niedostatecznej
ilości reperów stałych, Wykonawca wbuduje repery tymczasowe (z rzędnymi
sprawdzonymi przez służby geodezyjne), a szkice sytuacyjne reperów i ich rzędne
przekaże Inżynierowi.
Wykopy należy wykonać jako wykopy otwarte obudowane.
Metody wykonania robót - wykopu (ręcznie lub mechanicznie) powinny być
dostosowane do głębokości wykopu, danych geotechnicznych oraz posiadanego
sprzętu mechanicznego.
Szerokość wykopu uwarunkowana jest zewnętrznymi
wymiarami kanału, do których dodaje się obustronnie 0,4 [m] jako zapas
potrzebny na deskowanie ścian i uszczelnienie styków.
Deskowanie ścian należy
prowadzić w miarę jego głębienia. Wydobyty grunt z wykopu powinien być
wywieziony przez Wykonawcę na odkład.
Dno wykopu powinno być równe i wykonane ze spadkiem
ustalonym w dokumentacji projektowej, przy czym dno wykopu Wykonawca wykona na
poziomie wyższym od rzędnej projektowanej o 0,20 [m].
Zdjęcie pozostawionej
warstwy 0,20 [m] gruntu powinno być wykonane bezpośrednio przed ułożeniem
przewodów rurowych. Zdjęcie tej warstwy Wykonawca wykona ręcznie lub w sposób
uzgodniony z Inżynierem.
W gruntach skalistych dno wykopu
powinno być wykonane od 0,10 do 0,15
[m] głębiej od projektowanego poziomu dna.
W gruntach suchych piaszczystych,
żwirowo-piaszczystych i piaszczysto-gliniastych podłożem jest grunt
naturalny o nienaruszonej strukturze dna wykopu.
W gruntach nawodnionych
(odwadnianych w trakcie robót) podłoże należy wykonać z warstwy tłucznia lub
żwiru z piaskiem o grubości od 15 do 20 [cm] łącznie z ułożonymi sączkami
odwadniającymi. Dla przewodów o średnicy powyżej 0,50[m], na warstwie
odwadniającej należy wykonać fundament betonowy, zgodnie z dokumentacją projektową
lub SST.
W gruntach skalistych
gliniastych lub stanowiących zbite iły należy wykonać podłoże z pospółki, żwiru
lub tłucznia o grubości od 15 do 20 [cm]. Dla przewodów o średnicy powyżej 0,50
[m] należy wykonać fundament betonowy zgodnie z dokumentacją projektową lub
SST.
Zagęszczenie podłoża powinno być
zgodne z określonym w SST.
Spadki
i głębokość posadowienia studzienek ściekowych wg dokumentacji projektowej.
5.5.1.
Przykanaliki
Jeżeli dokumentacja projektowa
nie stanowi inaczej to przy wykonywaniu przykanalików należy przestrzegać
następujących zasad:
- trasa
przykanalika powinna być prosta, bez załamań w planie i pionie (z wyjątkiem
łuków dla podłączenia do wpustu bocznego w kanale lub do syfonu przy
podłączeniach do kanału ogólnospławnego),
- minimalny
przekrój przewodu przykanalika powinien wynosić 0,20 [m] (dla pojedynczych
wpustów i przykanalików nie dłuższych niż 12 [m] można stosować średnicę 0,15
[m]),
- długość
przykanalika od studzienki ściekowej (wpustu ulicznego) do kanału lub
studzienki rewizyjnej połączeniowej nie powinna przekraczać 24 [m],
- włączenie
przykanalika do kanału może być wykonane za pośrednictwem studzienki
rewizyjnej, studzienki krytej (tzw. ślepej) lub wpustu bocznego,
- spadki
przykanalików powinny wynosić od min. 20 ‰
do max. 400 ‰
z tym, że przy spadkach większych od 250 ‰
należy stosować rury żeliwne,
- kierunek
trasy przykanalika powinien być zgodny z kierunkiem spadku kanału zbiorczego,
- włączenie
przykanalika do kanału powinno być wykonane pod kątem min. 45o, max.
90o (optymalnym 60o),
- włączenie
przykanalika do kanału poprzez studzienkę połączeniową należy dokonywać tak,
aby wysokość spadku przykanalika nad podłogą studzienki wynosiła max. 50[cm]. W
przypadku konieczności włączenia przykanalika na wysokości większej należy
stosować przepady (kaskady) umieszczone na zewnątrz poza ścianką studzienki,
- włączenia
przykanalików z dwóch stron do kanału zbiorczego poprzez wpusty boczne powinny
być usytuowane w odległości min. 1,0 m od siebie.
5.5.2.
Studzienki kanalizacyjne
Jeżeli
dokumentacja projektowa nie stanowi inaczej, to należy przestrzegać
następujących zasad:
Najmniejsze wymiary
studzienek rewizyjnych kołowych powinny być zgodne ze średnicami określonymi w
tablicy 1.
Tablica
1. Najmniejsze wymiary studzienek rewizyjnych kołowych
Średnica przewodu |
Minimalna średnica studzienki rewizyjnej
kołowej (m) |
||
odprowadzającego (m) |
przelotowej |
połączeniowej |
spadowej-kaskadowej |
0,20 |
|
|
|
0,25 |
|
1,20 |
|
0,30 |
1,20 |
|
1,20 |
0,40 |
|
|
|
0,50 |
|
1,40 |
|
0,60 |
1,40 |
|
1,40 |
Jeżeli
dokumentacja projektowa nie stanowi inaczej, to przy wykonywaniu studzienek
kanalizacyjnych należy przestrzegać następujących zasad:
- studzienki
przelotowe powinny być lokalizowane na odcinkach prostych kanałów w
odpowiednich odległościach (max. 50 [m] przy średnicach kanału do 0,50 [m] i 70
[m] przy średnicach powyżej 0,50 [m]) lub na zmianie kierunku kanału,
- studzienki
połączeniowe powinny być lokalizowane na połączeniu jednego lub dwóch kanałów
bocznych,
- wszystkie
kanały w studzienkach należy łączyć oś w oś (w studzienkach krytych),
- studzienki
należy wykonywać na uprzednio wzmocnionym (warstwą tłucznia lub żwiru) dnie
wykopu i przygotowanym fundamencie betonowym,
- studzienki
wykonywać należy zasadniczo w wykopie szerokoprzestrzennym. Natomiast w
trudnych warunkach gruntowych (przy występowaniu wody gruntowej, kurzawki itp.)
w wykopie wzmocnionym,
- w
przypadku gdy różnica rzędnych dna kanałów w studzience przekracza 0,50 [m]
należy stosować studzienki spadowe-kaskadowe,
- studzienki
kaskadowe zlokalizowane na kanałach o średnicy powyżej 0,40 [m] powinny mieć
przelew o kształcie i wymiarach uzasadnionych obliczeniami hydraulicznymi.
Natomiast studzienki zlokalizowane na kanałach o średnicy do 0,40 [m] włącznie
powinny mieć spad w postaci rury pionowej usytuowanej na zewnątrz studzienki.
Różnica poziomów przy tym rozwiązaniu nie powinna przekraczać 4,0 [m].
Sposób wykonania studzienek
(przelotowych, połączeniowych i kaskadowych) przedstawiony jest w Katalogu
Budownictwa oznaczonego symbolem KB-4.12.1 (7, 6, 8) [22], a ponadto w
„Katalogu powtarzalnych elementów drogowych” opracowanym przez „Transprojekt”
Warszawa [23].
Studzienki rewizyjne składają
się z następujących części:
- komory
roboczej,
- komina
włazowego,
- dna
studzienki,
- włazu
kanałowego,
- stopni
złazowych.
Komora robocza powinna mieć
wysokość minimum 2,0 [m]. W przypadku studzienek płytkich (kiedy głębokość
ułożenia kanału oraz warunki ukształtowania terenu nie pozwalają zapewnić ww.
wysokości) dopuszcza się wysokość komory roboczej mniejszą niż 2,0 [m].
Przejścia rur kanalizacyjnych
przez ściany komory należy obudować i uszczelnić materiałem plastycznym
ustalonym w dokumentacji projektowej.
Komin włazowy powinien być
wykonany z kręgów betonowych lub żelbetowych o średnicy 0,80 [m] wg
BN-86/8971-08 [20]. Posadowienie komina należy wykonać na płycie żelbetowej
przejściowej (lub rzadziej na kręgu stożkowym) w takim miejscu, aby pokrywa
włazu znajdowała się nad spocznikiem o największej powierzchni.
Studzienki płytkie mogą być
wykonane bez kominów włazowych, wówczas bezpośrednio na komorze roboczej należy
umieścić płytę pokrywową, a na niej skrzynkę włazową wg PN-H-74051 [9].
Dno studzienki należy wykonać na
mokro w formie płyty dennej z wyprofilowaną kinetą.
Kineta w dolnej części (do
wysokości równej połowie średnicy kanału) powinna mieć przekrój zgodny z
przekrojem kanału, a powyżej przedłużony pionowymi ściankami do poziomu
maksymalnego napełnienia kanału. Przy zmianie kierunku trasy kanału kineta powinna
mieć kształt łuku stycznego do kierunku kanału, natomiast w przypadku zmiany
średnicy kanału powinna ona stanowić przejście z jednego wymiaru w drugi.
Dno studzienki powinno mieć
spadek co najmniej 3 ‰
w kierunku kinety.
Studzienki
usytuowane w korpusach drogi (lub innych miejscach narażonych na obciążenia
dynamiczne)powinny mieć właz typu ciężkiego wg PN-H-74051-02 [11]. W innych
przypadkach można stosować włazy typu lekkiego wg PN-H-74051-01 [10].
Poziom włazu w powierzchni
utwardzonej powinien być z nią równy, natomiast w trawnikach i zieleńcach górna
krawędź włazu powinna znajdować się na wysokości min.8 cm ponad poziomem terenu.
W ścianie komory roboczej oraz
komina włazowego należy zamontować mijankowo stopnie złazowe w dwóch rzędach, w
odległościach pionowych 0,30 m i w odległości poziomej osi stopni 0,30 [m].
5.5.3.
Studzienki ściekowe
Studzienki ściekowe,
przeznaczone do odprowadzania wód opadowych z jezdni dróg i placów, powinny być
z wpustem ulicznym żeliwnym i osadnikiem.
Podstawowe wymiary studzienek
powinny wynosić:
- głębokość studzienki od wierzchu skrzynki
wpustu do dna wylotu przykanalika 1,65 [m] (wyjątkowo -
min. 1,50 [m] i max. 2,05 [m]),
- głębokość
osadnika 0,95 [m],
- średnica
osadnika (studzienki) 0,50 [m].
Krata ściekowa wpustu powinna
być usytuowana w ścieku nawierzchni placu, przy czym wierzch kraty powinien być
usytuowany 2 [cm] poniżej ścieku jezdni.
Lokalizacja studzienek wynika z
rozwiązania projektu placu.
Liczba studzienek ściekowych i
ich rozmieszczenie uzależnione jest przede wszystkim od wielkości odwadnianej
powierzchni jezdni i jej spadku podłużnego. Należy przyjmować, że na jedną
studzienkę powinno przypadać od 800 do 1000 [m2] nawierzchni
szczelnej.
Rozstaw wpustów przy pochyleniu podłużnym ścieku do 3 ‰ powinien wynosić od 40 do 50 [m]; od 3
do 5 ‰
powinien wynosić od 50 do 70[m]; od 5 do 10 ‰ - od 70 do 100 [m].
Każdy wpust powinien być
podłączony do kanału za pośrednictwem studzienki rewizyjnej połączeniowej,
studzienki krytej (tzw. ślepej) lub wyjątkowo za pomocą wpustu bocznego.
Wpustów deszczowych nie należy
sprzęgać. Gdy zachodzi konieczność zwiększenia powierzchni spływu, dopuszcza
się w wyjątkowych przypadkach stosowanie wpustów podwójnych.
W przypadkach kolizyjnych, gdy
zachodzi konieczność usytuowania wpustu nad istniejącymi urządzeniami
podziemnymi, można studzienkę ściekową wypłycić do min. 0,60 [m] nie stosując
osadnika. Osadnik natomiast powinien być ustawiony poza kolizyjnym urządzeniem
i połączony przykanalikiem ze studzienką, jak również z kanałem zbiorczym.
5.5.4.
Izolacje
Rury betonowe i żelbetowe użyte
do budowy kanalizacji powinny być zabezpieczone przed korozją, zgodnie z
zasadami zawartymi w „Instrukcji zabezpieczania przed korozją konstrukcji
betonowych” opracowanej przez Instytut Techniki Budowlanej w 1986 r. [21].
Zabezpieczenie rur kanałowych polega na powleczeniu ich zewnętrznej i wewnętrznej powierzchni warstwą izolacyjną asfaltową, posiadającą aprobatę techniczną, wydaną przez upoważnioną jednostkę.
Studzienki zabezpiecza się przez
posmarowanie z zewnątrz izolacją bitumiczną.
Dopuszcza się stosowanie innego
środka izolacyjnego uzgodnionego z Inżynierem.
W środowisku słabo agresywnym,
niezależnie od czynnika agresji, studzienki należy zabezpieczyć przez
zagruntowanie izolacją asfaltową oraz trzykrotne posmarowanie lepikiem
asfaltowym stosowanym na gorąco wg PN-C-96177 [8].
W środowisku silnie agresywnym
(z uwagi na dużą różnorodność i bardzo duży przedział natężenia czynnika
agresji) sposób zabezpieczenia rur przed korozją Wykonawca uzgodni z
Inżynierem.
5.5.5.
Zasypanie wykopów i ich zagęszczenie
Zasypywanie rur w wykopie należy
prowadzić warstwami grubości 20 [cm]. Materiał zasypkowy powinien być
równomiernie układany i zagęszczany po obu stronach przewodu. Wskaźnik zagęszczenia
powinien być zgodny z określonym w SST.
Rodzaj gruntu do zasypywania
wykopów Wykonawca uzgodni z Inżynierem.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D
-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
6.2.1. Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robót
Wykonawca powinien wykonać badania materiałów do betonu i zapraw i ustalić
receptę.
6.2.2.
Kontrola, pomiary i badania w czasie robót
Wykonawca jest zobowiązany do
stałej i systematycznej kontroli prowadzonych robót w zakresie i z
częstotliwością określoną w niniejszej OST i zaakceptowaną przez Inżyniera.
W szczególności kontrola powinna
obejmować:
- sprawdzenie
rzędnych założonych ław celowniczych w nawiązaniu do podanych stałych punktów
wysokościowych z dokładnością do 1 [cm],
- badanie
zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą,
- badanie
i pomiary szerokości, grubości i zagęszczenia wykonanej warstwy podłoża z
kruszywa mineralnego lub betonu,
- sprawdzenie
zgodności z dokumentacją projektową założenia przewodów i studzienek,
- sprawdzenie
prawidłowości ułożenia przewodów,
- sprawdzenie
prawidłowości uszczelniania przewodów,
- badanie
wskaźników zagęszczenia poszczególnych warstw zasypu,
- sprawdzenie
rzędnych posadowienia studzienek ściekowych (kratek) i pokryw włazowych,
- sprawdzenie
zabezpieczenia przed korozją.
6.2.3.
Dopuszczalne tolerancje i wymagania
- odchylenie
odległości krawędzi wykopu w dnie od ustalonej w planie osi wykopu nie powinno
wynosić więcej niż ±
5 [cm],
- odchylenie
wymiarów w planie nie powinno być większe niż 0,1 [m],
- odchylenie
grubości warstwy podłoża nie powinno przekraczać ±
3 [cm],
- odchylenie
szerokości warstwy podłoża nie powinno przekraczać ± 5 [cm],
- odchylenie
kolektora rurowego w planie, odchylenie odległości osi ułożonego kolektora od
osi przewodu ustalonej na ławach celowniczych nie powinna przekraczać ± 5 [mm],
- odchylenie
spadku ułożonego kolektora od przewidzianego w projekcie nie powinno
przekraczać -5% projektowanego spadku (przy zmniejszonym spadku) i +10%
projektowanego spadku (przy zwiększonym spadku),
- wskaźnik
zagęszczenia zasypki wykopów określony w trzech miejscach na długości 100 m
powinien być zgodny z pkt 5.5.9,
- rzędne
kratek ściekowych i pokryw studzienek powinny być wykonane z dokładnością do ± 5 [mm].
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D -00.00.00
„Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest m (metr) wykonanej i odebranej
kanalizacji.
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D -00.00.00
„Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty uznaje się za
wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli
wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki
pozytywne.
Odbiorowi robót zanikających i
ulegających zakryciu podlegają:
- roboty
montażowe wykonania przykanalika,
- wykonane
studzienki ściekowe i kanalizacyjne,
- wykonana
izolacja,
- zasypany zagęszczony wykop.
Odbiór robót zanikających
powinien być dokonany w czasie umożliwiającym wykonanie korekt i poprawek, bez
hamowania ogólnego postępu robót.
Długość odcinka robót ziemnych
poddana odbiorowi nie powinna być mniejsza od 50 [m].
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano
w SST D -00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
Cena 1 [m] wykonanej i odebranej kanalizacji
obejmuje:
-
oznakowanie
robót,
-
wykonanie
robót przygotowawczych,
-
wykonanie
wykopu w gruncie kat. I-IV wraz z umocnieniem ścian wykopu i jego odwodnienie,
-
przygotowanie
podłoża i fundamentu
-
wykonanie
wylotu kolektora,
-
ułożenie
przewodów kanalizacyjnych, przykanalików, studni, studzienek ściekowych,
-
wykonanie
izolacji studzienek,
-
zasypanie
i zagęszczenie wykopu,
- przeprowadzenie
pomiarów i badań wymaganych w specyfikacji technicznej.
10.1. Normy
1.
PN-B-06712 |
Kruszywa
mineralne do betonu |
2.
PN-B-06751 |
Wyroby
kanalizacyjne kamionkowe. Rury i kształtki. Wymagania i badania |
3.
PN-B-11111 |
Kruszywa
mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Żwir i mieszanka |
4.
PN-B-11112 |
Kruszywa
mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni drogowych |
5.
PN-B-12037 |
Cegła
pełna wypalana z gliny - kanalizacyjna |
6.
PN-B-12751 |
Kamionkowe
rury i kształtki kanalizacyjne. Kształty i wymiary |
7.
PN-B-14501 |
Zaprawy
budowlane zwykłe |
8.
PN-C-96177 |
Lepik
asfaltowy bez wypełniaczy stosowany na gorąco |
9.
PN-H-74051-00 |
Włazy
kanałowe. Ogólne wymagania i badania |
10. PN-H-74051-01 |
Włazy
kanałowe. Klasa A (włazy typu lekkiego) |
11. PN-H-74051-02 |
Włazy
kanałowe. Klasy B, C, D (włazy typu ciężkiego) |
12. PN-H-74080-01 |
Skrzynki
żeliwne wpustów deszczowych. Wymagania i badania |
13. PN-H-74080-04 |
Skrzynki
żeliwne wpustów deszczowych. Klasa C |
14. PN-H-74086 |
Stopnie
żeliwne do studzienek kontrolnych |
15. PN-H-74101 |
Żeliwne
rury ciśnieniowe do połączeń sztywnych |
16. BN-88/6731-08 |
Cement.
Transport i przechowywanie |
17. BN-62/6738-03,04, 07 |
Beton
hydrotechniczny |
18. BN-86/8971-06.00, 01 |
Rury
bezciśnieniowe. Kielichowe rury betonowe i żelbetowe „Wipro” |
19. BN-86/8971-06.02 |
Rury
bezciśnieniowe. Rury betonowe i żelbetowe |
20. BN-86/8971-08 |
Prefabrykaty
budowlane z betonu. Kręgi betonowe i żelbetowe. |
10.2. Inne dokumenty
21. |
Instrukcja
zabezpieczania przed korozją konstrukcji betonowych opracowana przez Instytut
Techniki Budowlanej - Warszawa 1986 r. |
22. |
Katalog
budownictwa KB4-4.12.1.(6) Studzienki połączeniowe (lipiec 1980) KB4-4.12.1.(7) Studzienki przelotowe (lipiec 1980) KB4-4.12.1.(8) Studzienki spadowe (lipiec 1980) KB4-4.12.1.(11) Studzienki ślepe (lipiec 1980) KB4-3.3.1.10.(1) Studzienki ściekowe do odwodnienia dróg
(październik 1983) KB1-22.2.6.(6) Kręgi betonowe średnicy 50 cm;
wysokości 30 lub 60 cm |
23. |
„Katalog
powtarzalnych elementów drogowych”. „Transprojekt” - Warszawa, 1979-1982 r. |
24. |
Tymczasowa
instrukcja projektowania i budowy przewodów kanalizacyjnych z rur „Wipro”,
Centrum Techniki Komunalnej, 1978 r. |
25. |
Wytyczne
eksploatacyjne do projektowania sieci i urządzeń sieciowych, wodociągowych i
kanalizacyjnych, BPC WiK „Cewok” i BPBBO Miastoprojekt- Warszawa,
zaakceptowane i zalecone do stosowania przez Zespół Doradczy ds. procesu
inwestycyjnego powołany przez Prezydenta m.st. Warszawy - sierpień 1984 r. |
D.04.01.01
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem
niniejszej specyfikacji są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót
związanych z wykonaniem koryta w jezdni, ich zagęszczeniem i profilowaniem, w
ramach przebudowy ulicy Okólnej w Ostrowie Wlkp.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu robót wymienionych w pkt 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji stanowią wymagania dotyczące robót związanych z profilowaniem i zagęszczeniem koryta po wykopie.
Profilowanie i zagęszczenie koryta pod jezdnię |
1.4. Określenia podstawowe
Stosowane określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi polskimi normami oraz definicjami podanymi w D.00.00.00. "Wymagania ogólne".
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość wykonanych robót oraz za ich zgodność z dokumentacją projektową, SST oraz poleceniami Inżyniera.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w D.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Nie występują.
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w D-0.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 3.
3.2. Sprzęt do wykonania robót
Wykonawca przystępujący do wykonania profilowania i zagęszczenia koryta podłoża powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu:
koparki przedsiębierne,
zagęszczarki mechaniczne,
ubijaki mechaniczne lub ręczne
płyt wibracyjnych.
Stosowany sprzęt nie może spowodować niekorzystnego wpływu na właściwości gruntu podłoża.
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 4.
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 5.
5.2. Warunki przystąpienia do robót
Wykonawca powinien przystąpić do wykonania koryta oraz profilowania i zagęszczania podłoża bezpośrednio przed rozpoczęciem robót związanych z wykonaniem warstw nawierzchni. Wcześniejsze przystąpienie do wykonania koryta oraz profilowania i zagęszczania podłoża, jest możliwe wyłącznie za zgodą Inżyniera, w korzystnych warunkach atmosferycznych.
W wykonanym korycie oraz wyprofilowanym i zagęszczonym podłożu nie może odbywać się ruch budowlany, niezwiązany bezpośrednio z wykonaniem pierwszej warstwy nawierzchni.
5.3. Wykonanie koryta
Paliki i szpilki do prawidłowego ukształtowania koryta w planie i profilu powinny być wcześniej przygotowane.
Paliki i szpilki należy ustawiać w krawędzi chodnika i w rzędach równoległych do osi chodnika lub w inny sposób zaakceptowany przez Inżyniera.
Rozmieszczenie palików lub szpilek powinno umożliwiać naciągnięcie sznurków lub linek do wytyczenia robót w odstępach nie większych niż co 10 metrów.
Koryto należy wykonać ręcznie.
5.4. Profilowanie i zagęszczanie podłoża
Przed przystąpieniem do profilowania podłoże powinno być oczyszczone ze wszelkich zanieczyszczeń. Po oczyszczeniu powierzchni podłoża należy sprawdzić, czy istniejące rzędne terenu umożliwiają uzyskanie po profilowaniu zaprojektowanych rzędnych podłoża. Zaleca się, aby rzędne terenu przed profilowaniem były o co najmniej 5 cm wyższe niż projektowane rzędne podłoża.
Jeżeli powyższy warunek nie jest spełniony i występują zaniżenia poziomu w podłożu przewidzianym do profilowania, Wykonawca powinien spulchnić podłoże na głębokość zaakceptowaną przez Inżyniera, dowieźć dodatkowy grunt spełniający wymagania obowiązujące dla górnej strefy korpusu, w ilości koniecznej do uzyskania wymaganych rzędnych wysokościowych i zagęścić warstwę do uzyskania wskaźnika zagęszczenia wynoszącego 1,00.
Bezpośrednio po profilowaniu podłoża należy przystąpić do jego zagęszczania. Zagęszczanie podłoża należy kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego niż 1,00 (dla ruchu ciężkiego i bardzo ciężkiego). Wskaźnik zagęszczenia należy określać zgodnie z PN-S-02205:98.
Wilgotność gruntu podłoża podczas zagęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej z tolerancją –20% do +10%.
5.5. Utrzymanie koryta oraz
wyprofilowanego i zagęszczonego podłoża
Podłoże (koryto) po wyprofilowaniu i zagęszczeniu powinno być utrzymane w dobrym stanie.
Jeżeli po wykonaniu robót związanych z profilowaniem i zagęszczaniem podłoża nastąpi przerwa w pracach i Wykonawca nie przystąpi natychmiast do układania warstw nawierzchni, to powinien on zabezpieczyć podłoże przed nadmiernym zawilgoceniem, na przykład przez rozłożenie folii lub w inny sposób zaakceptowany przez Inżyniera.
Jeżeli wyprofilowane i zagęszczone podłoże uległo nadmiernemu zawilgoceniu, to do układania kolejnej warstwy można przystąpić dopiero po jego naturalnym osuszeniu.
Po osuszeniu Inżynier oceni jego stan i ewentualnie zaleci wykonanie niezbędnych napraw. Jeżeli zawilgocenie nastąpiło wskutek zaniedbania Wykonawcy, to naprawę dokona on na własny koszt.
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 6.
6.2. Badania w czasie robót
6.2.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów dotyczących cech geometrycznych i zagęszczenia koryta i wyprofilowanego podłoża podaje tablica 1.
Tablica 1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów dotyczących wyprofilowanego i zagęszczonego koryta
Lp. |
Wyszczególnienie
badań i pomiarów |
Minimalna
częstotliwość badań i pomiarów |
1 |
Szerokość koryta |
10 razy na 1 km |
2 |
Równość podłużna |
co 20 m na każdym pasie ruchu |
3 |
Równość poprzeczna |
10 razy na 1 km |
4 |
Spadki poprzeczne |
10 razy na 1 km |
5 |
Rzędne wysokościowe |
Co 100 m |
6 |
Ukształtowanie osi w planie*) |
Co 100 m |
7 |
Zagęszczenie, wilgotność
gruntu podłoża |
W 2 punktach na dziennej
działce roboczej, lecz nie rzadziej niż raz na 200 m2 |
* ) Dodatkowe pomiary spadków
poprzecznych i ukształtowania osi w planie należy wykonać w punktach głównych
łuków poziomych |
6.2.2. Szerokość koryta podłoża nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niż +10cm i -5cm.
6.2.3. Równość koryta
Nierówności podłużne koryta należy mierzyć z godnie z normą BN-68/8931-04. Nierówności poprzeczne należy mierzyć 4-metrową łatą. Nierówności nie mogą przekraczać 20 mm.
6.2.4. Spadki poprzeczne koryta powinny być zgodne z dokumentacją projektową z tolerancją +0,5%.
6.2.5. Rzędne wysokościowe – różnice między rzędnymi wysokościowymi koryta i rzędnymi projektowanymi nie powinny przekraczać +1 cm, -2 cm.
6.2.6. Oś w planie nie może być przesunięta w stosunku do osi projektowanej o więcej niż + 5 cm.
6.2.7. Wskaźnik zagęszczenia koryta określony wg BN-77/8931-12 nie powinien być mniejszy niż 1,00.
Wilgotność w czasie zagęszczania należy badać wg PN-B-06714-17. Wilgotność gruntu podłoża powinna być równa wilgotności optymalnej z tolerancją od –20% do +10%.
6.3. Zasady postępowania z wadliwie
wykonanymi robotami
Wszystkie powierzchnie, które wykazują większe odchylenia cech geometrycznych od określonych w punkcie 6.2 powinny być naprawione przez spulchnienie do głębokości co najmniej 10 cm, wyrównane i powtórnie zagęszczone. Dodanie nowego materiału bez spulchnienia wykonanej warstwy jest niedopuszczalne.
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 7.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanego i odebranego koryta..
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 8.
Roboty ziemne uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały pozytywne wyniki.
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy
płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 9.
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Cena wykonania 1 m2 koryta obejmuje:
prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
odspojenie gruntu z przerzutem na pobocze i rozplantowaniem,
załadunek nadmiaru odspojonego gruntu na środki transportowe i odwiezienie na odkład lub nasyp,
profilowanie dna koryta,
zagęszczenie,
utrzymanie koryta,
przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych wymaganych w SST.
10.1. Normy
1. |
PN-B-04481 |
Grunty budowlane. Badania próbek gruntu |
2. |
PN-/B-06714-17 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie wilgotności |
3. |
BN-64/8931-02 |
Drogi samochodowe. Oznaczanie modułu odkształcenia nawierzchni podatnych i podłoża przez obciążenie płytą |
4. |
BN-68/8931-04 |
Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą |
1.1. Przedmiot SST.
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z ustawieniem krawężnika w ramach przebudowy ulicy Okólnej w Ostrowie Wlkp.
1.2. Zakres stosowania SST.
Szczegółowa specyfikacja techniczna (SST) stosowana jest jako dokument przetargowy przy zleceniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą wykonania robót związanych z :
Ustawienie krawężników
betonowych typu ulicznego 15x30x100[cm] na podsypce cementowo – piaskowej i na ławie
betonowej z oporem jako
wystające |
Wykonanie ławy betonowej z oporem z betonu B15 pod krawężniki betonowe 15×30×100 |
Wykonanie ławy betonowej bez oporu z betonu B15 pod ściek przykrawężnikowy grubości 25 cm |
1.4. Określenia podstawowe.
Krawężniki betonowe – prefabrykowane belki betonowe ograniczające chodniki dla pieszych, pasy dzielące, wyspy kierujące oraz nawierzchnie drogowe.
Pozostałe określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi polskimi normami i definicjami podanymi w SST D.00.00.00.00. "Wymagania ogólne".
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 1.5.
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt. 2.
2.2. Stosowane materiały
Materiałami stosowanymi są:
krawężniki betonowe,
piasek na podsypkę i do zapraw,
cement do podsypki i do zapraw,
woda,
materiały do wykonania ławy pod krawężniki.
2.3. Krawężniki betonowe – wymagania
techniczne
Krawężniki powinny być zgodne z BN-80/6775-03/04. Należy stosować krawężnik 15[cm]x30[cm]x100[cm].
2.3.1.
Dopuszczalne wady i uszkodzenia
Powierzchnie krawężników betonowych powinny być bez rys, pęknięć i ubytków betonu, o fakturze z formy lub zatartej. Krawędzie elementów powinny być równe i proste. Nasiąkliwość mniejsza od 5%.
Dopuszczalne wady oraz uszkodzenia powierzchni i krawędzi elementów, zgodnie z BN-80/6775-03/01, nie powinny przekraczać wartości podanych w tablicy 1.
1.Tablica 1. Dopuszczalne wady i uszkodzenia
krawężników
Rodzaj wad i uszkodzeń |
Dopuszczalna wielkość wad i
uszkodzeń |
||
Gatunek 1 |
Gatunek 2 |
||
Wklęsłość lub wypukłość
krawężników w mm |
2 |
3 |
|
Szczerby i uszkodzenia krawędzi i naroży |
ograniczających
powierzchnie górne (ścieralne), mm |
niedopuszczalne |
niedopuszczalne |
ograniczających
pozostałe powierzchnie: |
|
||
liczba max |
2 |
2 |
|
długość
[mm] max |
20 |
40 |
|
głębokość [ mm] max |
6 |
10 |
2.3.2.
Składowanie
Krawężniki betonowe powinny być przechowywane na składowiskach otwartych, posegregowane według typów, rodzajów, odmian, gatunków i wielkości.
Krawężniki betonowe należy z zastosowaniem przekładek drewnianych o wymiarach: grubość 2,5 cm i szerokość 5 cm, długość min. 5 cm większa niż szerokość krawężnika.
2.3.3.
Beton i jego składniki
Do produkcji krawężników należy stosować beton wg PN-B-06250, klasy B 25 i B 30. W przypadku krawężników dwuwarstwowych, górna (licowa) warstwa krawężników powinna być wykonana z betonu klasy B 30.
Beton użyty do produkcji krawężników powinien charakteryzować się:
nasiąkliwością, poniżej 4%,
ścieralnością na tarczy Boehmego, dla gatunku 1 – 3mm, dla gatunku 2 – 4mm,
mrozoodpornością i wodoszczelnością, zgodnie z normą PN-B-06250.
Cement stosowany do betonu powinien być cementem portlandzkim klasy nie niższej niż „32,5”
wg PN-B-19701. Przechowywanie cementu powinno być zgodne z BN-88/6731-08.
Kruszywo powinno odpowiadać wymaganiom PN-B-06712. Kruszywo należy przechowywać w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem, zmieszaniem z kruszywami innych asortymentów, gatunków i marek.
Woda powinna być odmiany „1” i odpowiadać wymaganiom PN-B-32250.
2.4. Materiały na podsypkę i do zapraw
Piasek na podsypkę cementowo-piaskową powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-06712, a do zaprawy cementowo-piaskowej PN-B-06711.
Cement na podsypkę i do zaprawy cementowo-piaskowej powinien być cementem portlandzkim klasy nie niższej niż „32,5” wg PN-B-19701.
Woda powinna być odmiany „1” i odpowiadać wymaganiom PN-B-32250.
2.5. Materiały na ławy
Do wykonania ław pod krawężniki należy stosować beton klasy B 15, wg PN-B-06250, którego składniki powinny odpowiadać wymaganiom punktu 2.3.3.
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w D-0.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 3.
3.2. Sprzęt
Roboty wykonuje się ręcznie przy zastosowaniu:
betoniarek do wytwarzania betonu i zapraw oraz przygotowania podsypki cementowo-piaskowej,
wibratorów płytowych, ubijaków ręcznych lub mechanicznych.
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 4.
4.2. Transport krawężników
Krawężniki betonowe mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu.
Krawężniki betonowe należy układać na środkach transportowych w pozycji pionowej z nachyleniem w kierunku jazdy.
Krawężniki powinny być zabezpieczone przed przemieszczaniem się i uszkodzeniami w czasie transportu , a górna warstwa nie powinna wystawać poza ściany środka transportu więcej niż 1/3 wysokości warstwy.
Krawężniki należy układać na podkładach drewnianych, rzędami, długością w kierunku jazdy środka transportowego.
4.3. Transport pozostałych materiałów
Transport cementu powinien odbywać się w warunkach zgodnych z BN-88/6731-08.
Kruszywa mogą być przewożone dowolnym środkiem transportu, w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi materiałami. Podczas transportu kruszywa powinny być zabezpieczone przed wysypaniem, a kruszywo drobne – przed rozpyleniem.
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 5.
5.2. Wykonanie ław
Wykonanie
ław powinno być zgodne z BN-64/8845-02.
ławy betonowe zwykłe w gruntach spoistych wykonuje się bez szalowania, przy gruntach sypkich należy stosować szalowanie.
Ławy betonowe z oporem wykonuje się w szalowaniu. Beton rozścielony w szalowaniu lub bezpośrednio w korycie powinien być wyrównany warstwami. Betonowanie ław należy wykonywać zgodnie z PN-B-06251.
5.3. Ustawienie krawężników
5.3.1. Zasady ustawiania
krawężników
Światło (odległość górnej powierzchni krawężnika od jezdni) powinno być zgodne z ustaleniami dokumentacji projektowej.
Zewnętrzna ściana krawężnika od strony chodnika powinna być po ustawieniu krawężnika obsypana piaskiem, żwirem, tłuczniem lub miejscowym gruntem przepuszczalnym, starannie ubitym.
Ustawienie
krawężników powinno być zgodne z BN-64/8845-02.
5.3.2. Ustawienie krawężników
na ławie betonowej
Ustawianie krawężników na ławie betonowej wykonuje się na podsypce cementowo-piaskowej o grubości 5 cm po zagęszczeniu.
5.3.3. Wypełnienie spoin
Spoiny krawężników nie powinny przekraczać szerokości 1[cm]. Spoiny należy wypełnić zaprawą cementowo-piaskową w stosunku 1: 2.
Spoiny krawężników przed zalaniem zaprawą należy oczyścić i zmyć wodą.
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 6.
6.2. Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania materiałów przeznaczonych do ustawienia krawężników betonowych i przedstawić wyniki tych badań Kierownikowi Projektu do akceptacji.
Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego należy przeprowadzić na podstawie oględzin elementu przez pomiar i policzenie uszkodzeń występujących na powierzchniach i krawędziach elementu zgodnie z wymaganiami tablicy 1. Pomiary długości i głębokości uszkodzeń należy wykonać za pomocą przymiaru stalowego lub suwmiarki z dokładnością do 1 [mm]. Sprawdzenie kątów prostych w narożach elementów wykonuje się przez przyłożenie kątownika do badanego naroża i zmierzenie odchyłek z dokładnością do 1 [mm].
Badania pozostałych materiałów stosowanych przy ustawieniu krawężników betonowych powinny obejmować wszystkie właściwości, określone w normach podanych dla odpowiednich materiałów w pkt 2.
6.3. Badania w czasie robót
6.3.1. Sprawdzenie ław
Przy wykonaniu ław sprawdzeniu podlegają:
zgodność profilu podłużnego górnej powierzchni ław z dokumentacją projektową. Profil podłużny górnej powierzchni ławy powinien być zgodny z projektowaną niweletą. Dopuszczalne odchylenia mogą wynosić + 1 [cm] na każde 100 [m] ławy.
wymiary ław.
Wymiary ław należy sprawdzić w dwóch dowolnie wybranych punktach na każde 100 [m] ławy. Tolerancje wymiarów wynoszą;
3.dla wysokości + 10 % wysokości projektowanej,
4.dla szerokości + 10 % szerokości projektowanej
5.
równość górnej
powierzchni ław.
Równość górnej powierzchni ławy sprawdza się przez przyłożenie w dwóch punktach, na każde 100 [m] ławy, trzymetrowej łaty.
Prześwit między górną powierzchnią ławy i przyłożoną łatą nie może przekraczać 1 cm.
odchylenie
linii ław od projektowanego kierunku.
Dopuszczalne odchylenie linii ław od projektowanego kierunku nie może przekraczać + 2 [cm] na każde 100[m] wykonanej ławy.
6.3.2. Sprawdzenie ustawienia krawężników
Przy ustawiania krawężników należy sprawdzać:
dopuszczalne odchylenie linii krawężników w poziomie od linii projektowanej, które wynosi + 1 [cm] na każde 100 [m] ustawionego krawężnika,
dopuszczalne odchylenie niwelety górnej płaszczyzny krawężnika niwelety projektowanej, które wynosi + 1 [cm] na każde 100 [m] ustawionego krawężnika,
Równość górnej powierzchni krawężników, sprawdzenie przez przyłożenie w dwóch punktach na każde 100 [m] krawężnika, trzymetrowej łaty, przy czym prześwit pomiędzy górną powierzchnią krawężnika i przyłożoną łatą nie może przekraczać 1 [cm].
dokładność wypełnienia spoin bada się co 10 [m]. Spoiny muszą być wypełnione całkowicie na pełną głębokość.
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 7.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową jest: [m] ustawionego krawężnika.
[m3] wbudowanej ławy pod krawężnik
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 8.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Kierownika Projektu, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały pozytywne wyniki.
8.2. Odbioru robót zanikających i
ulegających zakryciu
Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają:
6.- wykonanie ławy,
7.- wykonanie podsypki.
8.
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy
płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 9.
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Cena wykonania 1 [m] krawężnika obejmuje:
Ø prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
Ø dostarczenie materiałów na miejsce wbudowania,
Ø wykonanie podsypki,
Ø ustawienie krawężników na podsypce,
Ø wypełnienie spoin krawężników zaprawą,
Ø zasypanie zewnętrznej ściany krawężnika gruntem i ubicie,
Ø przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w SST.
Cena wykonania 1 [m3] ławy betonowej pod krawężnik obejmuje:
Ø prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
Ø dostarczenie materiałów na miejsce wbudowania,
Ø wykonanie ławy.
7) PN-B-06050 Roboty ziemne budowlane
8) PN-B-06250 Beton zwykły
9) PN-B-06251 Roboty betonowe i żelbetowe
10) PN-B-06711 Kruszywo mineralne. Piasek do betonów i zapraw
11) PN-B-06712 Kruszywo mineralne do betonu zwykłego
12) PN-B-10021 Prefabrykaty budowlane z betonu. Metody pomiaru cech geometrycznych
13) PN-B-11111 Kruszywa mineralne. Kruszywo łamane do nawierzchni drogowych. Żwir i mieszanka.
14) PN-B-11112 Kruszywa mineralne. Kruszywo łamane do nawierzchni drogowych.
15) PN-B-11113 Kruszywa mineralne. Kruszywo naturalne do nawierzchni drogowych. Piasek.
16) PN-B-19701 Cement. Cement powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności.
17) PN-B32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw.
18) BN-88/6731-08 Cement. Transport i przechowywanie.
19) BN-74/6771-04 Drogi samochodowe. masa zalewowa.
20) BN-80/6775-03/01 Prefabrykaty budowlane z betonu. Elementy nawierzchni dróg, ulic, parkingów i
torowisk tramwajowych. Wspólne wymagania i badania.
21) BN-80/6775-03/04 Prefabrykaty budowlane z betonu. Elementy nawierzchni dróg, ulic, parkingów i
torowisk tramwajowych. Krawężniki i obrzeża chodnikowe.
22) BN-64/8845-02 Krawężniki uliczne. Warunki techniczne ustawiania i odbioru.
Katalog powtarzalnych elementów drogowych (KPED), Transprojekt – Warszawa, 1979 i 1982r.
1.1.
Przedmiot SST.
Przedmiotem niniejszej szczegółowej
specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót
związanych z wykonaniem podbudowy z kruszywa stabilizowanego cementem w ramach przebudowy ulicy Okólnej w Ostrowie Wielkopolskim.
1.2.
Zakres stosowania SST.
Szczegółowa specyfikacja techniczna (SST) stosowana jest jako dokument przetargowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3.
Zakres robót objętych SST.
Ustalenia zawarte w niniejszej SST dotyczą wykonania podbudowy z kruszywa stabilizowanego cementem:
1.4.
Określenia podstawowe
1.4.1. Podbudowa z gruntu stabilizowanego cementem - jedna lub dwie warstwy zagęszczonej mieszanki cementowo-gruntowej, która po osiągnięciu właściwej wytrzymałości na ściskanie, stanowi fragment nośnej części nawierzchni drogowej.
1.4.2. Mieszanka cementowo-gruntowa - mieszanka gruntu, cementu i wody, a w razie potrzeby również dodatków ulepszających, np. popiołów lotnych lub chlorku wapniowego, dobranych w optymalnych ilościach.
1.4.3. Grunt stabilizowany cementem - mieszanka cementowo-gruntowa zagęszczona i stwardniała w wyniku ukończenia procesu wiązania cementu.
1.4.4. Kruszywo stabilizowane cementem - mieszanka kruszywa naturalnego, cementu i wody, a w razie potrzeby dodatków ulepszających, np. popiołów lotnych lub chlorku wapniowego, dobranych w optymalnych ilościach, zagęszczona i stwardniała w wyniku ukończenia procesu wiązania cementu.
1.4.5. Podłoże gruntowe ulepszone cementem - jedna lub dwie warstwy zagęszczonej mieszanki cementowo-gruntowej, na której układana jest warstwa podbudowy.
1.4.6. Pozostałe określenia są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 1.5.
Zobowiązuje się wykonawcę do stabilizacji metodą mieszania w mieszarkach
stacjonarnych.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w D-00.00.00. “ Wymagania ogólne” pkt 2.
Należy stosować cement portlandzki klasy 32,5 wg PN-B-19701 [11], portlandzki z dodatkami wg PN-B-19701 [11] lub hutniczy wg PN-B-19701 [11].
Wymagania dla cementu zestawiono w tablicy 1.
Tablica 1. Właściwości mechaniczne i fizyczne cementu wg PN-B-19701 [11]
Lp. |
Właściwości |
Klasa cementu 32,5 |
1 |
Wytrzymałość na ściskanie (MPa), po 7 dniach, nie mniej niż: - cement portlandzki bez dodatków - cement hutniczy - cement portlandzki z dodatkami |
16 16 16 |
2 |
Wytrzymałość na ściskanie (MPa), po 28 dniach, nie mniej niż: |
32,5 |
3 |
Czas wiązania: - początek wiązania, najwcześniej po upływie, [min]. - koniec wiązania, najpóźniej po upływie, [h] |
60 12 |
4 |
Stałość objętości, mm, nie więcej niż |
10 |
Badania cementu należy wykonać zgodnie z PN-B-04300 [1].
Przechowywanie cementu powinno odbywać się zgodnie z BN-88/6731-08 [19].
W przypadku, gdy czas przechowywania cementu będzie dłuższy od trzech miesięcy, można go stosować za zgodą Inżyniera tylko wtedy, gdy badania laboratoryjne wykażą jego przydatność do robót.
Przydatność gruntów przeznaczonych do stabilizacji cementem należy ocenić na podstawie wyników badań laboratoryjnych, wykonanych według metod podanych w PN-S-96012 [17].
Do wykonania podbudów i ulepszonego podłoża z gruntów stabilizowanych cementem należy stosować grunty spełniające wymagania podane w tablicy 2.
Grunt można uznać za przydatny do stabilizacji cementem wtedy, gdy wyniki badań laboratoryjnych wykażą, że wytrzymałość na ściskanie i mrozoodporność próbek gruntu stabilizowanego są zgodne z wymaganiami określonymi w p. 2.7 tablica 4.
Tablica 2. Wymagania dla gruntów przeznaczonych do stabilizacji cementem wg PN-S-96012 [17]
Lp |
Właściwości |
Wymagania |
Badania według |
1 |
Uziarnienie - ziarn przechodzących przez sito # 40 mm, % (m/m), nie mniej niż: - ziarn przechodzących przez sito # 20 mm, % (m/m), powyżej - ziarn przechodzących przez sito # 4 mm, % (m/m), powyżej - cząstek mniejszych od 0,002 mm, % (m/m), poniżej |
100 85 50 20 |
PN-B-04481 [2] |
2 |
Granica płynności, % (m/m), nie więcej niż: |
40 |
PN-B-04481 [2] |
|
|
|
|
3 |
Wskaźnik plastyczności, % (m/m), nie więcej niż: |
15 |
PN-B-04481 [2] |
4 |
Odczyn pH |
od 5 do 8 |
PN-B-04481 [2] |
5 |
Zawartość części organicznych, % (m/m), nie więcej niż: |
2 |
PN-B-04481 [2] |
6 |
Zawartość siarczanów, w przeliczeniu na SO3, % (m/m), nie więcej niż: |
1 |
PN-B-06714-28 [6] |
Grunty niespełniające wymagań określonych w tablicy 2, mogą być poddane stabilizacji po uprzednim ulepszeniu chlorkiem wapniowym, wapnem, popiołami lotnymi.
Grunty o granicy płynności od 40 do 60 % i wskaźniku plastyczności od 15 do 30 % mogą być stabilizowane cementem dla podbudów pomocniczych i ulepszonego podłoża pod warunkiem użycia specjalnych maszyn, umożliwiających ich rozdrobnienie i przemieszanie z cementem.
Dodatkowe kryteria oceny przydatności gruntu do stabilizacji cementem; zaleca się użycie gruntów o:
wskaźniku piaskowym od 20 do 50, wg BN-64/8931-01 [20],
zawartości ziarn pozostających na sicie # 2 mm - co najmniej 30%,
zawartości ziarn przechodzących przez sito 0,075 mm - nie więcej niż 15%.
Decydującym sprawdzianem przydatności gruntu do stabilizacji cementem są wyniki wytrzymałości na ściskanie próbek gruntu stabilizowanego cementem.
Do stabilizacji cementem można stosować piaski, mieszanki i żwiry albo mieszankę tych kruszyw, spełniające wymagania podane w tablicy 3.
Kruszywo można uznać za przydatne do stabilizacji cementem wtedy, gdy wyniki badań laboratoryjnych wykażą, że wytrzymałość na ściskanie i mrozoodporność próbek kruszywa stabilizowanego będą zgodne z wymaganiami określonymi w p. 2.7 tablica 4.
Tablica 3. Wymagania dla kruszyw przeznaczonych do stabilizacji cementem
Lp. |
Właściwości |
Wymagania |
Badania według |
1 |
Uziarnienie ziarn pozostających na sicie # 2 mm, %, nie mniej niż: ziarn przechodzących przez sito 0,075 mm, %, nie więcej niż: |
30 15 |
PN-B-06714-15 [4] |
2 |
Zawartość części organicznych, barwa cieczy nad kruszywem nie ciemniejsza niż: |
wzorcowa |
PN-B-06714-26 [5] |
3 |
Zawartość zanieczyszczeń obcych, %, nie więcej niż: |
0,5 |
PN-B-06714-12 [3] |
4 |
Zawartość siarczanów, w przeliczeniu na SO3, [%], poniżej: |
1 |
PN-B-06714-28 [6] |
Jeżeli kruszywo przeznaczone do wykonania warstwy nie jest wbudowane bezpośrednio po dostarczeniu na budowę i zachodzi potrzeba jego okresowego składowania na terenie budowy, to powinno być ono składowane w pryzmach, na utwardzonym i dobrze odwodnionym placu, w warunkach zabezpieczających przed zanieczyszczeniem i przed wymieszaniem różnych rodzajów kruszyw.
Woda stosowana do stabilizacji gruntu lub kruszywa cementem i ewentualnie do pielęgnacji wykonanej warstwy powinna odpowiadać wymaganiom PN-B-32250 [13]. Bez badań laboratoryjnych można stosować wodociągową wodę pitną. Gdy woda pochodzi z wątpliwych źródeł nie może być użyta do momentu jej przebadania, zgodnie z wyżej podaną normą lub do momentu porównania wyników wytrzymałości na ściskanie próbek gruntowo-cementowych wykonanych z wodą wątpliwą i z wodą wodociągową. Brak różnic potwierdza przydatność wody do stabilizacji gruntu lub kruszywa cementem.
Przy stabilizacji gruntów cementem, w przypadkach uzasadnionych, stosuje się następujące dodatki ulepszające:
wapno wg PN-B-30020 [12],
popioły lotne wg PN-S-96035 [18],
chlorek wapniowy wg PN-C-84127 [15].
Za zgodą Inżyniera mogą być stosowane inne dodatki o sprawdzonym działaniu, posiadające aprobatę techniczną wydaną przez uprawnioną jednostkę.
W zależności od rodzaju warstwy w konstrukcji nawierzchni drogowej, wytrzymałość gruntu lub kruszywa stabilizowanego cementem wg PN-S-96012 [17], powinna spełniać wymagania określone w tablicy 4.
Tablica 4. Wymagania dla gruntów lub kruszyw stabilizowanych cementem dla poszczegól-
nych warstw podbudowy i ulepszonego podłoża
Lp. |
Rodzaj warstwy w konstrukcji nawierzchni drogowej |
Wytrzymałość na ściskanie
próbek nasyconych wodą (MPa) |
Wskaźnik mrozood- |
|
|
|
po 7 dniach |
po 28 dniach |
porności |
1 |
Podbudowa zasadnicza dla KR1 lub podbudowa pomocnicza dla KR2 do KR6 |
od 1,6 do 2,2 |
od 2,5 do 5,0 |
0,7 |
2 |
Górna część warstwy ulepszonego podłoża gruntowego o grubości co najmniej 10 cm dla KR5 i KR6 lub górna część warstwy ulepszenia słabego podłoża z gruntów wątpliwych oraz wysadzinowych |
od 1,0 do 1,6 |
od 1,5 do 2,5 |
0,6 |
3 |
Dolna część warstwy ulepszonego podłoża gruntowego w przypadku posadowienia konstrukcji nawierzchni na podłożu z gruntów wątpliwych i wysadzinowych |
- |
od 0,5 do 1,5 |
0,6 |
3.1. Ogólne wymagania
dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Wykonawca przystępujący do wykonania podbudowy lub ulepszonego podłoża stabilizowanego spoiwami powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu:
Ø w przypadku wytwarzania mieszanek kruszywowo-spoiwowych w mieszarkach stacjonarnych:
9.mieszarek stacjonarnych
10.układarek lub równiarek do rozkładania mieszanki,
11.walców ogumionych i stalowych wibracyjnych lub statycznych do zagęszczania,
12.zagęszczarek płytowych, ubijaków mechanicznych lub małych walców wibracyjnych do zagęszczania w miejscach trudnodostępnych,
Ø w przypadku wytwarzania mieszanek gruntowo-spoiwowych na miejscu:
a) mieszarek jedno lub wielowirnikowych do wymieszania gruntu ze spoiwami,
b) spycharek, równiarek lub sprzętu rolniczego (pługi, brony, kultywatory) do spulchniania gruntu,
c) ciężkich szablonów do wyprofilowania warstwy,
d) rozsypywarek wyposażonych w osłony przeciwpylne i szczeliny o regulowanej szerokości do rozsypywania spoiw,
e) przewoźnych zbiorników na wodę, wyposażonych w urządzenia do równomiernego i kontrolowanego dozowania wody,
f) walców ogumionych i stalowych wibracyjnych lub statycznych do zagęszczania,
g) zagęszczarek płytowych, ubijaków mechanicznych lub małych walców wibracyjnych do zagęszczania w miejscach trudnodostępnych.
4.1. Ogólne wymagania
dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
Transport cementu powinien odbywać się zgodnie z BN-88/6731-08 [19].
Transport wapna powinien odbywać się zgodnie z PN-B-30020 [12].
Transport popiołów lotnych powinien odbywać się zgodnie z PN-S-96035 [18].
Żużel wielkopiecowy granulowany można przewozić dowolnymi środkami transportu w sposób zabezpieczony przed zanieczyszczeniem i zawilgoceniem.
Mieszankę kruszywowo-spoiwową można przewozić dowolnymi środkami transportu, w sposób zabezpieczony przed zanieczyszczeniem, rozsegregowaniem i wysuszeniem lub nadmiernym zawilgoceniem.
Ogólne zasady wykonania robót podano w D-00.00.00. “Wymagania ogólne” pkt 5.
Podbudowa z gruntu lub kruszywa stabilizowanego cementem nie może być wykonywana wtedy, gdy podłoże jest zamarznięte i podczas opadów deszczu. Nie należy rozpoczynać stabilizacji gruntu lub kruszywa cementem, jeżeli prognozy meteorologiczne wskazują na możliwy spadek temperatury poniżej 5oC w czasie najbliższych 7 dni.
Podłoże gruntowe powinno być przygotowane zgodnie z wymaganiami określonymi w „Koryto wraz z profilowaniem i zagęszczeniem podłoża” i „Roboty ziemne”.
Paliki lub szpilki do prawidłowego ukształtowania podbudowy i ulepszonego podłoża powinny być wcześniej przygotowane.
Paliki lub szpilki powinny być ustawione w osi drogi i w rzędach równoległych do osi drogi, lub w inny sposób zaakceptowany przez Inżyniera.
Rozmieszczenie palików lub szpilek powinno umożliwiać naciągnięcie sznurków lub linek do wytyczenia robót w odstępach nie większych niż co 10 m.
Jeżeli warstwa mieszanki gruntu lub kruszywa ze spoiwami hydraulicznymi ma być układana w prowadnicach, to po wytyczeniu podbudowy należy ustawić na podłożu prowadnice w taki sposób, aby wyznaczały one ściśle linie krawędzi układanej warstwy według dokumentacji projektowej. Wysokość prowadnic powinna odpowiadać grubości warstwy mieszanki gruntu lub kruszywa ze spoiwami hydraulicznymi, w stanie niezagęszczonym. Prowadnice powinny być ustawione stabilnie, w sposób wykluczający ich przesuwanie się pod wpływem oddziaływania maszyn użytych do wykonania warstwy.
Zawartość cementu w mieszance nie może przekraczać wartości podanych w tablicy 5. Zaleca się taki dobór mieszanki, aby spełnić wymagania wytrzymałościowe określone w p. 2.7 tablica 4, przy jak najmniejszej zawartości cementu.
Tablica 5. Maksymalna zawartość cementu w mieszance cementowo-gruntowej lub w mieszance kruszywa stabilizowanego cementem dla poszczególnych warstw podbudowy i ulepszonego podłoża
Lp. |
kategoria
|
Maksymalna
zawartość cementu, % w stosunku do masy suchego gruntu lub kruszywa
|
||
|
ruchu
|
podbudowa
zasadnicza
|
podbudowa pomocnicza
|
ulepszone
podłoże
|
1
1 |
KR 2 do KR 6
|
-
|
6
|
8
|
2
2 |
KR 1
|
8
|
10
|
10
|
Zawartość wody w mieszance powinna odpowiadać wilgotności optymalnej, określonej według normalnej próby Proctora, zgodnie z PN-B-04481 [2], z tolerancją +10%, -20% jej wartości.
Zaprojektowany skład mieszanki powinien zapewniać otrzymanie w czasie budowy właściwości gruntu lub kruszywa stabilizowanego cementem zgodnych z wymaganiami określonymi w tablicy 4.
Do stabilizacji gruntu metodą mieszania na miejscu można użyć specjalistycznych mieszarek wieloprzejściowych lub jednoprzejściowych albo maszyn rolniczych.
Grunt przewidziany do stabilizacji powinien być spulchniony i rozdrobniony.
Po spulchnieniu gruntu należy sprawdzić jego wilgotność i w razie potrzeby ją zwiększyć w celu ułatwienia rozdrobnienia. Woda powinna być dozowana przy użyciu beczkowozów zapewniających równomierne i kontrolowane dozowanie. Wraz z wodą można dodawać do gruntu dodatki ulepszające rozpuszczalne w wodzie, np. chlorek wapniowy.
Jeżeli wilgotność naturalna gruntu jest większa od wilgotności optymalnej o więcej niż 10% jej wartości, grunt powinien być osuszony przez mieszanie i napowietrzanie w czasie suchej pogody.
Po spulchnieniu i rozdrobnieniu gruntu należy dodać i przemieszać z gruntem dodatki ulepszające, np. wapno lub popioły lotne, w ilości określonej w recepcie laboratoryjnej, o ile ich użycie jest przewidziane w tejże recepcie.
Cement należy dodawać do rozdrobnionego i ewentualnie ulepszonego gruntu w ilości ustalonej w recepcie laboratoryjnej. Cement i dodatki ulepszające powinny być dodawane przy użyciu rozsypywarek cementu lub w inny sposób zaakceptowany przez Inżyniera.
Grunt powinien być wymieszany z cementem w sposób zapewniający jednorodność na określoną głębokość, gwarantującą uzyskanie projektowanej grubości warstwy po zagęszczeniu. W przypadku wykonywania stabilizacji w prowadnicach, szczególną uwagę należy zwrócić na jednorodność wymieszania gruntu w obrębie skrajnych pasów o szerokości od 30 do 40 cm, przyległych do prowadnic.
Po wymieszaniu gruntu z cementem należy sprawdzić wilgotność mieszanki. Jeżeli jej wilgotność jest mniejsza od optymalnej o więcej niż 20%, należy dodać odpowiednią ilość wody i mieszankę ponownie dokładnie wymieszać. Wilgotność mieszanki przed zagęszczeniem nie może różnić się od wilgotności optymalnej o więcej niż +10%, -20% jej wartości.
Czas od momentu rozłożenia cementu na gruncie do momentu zakończenia mieszania nie powinien być dłuższy od 2 godzin.
Po zakończeniu mieszania należy powierzchnię warstwy wyrównać i wyprofilować do wymaganych w dokumentacji projektowej rzędnych oraz spadków poprzecznych i podłużnych. Do tego celu należy użyć równiarek i wykorzystać prowadnice podłużne, układane każdorazowo na odcinku roboczym. Od użycia prowadnic można odstąpić przy zastosowaniu specjalistycznych mieszarek i technologii gwarantującej odpowiednią równość warstwy, po uzyskaniu zgody Inżyniera. Po wyprofilowaniu należy natychmiast przystąpić do zagęszczania warstwy. Zagęszczenie należy przeprowadzić w sposób określony w p. 5.8.
Składniki mieszanki
i w razie potrzeby dodatki ulepszające, powinny być dozowane w ilości
określonej w recepcie laboratoryjnej. Mieszarka stacjonarna powinna być
wyposażona w urządzenia do wagowego dozowania kruszywa lub gruntu i cementu
oraz objętościowego dozowania wody.
Czas mieszania w
mieszarkach cyklicznych nie powinien być krótszy od 1 minuty, o ile krótszy
czas mieszania nie zostanie dozwolony przez Inżyniera po wstępnych próbach. W
mieszarkach typu ciągłego prędkość podawania materiałów powinna być ustalona i
na bieżąco kontrolowana w taki sposób, aby zapewnić jednorodność mieszanki.
Wilgotność mieszanki
powinna odpowiadać wilgotności optymalnej z tolerancją +10% i -20% jej
wartości.
Przed ułożeniem
mieszanki należy ustawić prowadnice i podłoże zwilżyć wodą.
Mieszanka dowieziona
z wytwórni powinna być układana przy pomocy układarek lub równiarek. Grubość
układania mieszanki powinna być taka, aby zapewnić uzyskanie wymaganej grubości
warstwy po zagęszczeniu.
Przed zagęszczeniem
warstwa powinna być wyprofilowana do wymaganych rzędnych, spadków podłużnych i
poprzecznych. Przy użyciu równiarek do rozkładania mieszanki należy wykorzystać
prowadnice, w celu uzyskania odpowiedniej równości profilu warstwy. Od użycia
prowadnic można odstąpić przy zastosowaniu technologii gwarantującej
odpowiednią równość warstwy, po uzyskaniu zgody Inżyniera. Po wyprofilowaniu
należy natychmiast przystąpić do zagęszczania warstwy.
Orientacyjna grubość poszczególnych warstw podbudowy z gruntu lub kruszywa stabilizowanego cementem nie powinna przekraczać:
d)15 cm - przy mieszaniu na miejscu sprzętem rolniczym,
e)18 cm - przy mieszaniu na miejscu sprzętem specjalistycznym,
f)22
cm - przy mieszaniu w mieszarce stacjonarnej.
Jeżeli projektowana grubość warstwy podbudowy jest większa od maksymalnej, to stabilizację należy wykonywać w dwóch warstwach.
Jeżeli stabilizacja będzie wykonywana w dwóch lub więcej warstwach, to tylko najniżej położona warstwa może być wykonana przy zastosowaniu technologii mieszania na miejscu. Wszystkie warstwy leżące wyżej powinny być wykonywane według metody mieszania w mieszarkach stacjonarnych.
Warstwy podbudowy zasadniczej powinny być wykonywane według technologii mieszania w mieszarkach stacjonarnych.
Zagęszczanie warstwy gruntu lub kruszywa stabilizowanego cementem należy prowadzić przy użyciu walców gładkich, wibracyjnych lub ogumionych, w zestawie wskazanym w SST.
Zagęszczanie podbudowy oraz ulepszonego podłoża o przekroju daszkowym powinno rozpocząć się od krawędzi i przesuwać pasami podłużnymi, częściowo nakładającymi się w stronę osi jezdni. Zagęszczenie warstwy o jednostronnym spadku poprzecznym powinno rozpocząć się od niżej położonej krawędzi i przesuwać pasami podłużnymi, częściowo nakładającymi się, w stronę wyżej położonej krawędzi. Pojawiające się w czasie zagęszczania zaniżenia, ubytki, rozwarstwienia i podobne wady, muszą być natychmiast naprawiane przez wymianę mieszanki na pełną głębokość, wyrównanie i ponowne zagęszczenie. Powierzchnia zagęszczonej warstwy powinna mieć prawidłowy przekrój poprzeczny i jednolity wygląd.
W przypadku technologii
mieszania w mieszarkach stacjonarnych operacje zagęszczania i obróbki
powierzchniowej muszą być zakończone przed upływem dwóch godzin od chwili
dodania wody do mieszanki.
W przypadku technologii mieszania na miejscu, operacje zagęszczania i obróbki powierzchniowej muszą być zakończone nie później niż w ciągu 5 godzin, licząc od momentu rozpoczęcia mieszania gruntu z cementem.
Zagęszczanie należy kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia mieszanki określonego wg BN-77/8931-12 [25] nie mniejszego od podanego w PN-S-96012 [17] i SST.
Specjalną uwagę należy poświęcić zagęszczeniu mieszanki w sąsiedztwie spoin roboczych podłużnych i poprzecznych oraz wszelkich urządzeń obcych.
Wszelkie miejsca luźne, rozsegregowane, spękane podczas zagęszczania lub w inny sposób wadliwe, muszą być naprawione przez zerwanie warstwy na pełną grubość, wbudowanie nowej mieszanki o odpowiednim składzie i ponowne zagęszczenie. Roboty te są wykonywane na koszt Wykonawcy.
W miarę możliwości należy unikać podłużnych spoin roboczych, poprzez wykonanie warstwy na całej szerokości.
Jeśli jest to niemożliwe, przy warstwie wykonywanej w prowadnicach, przed wykonaniem kolejnego pasa należy pionową krawędź wykonanego pasa zwilżyć wodą. Przy warstwie wykonanej bez prowadnic w ułożonej i zagęszczonej mieszance, należy niezwłocznie obciąć pionową krawędź. Po zwilżeniu jej wodą należy wbudować kolejny pas. W podobny sposób należy wykonać poprzeczną spoinę roboczą na połączeniu działek roboczych. Od obcięcia pionowej krawędzi w wykonanej mieszance można odstąpić wtedy, gdy czas pomiędzy zakończeniem zagęszczania jednego pasa, a rozpoczęciem wbudowania sąsiedniego pasa, nie przekracza 60 minut.
Jeżeli w niżej położonej warstwie występują spoiny robocze, to spoiny w warstwie leżącej wyżej powinny być względem nich przesunięte, o co najmniej 30 cm dla spoiny podłużnej i 1 m dla spoiny poprzecznej.
Pielęgnacja powinna być przeprowadzona według jednego z następujących sposobów:
skropienie warstwy emulsją asfaltową, albo asfaltem D200 lub D300 w ilości od 0,5 do 1,0 kg/m2,
skropienie specjalnymi preparatami powłokotwórczymi posiadającymi aprobatę techniczną wydaną przez uprawnioną jednostkę, po uprzednim zaakceptowaniu ich użycia przez Inżyniera,
utrzymanie w stanie wilgotnym poprzez kilkakrotne skrapianie wodą w ciągu dnia, w czasie co najmniej 7 dni,
przykrycie na okres 7 dni nieprzepuszczalną folią z tworzywa sztucznego, ułożoną na zakład o szerokości co najmniej 30 cm i zabezpieczoną przed zerwaniem z powierzchni warstwy przez wiatr,
przykrycie warstwą piasku lub grubej włókniny technicznej i utrzymywanie jej w stanie wilgotnym w czasie co najmniej 7 dni.
Inne sposoby pielęgnacji, zaproponowane przez Wykonawcę i inne materiały przeznaczone do pielęgnacji mogą być zastosowane po uzyskaniu akceptacji Inżyniera.
Nie należy dopuszczać żadnego ruchu pojazdów i maszyn po podbudowie w okresie 7 dni po wykonaniu. Po tym czasie ewentualny ruch technologiczny może odbywać się wyłącznie za zgodą Inżyniera.
Jeżeli w SST przewidziano konieczność wykonania odcinka próbnego, to co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem robót, Wykonawca powinien wykonać odcinek próbny w celu:
stwierdzenia czy sprzęt budowlany do spulchnienia, mieszania, rozkładania i zagęszczania jest właściwy,
określenia grubości warstwy materiału w stanie luźnym, koniecznej do uzyskania wymaganej grubości warstwy po zagęszczeniu,
określenia potrzebnej liczby przejść walców do uzyskania wymaganego wskaźnika zagęszczenia warstwy.
Na odcinku próbnym Wykonawca powinien użyć materiałów oraz sprzętu takich, jakie będą stosowane do wykonywania podbudowy lub ulepszonego podłoża.
Powierzchnia odcinka próbnego powinna wynosić od 400 do 800 m2. Odcinek próbny powinien być zlokalizowany w miejscu wskazanym przez Inżyniera. Wykonawca może przystąpić do wykonywania podbudowy lub ulepszonego podłoża po zaakceptowaniu odcinka próbnego przez Inżyniera.
Podbudowa i ulepszone podłoże po wykonaniu, a przed ułożeniem następnej warstwy, powinny być utrzymywane w dobrym stanie. Jeżeli Wykonawca będzie wykorzystywał, za zgodą Inżyniera, gotową podbudowę lub ulepszone podłoże do ruchu budowlanego, to jest obowiązany naprawić wszelkie uszkodzenia podbudowy, spowodowane przez ten ruch. Koszt napraw wynikłych z niewłaściwego utrzymania podbudowy lub ulepszonego podłoża obciąża Wykonawcę robót.
Wykonawca jest zobowiązany do przeprowadzenia bieżących napraw podbudowy lub ulepszonego podłoża uszkodzonych wskutek oddziaływania czynników atmosferycznych, takich jak opady deszczu i śniegu oraz mróz.
Wykonawca jest zobowiązany wstrzymać ruch budowlany po okresie intensywnych opadów deszczu, jeżeli wystąpi możliwość uszkodzenia podbudowy lub ulepszonego podłoża.
Warstwa stabilizowana spoiwami hydraulicznymi powinna być przykryta przed zimą warstwą nawierzchni lub zabezpieczona przed niszczącym działaniem czynników atmosferycznych w inny sposób zaakceptowany przez Inżyniera.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w D-00.00.00. “Wymagania ogólne” pkt 6.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania spoiw, kruszyw i gruntów przeznaczonych do wykonania robót i przedstawić wyniki tych badań Inżynierowi w celu akceptacji.
6.3.1. Częstotliwość oraz zakres
badań i pomiarów
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie wykonywania podbudowy lub ulepszonego podłoża stabilizowanych spoiwami podano w tablicy 1.
Tablica 1. Częstotliwość badań i pomiarów
|
|
Częstotliwość badań |
|
Lp. |
Wyszczególnienie badań |
Minimalna liczba badań na
dziennej działce roboczej |
Maksymalna powierzchnia
podbudowy lub ulepszonego pod- łoża przypadająca na jedno badanie |
1 |
Uziarnienie mieszanki gruntu lub kruszywa |
|
|
2 |
Wilgotność mieszanki gruntu lub kruszywa ze spoiwem |
|
|
3 |
Rozdrobnienie
gruntu 1) |
2 |
600 m2 |
4 |
Jednorodność i
głębokość wymieszania 2) |
|
|
5 |
Zagęszczenie warstwy |
|
|
6 |
Grubość podbudowy lub ulepszonego podłoża |
3 |
400 m2 |
7 |
Wytrzymałość na ściskanie - 7 i 28-dniowa przy stabilizacji cementem i wapnem - 14 i 42-dniowa przy stabilizacji popiołami lotnymi - 90-dniowa przy stabilizacji żużlem granulowanym |
6 próbek 6 próbek 3 próbki |
400 m2 |
8 |
Mrozoodporność 3) |
przy projektowaniu i w przypadkach wątpliwych |
|
9 10 11 12 |
Badanie spoiwa: 3.cementu, 4.wapna, 5.popiołów lotnych, 6.żużla granulowanego |
przy projektowaniu składu mieszanki i przy każdej zmianie |
|
13 |
Badanie wody |
dla każdego wątpliwego źródła |
|
14 |
Badanie właściwości gruntu lub kruszywa |
dla każdej partii i przy każdej zmianie rodzaju gruntu lub kruszywa |
|
15 |
Wskaźnik nośności
CBR 4) |
w przypadkach wątpliwych i na zlecenie Inżyniera |
-Badanie wykonuje się dla gruntów spoistych
-Badanie wykonuje się przy stabilizacji gruntu metodą mieszania na miejscu
-Badanie wykonuje się przy stabilizacji gruntu lub kruszyw cementem, wapnem i popiołami lotnymi
-Badanie wykonuje się przy stabilizacji gruntu wapnem.
6.3.2. Uziarnienie
gruntu lub kruszywa
Próbki do badań należy pobierać z
mieszarek lub z podłoża przed podaniem spoiwa. Uziarnienie kruszywa lub gruntu
powinno być zgodne z wymaganiami podanymi w OST dotyczących poszczególnych
rodzajów podbudów i ulepszonego podłoża.
6.3.3.
Wilgotność mieszanki gruntu lub kruszywa ze spoiwami
Wilgotność mieszanki powinna być równa wilgotności optymalnej, określonej w projekcie składu tej mieszanki, z tolerancją +10% -20% jej wartości.
6.3.4.
Rozdrobnienie gruntu
Grunt powinien być spulchniony i rozdrobniony tak, aby wskaźnik rozdrobnienia był co najmniej równy 80% (przez sito o średnicy 4 mm powinno przejść 80% gruntu).
6.3.5.
Jednorodność i głębokość wymieszania
Jednorodność wymieszania gruntu ze spoiwem polega na ocenie wizualnej jednolitego zabarwienia mieszanki.
Głębokość wymieszania mierzy się w odległości min. 0,5 m od krawędzi podbudowy czy ulepszonego podłoża. Głębokość wymieszania powinna być taka, aby grubość warstwy po zagęszczeniu była równa projektowanej.
6.3.6.
Zagęszczenie warstwy
Mieszanka powinna być zagęszczana do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego od 1,00 oznaczonego zgodnie z BN-77/8931-12 [25].
6.3.7.
Grubość podbudowy lub ulepszonego podłoża
Grubość warstwy należy mierzyć bezpośrednio po jej zagęszczeniu w odległości co najmniej 0,5 m od krawędzi. Grubość warstwy nie może różnić się od projektowanej o więcej niż ± 1 cm.
6.3.8.
Wytrzymałość na ściskanie
Wytrzymałość na ściskanie określa się na próbkach walcowych o średnicy i wysokości 8 cm. Próbki do badań należy pobierać z miejsc wybranych losowo, w warstwie rozłożonej przed jej zagęszczeniem. Próbki w ilości 6 sztuk należy formować i przechowywać zgodnie z normami dotyczącymi poszczególnych rodzajów stabilizacji spoiwami. Trzy próbki należy badać po 7 lub 14 dniach oraz po 28 lub 42 dniach przechowywania, a w przypadku stabilizacji żużlem granulowanym po 90 dniach przechowywania. Wyniki wytrzymałości na ściskanie powinny być zgodne z wymaganiami podanymi w OST dotyczących poszczególnych rodzajów podbudów i ulepszonego podłoża.
6.3.9.
Mrozoodporność
Wskaźnik mrozoodporności określany przez spadek wytrzymałości na ściskanie próbek poddawanych cyklom zamrażania i odmrażania powinien być zgodny z wymaganiami podanymi w OST dotyczących poszczególnych rodzajów podbudów i ulepszonego podłoża.
6.3.10.
Badanie spoiwa
Dla każdej dostawy cementu, wapna, popiołów lotnych, żużla granulowanego, Wykonawca powinien określić właściwości podane w OST dotyczących poszczególnych rodzajów podbudów i ulepszonego podłoża.
6.3.11.
Badanie wody
W przypadkach wątpliwych należy przeprowadzić badania wody wg PN-B-32250 [13].
6.3.12.
Badanie właściwości gruntu lub kruszywa
Właściwości gruntu lub kruszywa należy badać przy każdej zmianie rodzaju gruntu lub kruszywa. Właściwości powinny być zgodne z wymaganiami podanymi w OST dotyczących poszczególnych rodzajów podbudów i ulepszonego podłoża.
6.3.13.
Wskaźnik nośności CBR
Wskaźnik
nośności CBR określa się wg normy BN-70/8931-05 [13] dla próbek gruntu
stabilizowanego wapnem, pielęgnowanych zgodnie z wymaganiami PN-S-96011 [16].
6.4.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów dotyczących cech geometrycznych podaje
tablica 2.
Tablica 2. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów wykonanej podbudowy lub
Lp. |
Wyszczególnienie badań i pomiarów |
Minimalna częstotliwość badań i pomiarów |
1 |
Szerokość |
10 razy na 1 km |
2 |
Równość podłużna |
w sposób ciągły planografem albo co 20 [m] łatą na każdym pasie ruchu |
3 |
Równość poprzeczna |
10 razy na 1 km |
4 |
Spadki
poprzeczne*) |
10 razy na 1 km |
5 |
Rzędne wysokościowe |
co 100 m |
6 |
Ukształtowanie
osi w planie*) |
|
7 |
Grubość podbudowy i ulepszonego podłoża |
w 3 punktach, lecz nie rzadziej niż raz na 2000 m2 |
*) Dodatkowe pomiary spadków poprzecznych i ukształtowania osi w planie należy wykonać w punktach głównych łuków poziomych.
6.4.2.
Szerokość podbudowy i ulepszonego podłoża
Szerokość podbudowy i ulepszonego podłoża nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niż +10 cm, -5 cm.
Na jezdniach bez krawężników szerokość podbudowy powinna być większa od szerokości warstwy wyżej leżącej o co najmniej 25 cm lub o wartość wskazaną w dokumentacji projektowej.
6.4.3. Równość
podbudowy i ulepszonego podłoża
Nierówności podłużne podbudowy i ulepszonego podłoża należy mierzyć 4-metrową łatą lub planografem, zgodnie z normą BN-68/8931-04 [22].
Nierówności poprzeczne podbudowy i ulepszonego podłoża należy mierzyć 4-metrową łatą.
Nierówności
nie powinny przekraczać:
- 12 mm dla podbudowy
zasadniczej,
- 15 mm dla podbudowy pomocniczej i ulepszonego podłoża.
6.4.4. Spadki
poprzeczne podbudowy i ulepszonego podłoża
Spadki poprzeczne podbudowy i ulepszonego podłoża powinny być zgodne z dokumentacją projektową z tolerancją ± 0,5 %.
6.4.5. Rzędne
wysokościowe podbudowy i ulepszonego podłoża
Różnice pomiędzy rzędnymi wykonanej podbudowy i ulepszonego podłoża a rzędnymi projektowanymi nie powinny przekraczać + 1 cm, -2 cm.
6.4.6. Ukształtowanie
osi podbudowy i ulepszonego podłoża
Oś podbudowy i ulepszonego podłoża w planie nie może być przesunięta w stosunku do osi projektowanej o więcej niż ± 5 cm.
6.4.7. Grubość
podbudowy i ulepszonego podłoża
Grubość podbudowy i ulepszonego podłoża nie może różnić się od grubości projektowanej o więcej niż:
- dla podbudowy zasadniczej ± 10%,
- dla podbudowy pomocniczej i ulepszonego podłoża +10%, -15%.
6.5.1. Niewłaściwe
cechy geometryczne podbudowy i ulepszonego podłoża
Jeżeli po wykonaniu badań na stwardniałej podbudowie lub ulepszonym podłożu stwierdzi się, że odchylenia cech geometrycznych przekraczają wielkości określone w p. 6.4, to warstwa zostanie zerwana na całą grubość i ponownie wykonana na koszt Wykonawcy. Dopuszcza się inny rodzaj naprawy wykonany na koszt Wykonawcy, o ile zostanie on zaakceptowany przez Inżyniera.
Jeżeli szerokość podbudowy lub ulepszonego podłoża jest mniejsza od szerokości projektowanej o więcej niż 5 cm i nie zapewnia podparcia warstwom wyżej leżącym, to Wykonawca powinien poszerzyć podbudowę lub ulepszone podłoże przez zerwanie warstwy na pełną grubość do połowy szerokości pasa ruchu i wbudowanie nowej mieszanki.
Nie dopuszcza się mieszania składników mieszanki na miejscu. Roboty te Wykonawca wykona na własny koszt.
6.5.2. Niewłaściwa grubość podbudowy i ulepszonego podłoża
Na wszystkich powierzchniach wadliwych pod względem grubości Wykonawca wykona naprawę podbudowy lub ulepszonego podłoża przez zerwanie wykonanej warstwy, usunięcie zerwanego materiału i ponowne wykonanie warstwy o odpowiednich właściwościach i o wymaganej grubości. Roboty te Wykonawca wykona na własny koszt. Po wykonaniu tych robót nastąpi ponowny pomiar i ocena grubości warstwy, na koszt Wykonawcy.
6.5.3. Niewłaściwa wytrzymałość podbudowy i ulepszonego podłoża
Jeżeli wytrzymałość średnia próbek będzie mniejsza od dolnej granicy określonej w OST dla poszczególnych rodzajów podbudów i ulepszonego podłoża, to warstwa wadliwie wykonana zostanie zerwana i wymieniona na nową o odpowiednich właściwościach na koszt Wykonawcy.
7.1. Ogólne zasady obmiaru
robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest [m2] (metr kwadratowy) podbudowy i ulepszonego podłoża z gruntów lub kruszyw stabilizowanych spoiwami hydraulicznymi.
Ogólne zasady odbioru robót podano w D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty uznaje się za zgodne z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
9.1. Ogólne ustalenia
dotyczące podstawy płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Cena wykonania 1 [m2] podbudowy i ulepszonego podłoża z gruntów lub kruszyw stabilizowanych spoiwami hydraulicznymi obejmuje:
a) w przypadku wytwarzania mieszanek kruszywowo-spoiwowych w mieszarkach:
prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
oznakowanie robót,
dostarczenie materiałów, wyprodukowanie mieszanki i jej transport na miejsce wbudowania,
dostarczenie, ustawienie, rozebranie i odwiezienie prowadnic oraz innych materiałów i urządzeń pomocniczych,
rozłożenie i zagęszczenie mieszanki,
pielęgnacja wykonanej warstwy
przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w specyfikacji technicznej,
10.1. Normy
1. |
PN-B-04300 |
Cement. Metody badań. Oznaczanie cech fizycznych |
2. |
PN-B-04481 |
Grunty budowlane. Badania próbek gruntu |
3. |
PN-B-06714-12 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń obcych |
4. |
PN-B-06714-15 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie składu ziarnowego |
5. |
PN-B-06714-26 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń organicznych |
6. |
PN-B-06714-28 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości siarki metodą bromową |
7. |
PN-B-06714-37 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu krzemianowego |
8. |
PN-B-06714-38 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu wapniowego |
9. |
PN-B-06714-39 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu żelazawego |
10. |
PN-B-06714-42 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie ścieralności w bębnie Los Angeles |
11. |
PN-B-19701 |
Cement. Cement powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności |
12. |
PN-B-30020 |
Wapno |
13. |
PN-B-32250 |
Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw |
14. |
PN-C-84038 |
Wodorotlenek sodowy techniczny |
15. |
PN-C-84127 |
Chlorek wapniowy techniczny |
16. |
PN-S-96011 |
Drogi samochodowe. Stabilizacja gruntów wapnem do celów drogowych |
17. |
PN-S-96012 |
Drogi samochodowe. Podbudowa i ulepszone podłoże z gruntu stabilizowanego cem. |
18. |
PN-S-96035 |
Drogi samochodowe. Popioły lotne |
19. |
BN-88/6731-08 |
Cement. Transport i przechowywanie |
20. |
BN-64/8931-01 |
Drogi samochodowe. Oznaczanie wskaźnika piaskowego |
21. |
BN-64/8931-02 |
Drogi samochodowe. Oznaczanie modułu odkształcenia nawierzchni podatnych i podłoża przez obciążenie płytą |
22. |
BN-68/8931-04 |
Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą |
23. |
BN-70/8931-05 |
Drogi samochodowe. Oznaczanie wskaźnika nośności gruntu jako podłoża nawierzchni podatnych |
24. |
BN-73/8931-10 |
Drogi samochodowe. Oznaczanie wskaźnika aktywności pucolanowej popiołów lotnych z węgla kamiennego |
25. |
BN-77/8931-12 |
Oznaczanie wskaźnika zagęszczenia gruntu |
26. |
BN-71/8933-10 |
Drogi samochodowe. Podbudowa z gruntów stabilizowanych aktywnymi popiołami lotnymi. |
1. Instrukcja CZDP 1980 „Badanie wskaźnika aktywności żużla granulowanego”
2. Wytyczne MK CZDP „Stabilizacja kruszyw i gruntów żużlem wielkopiecowym granulowanym”, Warszawa 1979
3. Katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych, IBDiM - 1997.
1.1. Przedmiot SST.
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem ścieku z kostki betonowej w ramach przebudowy ul. Okólnej w Ostrowie Wlkp.
1.2. Zakres stosowania SST.
Szczegółowa specyfikacja techniczna (SST) stosowana jest jako dokument przetargowy przy zleceniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem ścieków ulicznych przy krawężnikowych z kostki betonowej.
1.4.1. Ściek przy krawężnikowy - element konstrukcji jezdni służący do odprowadzenia wód opadowych z nawierzchni jezdni i chodników do projektowanych odbiorników (np. kanalizacji deszczowej).
1.4.2. Ściek między jezdniowy - element konstrukcji jezdni służący do odprowadzenia wód opadowych z nawierzchni, na których zastosowano przeciwne spadki poprzeczne, np. w rejonie zatok, placów itp.
1.4.3. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D -00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w SST D -00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
2.2.1. Aprobata techniczna
Warunkiem dopuszczenia do stosowania betonowej kostki brukowej w budownictwie drogowym jest posiadanie aprobaty technicznej.
2.2.2. Wygląd zewnętrzny
Struktura wyrobu powinna być zwarta, bez rys, pęknięć, plam i ubytków.
Powierzchnia górna kostek powinna być równa i szorstka, a krawędzie kostek równe i proste, wklęśnięcia nie powinny przekraczać:
Ø 2 mm, dla kostek o grubości Ł 80 mm,
Ø 3 mm, dla kostek o grubości > 80 mm.
2.2.3. Kształt, wymiary i kolor kostki brukowej
W kraju produkowane są kostki o dwóch standardowych wymiarach grubości:
60 mm, z zastosowaniem do nawierzchni nie przeznaczonych do ruchu samochodowego,
80 mm, do nawierzchni dla ruchu samochodowego.
Tolerancje wymiarowe wynoszą:
na długości ± 3 mm,
na szerokości ± 3 mm,
na grubości ± 5 mm.
Kolory kostek produkowanych aktualnie w kraju to: szary, ceglany, klinkierowy, grafitowy i brązowy.
2.2.4. Wytrzymałość na ściskanie
Wytrzymałość na ściskanie po 28 dniach (średnio z 6-ciu kostek) nie powinna być mniejsza niż 60 MPa.
Dopuszczalna najniższa wytrzymałość pojedynczej kostki nie powinna być mniejsza niż 50 MPa (w ocenie statystycznej z co najmniej 10 kostek).
2.2.5. Nasiąkliwość
Nasiąkliwość kostek betonowych powinna odpowiadać wymaganiom normy PN-B-06250 [2] i wynosić nie więcej niż 5%.
2.2.6. Odporność na działanie mrozu
Odporność kostek betonowych na działanie mrozu powinna być badana zgodnie z wymaganiami PN-B-06250 [2].
Odporność na działanie mrozu po 50 cyklach zamrażania i odmrażania próbek jest wystarczająca, jeżeli:
Ø próbka nie wykazuje pęknięć,
Ø strata masy nie przekracza 5%,
Ø obniżenie wytrzymałości na ściskanie w stosunku do wytrzymałości próbek nie zamrażanych nie jest większe niż 20%.
2.2.7. Ścieralność
Ścieralność kostek betonowych określona na tarczy Boehmego wg PN-B-04111 [1] powinna wynosić nie więcej niż 4 mm.
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D -00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Roboty można wykonywać ręcznie z zastosowaniem następującego sprzętu:
- betoniarek do wytwarzania betonu i zapraw,
- ubijaków ręcznych i mechanicznych do ubijania kostki.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST D -00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
Wymagania dotyczące transportu krawężników, składników betonu i piasku na podsypkę podano w OST D-08.01.01 „Krawężniki betonowe”, a transportu kostki w OST D-05.03.01 „Nawierzchnia z kostki kamiennej”.
Ogólne zasady wykonania robót podano w SST D -00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Przed przystąpieniem do wykonania ścieku należy wytyczyć linię krawężnika i oś ścieku zgodnie z dokumentacją projektową. Dla ścieku umieszczonego między jezdniami (nawierzchniami) oś ścieku stanowi oś koryta pod ławę.
Wykonanie wykopu pod ławę, ławy betonowej dla ścieku przy krawężnikowego i między jezdniowego oraz ustawienie krawężników na ławach powinno być zgodne z dokumentacją projektową oraz postanowieniami OST D-08.01.01 „Krawężniki betonowe”.
Ogólne wymagania dotyczące układania kostki kamiennej podano w OST D-05.03.01 „Nawierzchnia z kostki kamiennej”.
Rodzaj i wymiary ścieku powinny być zgodne z dokumentacją projektową. Jeżeli dokumentacja projektowa nie stanowi inaczej, to najczęściej stosuje się ścieki przy krawężnikowe i między jezdniowe z 2 rzędów kostki kamiennej nieregularnej lub rzędowej, obniżonych w stosunku do krawędzi nawierzchni o 1 do 2 [cm].
Na ławie betonowej należy wykonać podsypkę cementowo-piaskową o grubości zgodnej z dokumentacją projektową i wymaganiami podanymi w OST D-05.03.01 „Nawierzchnia z kostki kamiennej”.
Na wykonanej podsypce należy ułożyć ściek z kostki nieregularnej lub rzędowej, z zachowaniem wymaganej w dokumentacji projektowej niwelety ścieku. Szerokość spoin między poszczególnymi kostkami nie powinna przekraczać 12 [mm]. Ułożoną kostkę należy ubić przy pomocy ubijaków ręcznych lub mechanicznych. Kostki pęknięte należy wymienić na całe.
Wypełnienie spoin należy wykonywać zgodnie z warunkami podanymi w OST D-05.03.01 „Nawierzchnia z kostki kamiennej”.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D -00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania materiałów przeznaczonych do wykonania ścieku z kostki kamiennej i przedstawić wyniki tych badań Inżynierowi do akceptacji.
Badania kostki powinny być wykonane w zakresie i z częstotliwością wg OST D-05.03.01 „Nawierzchnia z kostki kamiennej”.
Badania pozostałych materiałów stosowanych do wykonania ścieku z kostki kamiennej powinny obejmować wszystkie właściwości, które zostały określone w przepisach podanych dla odpowiednich materiałów w pkt 2.
W czasie robót należy wykonywać badania i pomiary ścieku z kostki wg zakresu i z częstotliwością podaną w OST D-08.05.02 „Ścieki klinkierowe”.
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D -00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest m (metr) wykonanego ścieku z kostki betonowej.
Ogólne zasady odbioru
robót podano w SST D -00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją
projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z
zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają:
- wykonana podsypka cementowo-piaskowa.
Ogólne ustalenia
dotyczące podstawy płatności podano w SST D -00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
Cena wykonania 1 [m] ścieku z kostki brukowej betonowej obejmuje:
prace pomiarowe i przygotowawcze,
dostarczenie materiałów,
wykonanie podsypki,
wypełnienie spoin,
ułożenie ścieku z kostki brukowej betonowej, z wypełnieniem spoin i pielęgnacją ścieku,
przeprowadzenie pomiarów i badań wymaganych w specyfikacji technicznej.
Normy
1. |
PN-B-04111 |
Materiały kamienne. Oznaczenie ścieralności na tarczy Boehmego |
2. |
PN-B-06250 |
Beton zwykły |
3. |
PN-B-06712 |
Kruszywa mineralne do betonu zwykłego |
4. |
PN-B-19701 |
Cement. Cement powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności |
5. |
PN-B-32250 |
Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw |
6. |
BN-80/6775-03/04 |
Prefabrykaty budowlane z betonu. Elementy nawierzchni dróg, ulic, parkingów i torowisk tramwajowych. Krawężniki i obrzeża |
7. |
BN-68/8931-01 |
Drogi samochodowe. Oznaczenie wskaźnika piaskowego |
8. |
BN-68/8931-04 |
Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą. |
1.1.
Przedmiot SST.
Przedmiotem
niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem podbudowy z kruszywa łamanego
stabilizowanego mechanicznie w
ramach przebudowy ulicy Okólnej w Ostrowie Wlkp..
1.2.
Zakres stosowania SST.
Szczegółowa specyfikacja techniczna (SST) stosowana jest jako dokument przetargowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3.
Zakres robót objętych SST.
Ustalenia zawarte w niniejszej SST dotyczą wykonania podbudowy na wjazdach do posesji z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie ( niesort granitowy o frakcji 0÷63 ) :
Wykonanie podbudowy w jezdni o łącznej grubości 20[cm] |
1.4.Określenia podstawowe.
Podbudowa z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie - jedna lub więcej warstw zagęszczonej mieszanki, która stanowi warstwę nośną nawierzchni drogowej.
Stabilizacja mechaniczna - proces technologiczny, polegający na odpowiednim zagęszczeniu w optymalnej wilgotności kruszywa o właściwie dobranym uziarnieniu.
Kruszywo łamane – materiał ziarnisty uzyskany przez mechaniczne rozdrobnienie skał litych, wg PN-B-01100.
Kruszywo łamane zwykłe – kruszywo uzyskane w wyniku co najmniej jednokrotnego przekruszenia skał litych i rozsiania na frakcje lub grupy frakcji, charakteryzujące się ziarnami ostrokrawędziastymi o nieforemnych kształtach, wg PN-B-01100.
Pozostałe określenia są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i definicjami podanymi w SST D.00.00.00. "Wymagania ogólne".
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D.00.00.00. "Wymagania ogólne".
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość wykonanych robót oraz za ich zgodność z dokumentacją projektową, SST oraz zaleceniami Kierownika Projektu.
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt. 2.
Materiałem do wykonania podbudowy z kruszyw łamanych stabilizowanych mechanicznie jest kruszywo łamane (0/63), uzyskane w wyniku przekruszenia surowca skalnego lub kamieni narzutowych i otoczaków albo ziarn żwiru większych od 8 mm.
Kruszywo powinno być jednorodne bez zanieczyszczeń obcych i bez domieszek gliny.
2.3.1. Uziarnienie kruszywa
Krzywa uziarnienia kruszywa, określona według PN-B-06714-15 powinna leżeć między krzywymi granicznymi pól dobrego uziarnienia podanymi na rysunku 1.
Rysunek 1.
Pole dobrego uziarnienia kruszyw przeznaczonych na podbudowy wykonywane metodą stabilizacji mechanicznej
---- 1-2 kruszywo na podbudowę zasadniczą (górną warstwę) lub podbudowę jednowarstwową
---- 1-3 kruszywo na podbudowę pomocniczą (dolną warstwę)
Krzywa
uziarnienia kruszywa powinna być ciągła i nie może przebiegać od dolnej krzywej
granicznej uziarnienia do górnej krzywej granicznej uziarnienia na sąsiednich
sitach. Wymiar największego ziarna kruszywa nie może przekraczać 2/3 grubości
warstwy układanej jednorazowo.
2.3.2. Właściwości kruszywa
Kruszywa powinny spełniać wymagania określone w tablicy 1.
Tablica 1.
|
|
Wymagania |
|
Lp. |
Wyszczególnienie |
Kruszywa łamane |
Badania |
|
właściwości |
Podbudowa |
według |
|
|
|
|
1 |
Zawartość ziarn mniejszych niż 0,075 mm, % (m/m) |
od 2 do 12 |
PN-B-06714-15 |
2 |
Zawartość nadziarna, % (m/m), nie więcej niż |
10 |
PN-B-06714-15 |
3 |
Zawartość ziarn nieforemnych %(m/m),
nie więcej niż |
40 |
PN-B-06714-16 |
4 |
Zawartość zanieczyszczeń
organicznych, %(m/m), nie więcej niż |
1 |
PN-B-04481 |
5 |
Wskaźnik piaskowy po
pięciokrotnym zagęszczeniu metodą I lub II wg PN- B-04481,[ %] |
od 30 do 70 |
BN-64/8931-01 |
6 |
Ścieralność w bębnie Los Angeles ścieralność całkowita po
pełnej liczbie obrotów, nie więcej niż ścieralność częściowa po 1/5
pełnej liczby obrotów, nie więcej niż |
50 35 |
PN-B-06714-42 |
7 |
Nasiąkliwość, %(m/m), nie więcej niż |
5 |
PN-B-06714-18 |
8 |
Mrozoodporność, ubytek masy po 25 cyklach
zamrażania, %(m/m), nie więcej niż |
10 |
PN-B-06714-19 |
9 |
Zawartość związków siarki w przeliczeniu
na SO3, %(m/m), nie więcej niż |
1 |
PN-B-06714-28 |
2.3.3. Woda
Należy stosować wodę wg PN-B-32250.
2.4. Źródła materiałów
Wszystkie materiały użyte do podbudowy powinny pochodzić tylko ze źródeł uzgodnionych i zaakceptowanych przez Kierownika Projektu. Materiały z zaproponowanego przez Wykonawcę źródła będą zaakceptowane do wbudowania, jeżeli dostarczone przez Wykonawcę wyniki badań laboratoryjnych wykażą zgodność cech materiałowych z wymaganiami.
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w D-0.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 3.
3.2. Sprzęt do wykonania podbudowy
Wykonawca przystępujący do wykonania podbudowy z kruszyw łamanych stabilizowanych mechanicznie powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu:
e) mieszarek do wytwarzania mieszanki, wyposażonych w urządzenia dozujące wodę. Mieszarki powinny zapewnić wytworzenie jednorodnej mieszanki o wilgotności optymalnej,
f) równiarek albo układarek do rozkładania mieszanki,
g) walców ogumionych i stalowych wibracyjnych lub statycznych do zagęszczania. W miejscach trudno dostępnych powinny być stosowane zagęszczarki płytowe, ubijaki mechaniczne lub małe walce wibracyjne.
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 4.
4.2. Transport materiałów
Kruszywo można przewozić dowolnymi środkami transportu w sposób zabezpieczony przed zawilgoceniem, zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi asortymentami kruszywa lub jego frakcjami.
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 5.
Podłoże pod podbudowę powinno spełniać wymagania określone w SST D-04.01.01 „Koryto wraz z profilowaniem i zagęszczeniem podłoża”.
Paliki lub szpilki do prawidłowego ukształtowania podbudowy powinny być wcześniej przygotowane. Paliki lub szpilki powinny być ustawione w osi drogi i w rzędach równoległych do osi drogi, lub w inny sposób zaakceptowany przez Kierownika Projektu. Rozmieszczenie palików lub szpilek powinno umożliwiać naciągnięcie sznurków lub linek do wytyczenia robót w odstępach nie większych niż co 10 m.
Mieszankę kruszywa o ściśle określonym uziarnieniu i wilgotności optymalnej należy wytwarzać w mieszarkach gwarantujących otrzymanie jednorodnej mieszanki. Ze względu na konieczność zapewnienia jednorodności nie dopuszcza się wytwarzania mieszanki przez mieszanie poszczególnych frakcji na drodze. Mieszanka po wyprodukowaniu powinna być od razu transportowana na miejsce wbudowania w taki sposób, aby nie uległa rozsegregowaniu i wysychaniu.
5.4. Wbudowanie i
zagęszczenie mieszanki
Mieszanka kruszywa powinna być rozkładana w warstwie o grubości 25 cm po zagęszczeniu. Warstwa podbudowy powinna być rozłożona w sposób zapewniający osiągnięcie wymaganych spadków i rzędnych wysokościowych. Grubość pojedynczo układanej warstwy nie może przekraczać 20 cm po zagęszczeniu. Warstwa podbudowy powinna być rozłożona w sposób zapewniający osiągnięcie wymaganych spadków i rzędnych wysokościowych. Jeżeli podbudowa składa się z więcej niż jednej warstwy kruszywa, to każda warstwa powinna być wyprofilowana i zagęszczona z zachowaniem wymaganych spadków i rzędnych wysokościowych. Rozpoczęcie budowy każdej następnej warstwy może nastąpić po odbiorze poprzedniej warstwy przez Kierownika Projektu.
Wilgotność mieszanki kruszywa podczas zagęszczania powinna odpowiadać wilgotności optymalnej, określonej według próby Proctora, zgodnie z PN-B-04481 (metoda II). Materiał nadmiernie nawilgocony, powinien zostać osuszony przez mieszanie i napowietrzanie. Jeżeli wilgotność mieszanki kruszywa jest niższa od optymalnej o 20% jej wartości, mieszanka powinna być zwilżona określoną ilością wody i równomiernie wymieszana. W przypadku, gdy wilgotność mieszanki kruszywa jest wyższa od optymalnej o 10% jej wartości, mieszankę należy osuszyć.
Wskaźnik zagęszczenia podbudowy wg BN-77/8931-12 powinien być >1,0.
5.5. Utrzymanie
podbudowy
Podbudowa po wykonaniu, a przed ułożeniem następnej warstwy, powinna być utrzymywana w dobrym stanie. Jeżeli Wykonawca będzie wykorzystywał, za zgodą Kierownika Projektu, gotową podbudowę do ruchu budowlanego, to jest obowiązany naprawić wszelkie uszkodzenia podbudowy, spowodowane przez ten ruch. Koszt napraw wynikłych z niewłaściwego utrzymania podbudowy obciąża Wykonawcę robót.
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 6.
6.2. Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania kruszyw przeznaczonych do wykonania robót i przedstawić wyniki tych badań Kierownikowi Projektu do w celu akceptacji materiałów.
6.3. Badania w czasie robót
6.3.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów. Częstotliwość oraz zakres badań podano w tablicy 2.
Tablica 2. Częstotliwość ora zakres badań przy budowie podbudowy z kruszyw łamanych
|
|
Częstotliwość badań |
|
Lp. |
Wyszczególnienie badań |
Minimalna liczba badań na
dziennej działce roboczej |
Maksymalna powierzchnia podbudowy
przy-padająca na jedno badanie (m2) |
1 |
Uziarnienie
mieszanki |
2 |
600 |
2 |
Wilgotność
mieszanki |
2 |
600 |
3 |
Zagęszczenie
warstwy |
10 próbek |
na
10000 [m2] |
4 |
Badanie
właściwości kruszywa wg tab. 1, pkt 2.3.2 |
dla każdej partii kruszywa
i przy każdej zmianie kruszywa |
6.3.2. Uziarnienie mieszanki
Uziarnienie mieszanki powinno być zgodne z wymaganiami podanymi w pkt 2.3. Próbki należy pobierać w sposób losowy, z rozłożonej warstwy, przed jej zagęszczeniem. Wyniki badań powinny być na bieżąco przekazywane Kierownikowi Projektu.
6.3.3. Wilgotność mieszanki
Wilgotność mieszanki powinna odpowiadać wilgotności optymalnej, określonej według próby Proctora, zgodnie z PN-B-04481 (metoda II), z tolerancją +10% -20%.
Wilgotność należy określić według PN-B-06714-17.
6.3.4. Zagęszczenie podbudowy
Zagęszczenie warstwy powinno odbywać się aż do osiągnięcia wymaganego wskaźnika zagęszczenia. Zagęszczenie podbudowy należy sprawdzać według BN-77/8931-12.
6.3.5. Właściwości kruszywa
Badania kruszywa powinny obejmować ocenę wszystkich właściwości określonych w pkt 2.3.2.
Próbki do badań pełnych powinny być pobierane przez Wykonawcę w sposób losowy w obecności Kierownika Projektu.
6.4.1. Częstotliwość oraz zakres pomiarów
Częstotliwość oraz zakres pomiarów dotyczących cech geometrycznych podbudowy podano w tablicy 3.
Tablica 3. Częstotliwość oraz zakres pomiarów wykonanej podbudowy z kruszywa łamanego
Lp. |
Wyszczególnienie badań i
pomiarów |
Minimalna częstotliwość
pomiarów |
1 |
Szerokość podbudowy |
10 razy na 1 km |
2 |
Równość podłużna |
co 20 m łatą |
3 |
Równość poprzeczna |
10 razy na 1 km |
4 |
Spadki poprzeczne*) |
10 razy na 1 km |
5 |
Rzędne wysokościowe |
co 100 m |
6 |
Ukształtowanie osi w
planie*) |
co 100 m |
7 |
Grubość podbudowy |
Podczas
budowy: w
3 punktach na każdej działce roboczej, lecz nie rzadziej niż raz na 400 m2 Przed
odbiorem: w
3 punktach, lecz nie rzadziej niż raz na 2000m2 |
*) Dodatkowe pomiary spadków
poprzecznych i ukształtowania osi w planie należy wykonać w punktach głównych
łuków poziomych.
6.4.2. Szerokość podbudowy
Szerokość podbudowy nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niż +10 cm, -5 cm.
6.4.3. Równość podbudowy
Nierówności podłużne podbudowy należy mierzyć 4-metrową łatą lub planografem, zgodnie z BN-68/8931-04.
Nierówności poprzeczne podbudowy należy mierzyć 4-metrową łatą.
Nierówności dla podbudowy pomocniczej nie mogą przekraczać 20 mm.
6.4.4. Spadki poprzeczne podbudowy
Spadki poprzeczne podbudowy na prostych i łukach powinny być zgodne z dokumentacją projektową, z tolerancją ± 0,5 %.
6.4.5. Rzędne wysokościowe podbudowy
Różnice pomiędzy rzędnymi wysokościowymi podbudowy i rzędnymi projektowanymi nie powinny przekraczać + 1 cm, -2 cm.
6.4.6. Ukształtowanie osi podbudowy i ulepszonego podłoża
Oś podbudowy w planie nie może być przesunięta w stosunku do osi projektowanej o więcej niż ± 5 cm.
6.4.7. Grubość podbudowy
Grubość podbudowy pomocniczej nie może się różnić od grubości projektowanej o więcej niż +10%, -15%.
6.5.1. Niewłaściwe cechy geometryczne podbudowy
Wszystkie powierzchnie podbudowy, które wykazują większe odchylenia od określonych w punkcie 6.4 powinny być naprawione przez spulchnienie lub zerwanie do głębokości co najmniej 10 cm, wyrównane i powtórnie zagęszczone. Dodanie nowego materiału bez spulchnienia wykonanej warstwy jest niedopuszczalne.
Jeżeli szerokość podbudowy jest mniejsza od szerokości projektowanej o więcej niż 5 cm i nie zapewnia podparcia warstwom wyżej leżącym, to Wykonawca powinien na własny koszt poszerzyć podbudowę przez spulchnienie warstwy na pełną grubość do połowy szerokości pasa ruchu, dołożenie materiału i powtórne zagęszczenie.
6.5.2. Niewłaściwa grubość podbudowy
Na wszystkich powierzchniach wadliwych pod względem grubości, Wykonawca wykona naprawę podbudowy. Powierzchnie powinny być naprawione przez spulchnienie lub wybranie warstwy na odpowiednią głębokość, zgodnie z decyzją Kierownika Projektu, uzupełnione nowym materiałem o odpowiednich właściwościach, wyrównane i ponownie zagęszczone.
Roboty te Wykonawca wykona na własny koszt. Po wykonaniu tych robót nastąpi ponowny pomiar i ocena grubości warstwy, według wyżej podanych zasad, na koszt Wykonawcy.
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w
D-00.00.00. "Wymagania
ogólne" pkt 7.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanej podbudowy.
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 8.
8.2. Sposób odbioru robót
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Kierownika Projektu, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały pozytywne wyniki.
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy
płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 9.
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Cena wykonania 1[m2] podbudowy obejmuje:
prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
oznakowanie robót,
sprawdzenie i ewentualną naprawę podłoża,
przygotowanie mieszanki z kruszywa, zgodnie z receptą,
dostarczenie mieszanki na miejsce wbudowania,
rozłożenie mieszanki,
zagęszczenie rozłożonej mieszanki,
przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych określonych w specyfikacji technicznej,
utrzymanie podbudowy w czasie robót.
1. |
PN-B-04481 |
Grunty budowlane. Badania próbek gruntu |
2. |
PN-B-06714-12 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń obcych |
3. |
PN-B-06714-15 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie składu ziarnowego |
4. |
PN-B-06714-16 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie kształtu ziarn |
5. |
PN-B-06714-17 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie wilgotności |
6. |
PN-B-06714-18 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie nasiąkliwości |
7. |
PN-B-06714-19 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie mrozoodporności metodą bezpośrednią |
8. |
PN-B-06714-26 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń organicznych |
9. |
PN-B-06714-28 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości siarki metodą bromową |
10. |
PN-B-06714-37 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu krzemianowego |
11. |
PN-B-06714-39 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu żelazawego |
12. |
PN-B-06714-42 |
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie ścieralności w bębnie Los Angeles |
13. |
PN-B-11112 |
Kruszywa mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni drogowych |
14. |
PN-B-32250 |
Materiały budowlane. Woda do betonu i zapraw |
15. |
PN-S-06102 |
Drogi samochodowe. Podbudowy z kruszyw stabilizowanych mechanicznie |
16. |
BN-84/6774-02 |
Kruszywo mineralne. Kruszywo kamienne łamane do nawierzchni drogowych |
17. |
BN-64/8931-01 |
Drogi samochodowe. Oznaczanie wskaźnika piaskowego |
18. |
BN-64/8931-02 |
Drogi samochodowe. Oznaczanie modułu odkształcenia nawierzchni podatnych i podłoża przez obciążenie płytą |
19. |
BN-68/8931-04 |
Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą |
20. |
BN-70/8931-06 |
Drogi samochodowe. Pomiar ugięć podatnych ugięciomierzem belkowym |
21. |
BN-77/8931-12 |
Oznaczanie wskaźnika zagęszczenia gruntu |
1.1.
Przedmiot SST.
Przedmiotem niniejszej szczegółowej
specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót
związanych z wykonaniem podbudowy z betonu asfaltowego w ramach przebudowy
ul. Okólnej w Ostrowie Wlkp.
1.2.
Zakres stosowania SST.
Szczegółowa specyfikacja techniczna (SST) stosowana jest jako dokument przetargowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3.
Zakres robót objętych SST.
Ustalenia
zawarte w niniejszej SST dotyczą wykonania
podbudowy z betonu asfaltowego:
Podbudowa z betonu asfaltowego grubości 7[cm] |
Podbudowa układana warstwą o grubości 7 cm
(uziarnienie 0/20)
1.4. Określenia podstawowe.
Mieszanka mineralna (MM)
- mieszanka kruszywa i wypełniacza mineralnego o określonym składzie i
uziarnieniu.
Mieszanka mineralno-asfaltowa (MMA)
- mieszanka mineralna z odpowiednią ilością asfaltu wytworzona na gorąco, w
określony sposób, spełniająca określone wymagania.
Beton asfaltowy (BA)
- mieszanka mineralno-asfaltowa ułożona
i zagęszczona.
Podbudowa asfaltowa
- warstwa nośna z betonu asfaltowego spełniająca funkcje nośne w konstrukcji
nawierzchni.
Podłoże pod warstwę asfaltową
- powierzchnia przygotowana do ułożenia warstwy z mieszanki
mineralno-asfaltowej.
Emulsja asfaltowa kationowa
- asfalt drogowy w postaci zawiesiny rozproszonego asfaltu w wodzie.
Środek adhezyjny
– substancja powierzchniowo czynna dodawana do lepiszcza w celu zwiększenia
jego przyczepności do kruszywa
Kategoria ruchu (KR) – obciążenie drogi ruchem samochodowym,
wyrażone w osiach obliczeniowych (100 kN) na obliczeniowy pas ruchu na dobę.
Pozostałe określenia są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i definicjami podanymi w SST D.00.00.00. "Wymagania ogólne".
1.5.
Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość wykonanych robót oraz za ich zgodność z dokumentacją projektową, SST oraz zaleceniami Kierownika Projektu.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D.00.00.00. "Wymagania ogólne".
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt. 2.
Wymagania względem materiałów stosowanych do podbudowy z betonu asfaltowego podano w tablicy 1.
2.2. Asfalt
Należy stosować asfalt drogowy D-50 spełniający wymagania określone w PN-C-96170.
2.3. Wypełniacz
Należy stosować wypełniacz wapienny, spełniający wymagania określone w PN-S-96504 dla wypełniacza podstawowego.
Do podbudowy z betonu asfaltowego należy stosować kruszywo wg tablicy 1.
Tablica 1. Wymagania
wobec materiałów do podbudowy z betonu asfaltowego.
Lp.
|
Rodzaj materiału i normy
|
Kategoria ruchu
|
KR 3 – 6
|
||
1
|
Kruszywo
łamane granulowane oraz zwykłe wyprodukowane ze wszystkich rodzajów skał
litych oraz z surowca sztucznego (żużle), wg
PN-B-11112:1996
|
Kl. I,
II
Gat. 1, 2 |
2
|
Żwir i mieszanka wg
PN-B-11111:1996
|
-
|
3
|
Grys i żwir kruszony wg
WT/MK-CZDP 84
|
Kl. I, II
gat.1, 2 |
4
|
Piasek wg PN-B-11113:19966
|
gat. 1, 21)
|
5
|
Wypełniacz mineralny:
c)wg PN-S-96504:1961 d)innego pochodzenia wg orzeczenia laboratorium
drogowego |
podstawowy pyły z odpylenia2) |
6
|
Asfalt drogowy wg
PN-C-96170:1965
|
D50
|
1) stosunek piasku łamanego do
naturalnego w mieszance mineralnej > 1
|
||
2) stosunek
wypełniacza podstawowego do pyłów > 1
|
Wymagania dla klińca i grysów przedstawiono w tablicy 2.
2.Tablica 2. Wymagania dla klińca i grysu
Lp. |
Właściwości |
Wymagania dla klasy |
|
I |
II |
||
1 |
Ścieralność
w bębnie Los Angeles 1.po pełnej liczbie obrotów, nie więcej niż: 13.dla klińca 14.dla grysu 2.po 1/5 pełnej liczby obrotów, w stosunku do ubytku
masy po pełnej liczbie obrotów, nie więcej niż |
- - 25 |
- 40 30 |
2 |
Nasiąkliwość,
nie więcej niż: a)
dla kruszywa ze skał magmowych i przeobrażonych |
1,2 |
2,0 |
3 |
Mrozoodporność,
nie więcej niż: a)
dla kruszywa ze skał magmowych i przeobrażonych |
2,0 |
4,0 |
4 |
Mrozoodporność
według zmodyfikowanej metody bezpośredniej, nie więcej niż |
10 |
30 |
Wymagania dla miału, piasku łamanego i mieszanki drobnej granulowanej przedstawiono w tablicy 3.
3.Tablica 3. Wymagania dla miału, piasku łamanego i mieszanki drobnej granulowanej
Lp. |
Właściwości |
Wymagania |
||
miał |
piaski łamany |
mieszanka drobna
granulowana |
||
1 |
Skład
ziarnowy: 11)
zawartość
frakcji (2,0 – 4,0) mm, powyżej 12)
zawartość
nadziarna, nie więcej niż 13)
wskaźnik
piaskowy, większy niż: 15.dla kruszywa ze skał magmowych i przeobrażonych 16.dla kruszywa ze skał osadowych, z wyjątkiem
wapieni 17.dla kruszywa z wapieni |
- 20 20 20 20 |
- 15 65 55 40 |
15 15 65 55 40 |
2 |
Zawartość
zanieczyszczeń obcych |
0,1 |
0,1 |
0,1 |
3 |
Zawartość
zanieczyszczeń organicznych |
Barwa nie ciemniejsza niż
wzorcowa |
Wymagania dla piasku wg PN-B-11113:1996 przedstawiono w tablicy 4.
Tablica 4.
Wymagania dla piasku.
LP. |
Wyszczególnienie właściwości |
2.Wymagania
|
|
3.
4.Gatunek 1
|
5.
6.Gatunek 2
|
||
1. |
Skład
ziarnowy a) zawartość ziarn mniejszych od 0,075 mm, nie więcej niż: b) zawartość nadziarna powyżej 2 mm, nie więcej niż: |
1 151) |
5 151) |
2. |
Zawartość zanieczyszczeń
obcych, nie więcej niż: |
0,1 |
0,1 |
3. |
Wskaźnik
piaskowy, większy niż: |
75 |
65 |
4. |
Zawartość
zanieczyszczeń organicznych |
barwa nie ciemniejsza niż
barwa wzorcowa |
|
1)
Nie
dopuszcza się w nadziarnie ziarn wiekszych niż 4 mm |
Należy stosować drogowe kationowe emulsje asfaltowe szybkorozpadowe spełniające wymagania określone w WT.EmA-99. Skropienie warstwy ujęto w ramach SST D-04.03.01 – Oczyszczenie i skropienie warstw konstrukcyjnych.
Środek adhezyjny (np. TERAMIN LUB WETFIX) musi posiadać aprobatę techniczną, wydaną przez jednostkę uprawnioną oraz zaakceptowany przez Kierownika Projektu.
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w D-0.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 3.
3.2. Sprzęt do wykonania podbudowy
z betonu asfaltowego
Wykonawca przystępujący do wykonania podbudowy z betonu asfaltowego powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu:
Ø wytwórni (otaczarki) o mieszaniu cyklicznym lub ciągłym do wytwarzania mieszanek mineralno-asfaltowych,
Ø układarek do układania mieszanki mineralno-asfaltowej,
Ø skrapiarek,
Ø walców lekkich i średnich stalowych gładkich,
Ø walców ogumionych ciężkich o regulowanym ciśnieniu w oponach,
Ø samochodów samowyładowczych z przykryciem brezentowym.
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 4.
4.2. Transport materiałów
4.2.1. Asfalt
Transport asfaltu powinien odbywać się zgodnie z zasadami podanymi w PN-C-04024.
Transport asfaltów drogowych może odbywać się w :
Ø cysternach samochodowych,
Ø bębnach blaszanych,
lub innych pojemnikach stalowych, zaakceptowanych przez Kierownika Projektu.
4.2.2. Wypełniacz
Wypełniacz luzem należy przewozić w cysternach przystosowanych do przewozu materiałów sypkich, umożliwiających rozładunek pneumatyczny.
4.2.3. Kruszywo
Kruszywo można przewozić dowolnymi środkami transportu w sposób zabezpieczony przed zawilgoceniem, zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi asortymentami kruszywa lub jego frakcjami.
4.2.4. Mieszanka betonu asfaltowego
Mieszankę betonu asfaltowego należy przewozić samochodami samowyładowczymi wyposażonymi w pokrowce brezentowe. W czasie transportu mieszanka powinna być pokryta pokrowcem.
Czas transportu od załadunku do rozładunku nie powinien przekraczać 2 godzin z jednoczesnym spełnieniem warunku zachowania temperatury.
Zaleca się stosowanie samochodów termosów z podwójnymi ścianami skrzyni wyposażonej w system grzewczy.
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 5.
5.2. Projektowanie betonu asfaltowego
Projektowanie mieszanki polega na:
Ø doborze składników mieszanki mineralnej,
Ø doborze optymalnej ilości asfaltu.
Rzędne krzywych uziarnienia mieszanek mineralnych do podbudowy z betonu asfaltowego oraz orientacyjne zawartości asfaltu podano w tablicy 5.
Tablica 5. Rzędne krzywych uziarnienia
mieszanek mineralnych do podbudowy z betonu asfaltowego oraz orientacyjne
zawartości asfaltu
Wyszczególnienie
składników i właściwości |
Mieszanka o uziarnieniu od 0 do 25 |
Mieszanka o uziarnieniu od 0 do 20 |
Przechodzi przez: 31,5 25,0 20,0 16,0 12,8 9,6 8,0 6,3 4,0 2,0 zawartość ziarn > 2,0 0,85 0,42 0,30 0,18 0,15 0,075 |
100 87÷100 76¸100 66¸90 57¸81 48¸71 42¸65 36¸58 27¸47 19¸35 (65¸81) 12¸24 7¸18 6¸15 5¸12 5¸11 4¸7 |
100 83÷100 70¸100 59¸90 48¸80 42¸74 35¸65 27¸53 20¸40 (60¸80) 13¸29 8¸21 7¸18 5¸14 5¸13 4¸8 |
Orientacyjna zawartość
asfaltu w MMA ,%, m/m |
3,0¸4,7 |
4,0¸5,2 |
Krzywe
graniczne uziarnienia mieszanek mineralnych do podbudowy z betonu asfaltowego
przedstawiono na rysunku 1.
Rys. 1. Krzywe graniczne uziarnienia
mieszanki mineralnej 0¸20
mm do podbudowy z betonu asfaltowego.
Skład betonu asfaltowego powinien być ustalony na podstawie badań próbek wykonanych wg metody Marshalla. Próbki te powinny spełniać wymagania podane w tablicy 6.
1.Tablica 6. Wymagania wobec betonu asfaltowego do warstwy podbudowy
Wyszczególnienie
składników i właściwości |
Kategoria
ruchu – ruch bardzo ciężki |
Uziarnienie mieszanki, mm |
0/20 |
Moduł sztywności pełzania MPa, nie mniej niż |
16,0 |
Stabilność wg Marshalla w +600C,
kN, nie mniej niż |
11,0 |
Odkształcenie wg Marshalla, mm |
1,5 – 3,5 |
Wolna przestrzeń, % |
4,0 – 8,0 |
Wypełnienie wolnej przestrzeni w próbkach
Marshalla, % |
< 72 |
Wskaźnik zagęszczenia warstwy, %, nie mniej
niż |
98 |
5.3. Wytwarzanie mieszanki
mineralno-asfaltowej
Mieszankę produkuje się w otaczarce o mieszaniu cyklicznym lub ciągłym zapewniającej prawidłowe dozowanie składników, ich wysuszenie i wymieszanie oraz zachowanie temperatury składników i gotowej mieszanki.
Dozowanie składników, w tym także wstępne, powinno być wagowe i zautomatyzowane oraz zgodne z receptą. Dopuszcza się dozowanie objętościowe asfaltu, przy uwzględnieniu zmiany jego gęstości w zależności od temperatury.
Tolerancje dozowania składników mogą wynosić: jedna działka elementarna wagi, względnie przepływomierza, lecz nie więcej niż + 2,0% w stosunku do masy składnika.
Asfalt w zbiorniku powinien być ogrzewany w sposób pośredni, z układem termostatowania, zapewniającym utrzymanie stałej temperatury z tolerancją + 5OC.
Minimalna i maksymalna temperatura w zbiorniku powinna wynosić:
- dla D 50 145OC ¸165OC
Kruszywo powinno być wysuszone i tak podgrzane, aby mieszanka mineralna po dodaniu wypełniacza uzyskała właściwą temperaturę. Maksymalna temperatura gorącego kruszywa nie powinna być wyższa o więcej niż 30OC od maksymalnej temperatury mieszanki.
Minimalna i maksymalna temperatura mieszanki powinna wynosić:
- dla D 50 140OC ¸170OC
Temperatura mieszanki mineralno-asfaltowej może być niższa o 10oC od minimalnej temperatury podanej powyżej.
Przed rozłożeniem betonu asfaltowego podłoże należy skropić emulsją asfaltową w ilości 0,4 kg/m2. Skropienie ujęto w SST 04.03.01 - Skropienie i oczyszczenie warstw konstrukcyjnych. Powierzchnie czołowe włazów, wpustów itp. urządzeń powinny być pokryte asfaltem lub materiałem uszczelniającym zaakceptowanym przez Kierownika Projektu.
Wykonawca przed przystąpieniem do produkcji betonu asfaltowego jest zobowiązany do przeprowadzenia w obecności Kierownika Projektu kontrolnej produkcji w postaci próbnego zarobu.
W pierwszej kolejności należy wykonać na sucho, tj. bez udziału asfaltu, w celu kontroli dozowania kruszywa i zgodności składu granulometrycznego z projektowaną krzywą uziarnienia. Próbkę mieszanki należy pobrać po opróżnieniu zawartości mieszalnika.
Po sprawdzeniu składu granulometrycznego mieszanki, należy wykonać pełny zarób próbny z udziałem asfaltu, w ilości zaprojektowanej w recepcie. Sprawdzenie zawartości asfaltu w mieszance określa się wykonując ekstrakcję.
Tolerancje zawartości składników mieszanki mineralno-asfaltowej względem składu zaprojektowanego przedstawia tablica 7.
Tablica 7. Tolerancje
zawartości składników mieszanki mineralno-asfaltowej względem składu
zaprojektowanego
Lp |
Składniki
mieszanki mineralno-asfaltowej |
Ruch
bardzo ciężki |
1 |
Ziarna pozostające na
sitach o oczkach # (mm): 20,0;
16,0; 12,8; 9,6; 8,0; 6,3; 4,0; 2,0 |
+
4,0 |
2 |
0,85;
0,42; 0,30; 0,18; 0,15; 0,075 |
+
2,0 |
3 |
Ziarna
przechodzące przez sito o oczkach #
(mm) 0,075 |
+
1,5 |
4 |
Asfalt |
+
0,3 |
Beton asfaltowy powinien być układany mechanicznie, w sposób ciągły, układarką wyposażoną w układ z automatycznym sterowaniem grubości warstwy i utrzymywaniem niwelety zgodnie z dokumentacją projektową.
Temperatura mieszanki wbudowywanej nie powinna być niższa od minimalnej temperatury mieszanki podanej w pkt 5.3.
Początkowa temperatura zagęszczania nie powinna być mniejsza niż 130OC dla mieszanki z asfaltem D 50.
Zagęszczanie mieszanki należy rozpocząć od krawędzi nawierzchni ku środkowi. Wskaźnik zagęszczenia ułożonej warstwy powinien być zgodny z wymaganiami podanymi w tablicy 4.
Złącza w podbudowie powinny być wykonane w linii prostej, równolegle lub prostopadle do osi drogi.
W przypadku rozkładania mieszanki całą szerokością warstwy, złącza poprzeczne, wynikające z dziennej działki roboczej, powinny być równo obcięte i zabezpieczone listwą przed uszkodzeniem.
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 6.
6.2. Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania asfaltu, wypełniacza oraz kruszyw przeznaczonych do produkcji betonu asfaltowego i przedstawić wyniki tych badań Kierownikowi Projektu do akceptacji.
6.3. Badania w czasie robót
6.3.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów.
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie wykonywania podbudowy z betonu asfaltowego podano w tablicy 8.
1.Tablica 8. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie wykonywania podbudowy betonu asfaltowego
Lp. |
Wyszczególnienie badań |
Częstotliwość badań Minimalna liczba badań na dziennej działce
roboczej |
1 |
Skład
i uziarnienie mieszanki mineralno - asfaltowej pobranej w wytwórni |
1 próbka przy produkcji do 500 Mg 2 próbki przy produkcji ponad 500 Mg |
2 |
Właściwości
asfaltu |
dla każdej dostawy (cysterny) |
3 |
Właściwości
wypełniacza |
1 na 100 Mg |
4 |
Właściwości
kruszywa |
przy każdej zmianie |
5 |
Temperatura
składników mieszanki mineralno-asfaltowej |
dozór ciągły |
6 |
Temperatura
mieszanki mineralno-asfaltowej |
każdy pojazd przy załadunku i w czasie
wbudowywania |
7 |
Wygląd
mieszanki mineralno-asfaltowej |
jw. |
8 |
Właściwości
próbek mieszanki mineralno-asfaltowej pobranej w wytwórni |
jeden raz dziennie |
lp. 1 i lp. 8 - badania mogą być wykonywane
zamiennie wg PN-B-96025:2000 |
6.3.2. Skład i
uziarnienie mieszanki mineralno-asfaltowej
Badanie składu mieszanki
mineralno-asfaltowej polega na wykonaniu ekstrakcji wg PN-S-04001:1967. Wyniki
powinny być zgodne z receptą laboratoryjną z tolerancją określoną w tablicy 7.
Dopuszcza się wykonanie badań innymi równoważnymi metodami.
6.3.3. Badanie
właściwości asfaltu
Dla każdej cysterny należy
określić penetrację i temperaturę mięknienia asfaltu
.
6.3.4. Badanie
właściwości wypełniacza
Na każde 100 Mg zużytego
wypełniacza należy określić uziarnienie i wilgotność wypełniacza.
6.3.5. Badanie
właściwości kruszywa
Przy każdej zmianie kruszywa
należy określić klasę i gatunek kruszywa.
6.3.6. Pomiar
temperatury składników mieszanki mineralno-asfaltowej
Pomiar temperatury składników
mieszanki mineralno-asfaltowej polega na odczytaniu temperatury na skali
odpowiedniego termometru zamontowanego na otaczarce. Temperatura powinna być
zgodna z wymaganiami podanymi w recepcie laboratoryjnej i SST.
6.3.7. Pomiar
temperatury mieszanki mineralno-asfaltowej
Pomiar temperatury
mieszanki mineralno-asfaltowej polega
na kilkakrotnym zanurzeniu termometru w mieszance i odczytaniu temperatury.
Dokładność
pomiaru ± 2o C. Temperatura powinna być
zgodna z wymaganiami podanymi w recepcie i SST.
6.3.8. Sprawdzenie
wyglądu mieszanki mineralno-asfaltowej
Sprawdzenie wyglądu mieszanki
mineralno-asfaltowej polega na ocenie wizualnej jej wyglądu w czasie produkcji,
załadunku, rozładunku i wbudowywania.
6.3.9. Właściwości
mieszanki mineralno-asfaltowej
Właściwości mieszanki
mineralno-asfaltowej należy określać na próbkach zagęszczonych metodą
Marshalla. Wyniki powinny być zgodne z receptą laboratoryjną.
6.4. Badania dotyczące cech
geometrycznych i właściwości podbudowy z betonu asfaltowego.
6.4.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów.
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów podaje tablica 9.
2.Tablica 9. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów wykonanej podbudowy
Lp. |
Wyszczególnienie badań |
Minimalna częstotliwość
badań i pomiarów |
1 |
Szerokość warstwy |
2 razy na
odcinku drogi o długości 1 km |
2 |
Rzędne wysokościowe warstwy |
co 25 m |
3 |
Grubość warstwy |
2 próbki z każdego pasa o powierzchni do
3000 m2 |
4 |
Złącza podłużne i poprzeczne |
cała długość złącza |
5 |
Krawędź, obramowanie warstwy |
całą długość
|
6 |
Wygląd warstwy |
ocena ciągła |
7 |
Zagęszczenie warstwy |
2 próbki z każdego pasa o powierzchni do 3000 m2 |
8 |
Wolna przestrzeń w warstwie |
Jw. |
6.4.2. Szerokość podbudowy
Szerokość podbudowy powinna być zgodna z dokumentacją projektową, z tolerancją + 5 cm.
6.4.3. Rzędne wysokościowe warstwy
Różnice między rzędnymi wysokościowymi warstwy nawierzchni a rzędnymi projektowanymi nie powinny przekraczać + 1 cm.
6.4.4. Grubość podbudowy
Grubość podbudowy powinna być zgodna z dokumentacją projektową, z tolerancją + 10%.
6.4.5. Złącza podłużne i poprzeczne
Złącza podłużne i poprzeczne powinny być wykonane w linii prostej, równolegle lub prostopadle do osi.
6.4.6. Krawędzie podbudowy
Krawędzie podbudowy powinny być równo obcięte lub wyprofilowane i pokryte asfaltem.
6.4.10. Wygląd podbudowy
Podbudowa powinna mieć jednolitą teksturę, bez miejsc przeasfaltowanych, porowatych, łuszczących się i spękanych
6.4.11. Zagęszczenie podbudowy i wolna przestrzeń
Zagęszczenie i wolna przestrzeń podbudowy powinny być zgodne z wymaganiami ustalonymi w recepcie.
6.4.12. Moduł sztywności pełzania
Moduł sztywności pełzania określony w próbkach wyciętych z podbudowy, powinien być zgodny z wymaganiami ustalonymi w recepcie laboratoryjnej.
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 7.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) podbudowy z betonu asfaltowego.
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 8.
8.2. Sposób odbioru robót
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Kierownika Projektu, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały pozytywne wyniki.
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 9.
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Cena wykonania 1 m2 podbudowy z betonu asfaltowego obejmuje:
Ø prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
Ø oznakowanie robót,
Ø dostarczenie materiałów,
Ø wyprodukowanie mieszanki mineralno-asfaltowej i jej transport na miejsce wbudowania,
Ø posmarowanie lepiszczem krawędzi urządzeń obcych,
Ø rozłożenie i zagęszczenie mieszanki mineralno-asfaltowej,
Ø obcięcie krawędzi i posmarowanie asfaltem,
Ø przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w SST.
1. PN-B-11111:1996 |
Kruszywa
mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Żwir i mieszanka |
2. PN-B-11112:1996 |
Kruszywa
mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni drogowych |
3. PN-B-11113:1996 4. PN-B-11115:1998 |
Kruszywa
mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Piasek Kruszywa
mineralne. Kruszywa sztuczne z żużla stalowniczego do nawierzchni drogowych |
5. PN-C-04024:1991 |
Ropa
naftowa i przetwory naftowe. Pakowanie, znakowanie i transport |
6. PN-C-96170:1965 |
Przetwory
naftowe. Asfalty drogowe |
7. PN-C-96173:1974 |
Przetwory
naftowe. Asfalty upłynnione AUN do nawierzchni drogowych |
8. PN-S-04001:1967 |
Drogi
samochodowe. Metody badań mas mineralno-bitumicznych i nawierzchni
bitumicznych |
9. PN-S-96504:1961 10.
PN-S-96025:2000 |
Drogi
samochodowe. Wypełniacz kamienny do mas bitumicznych Drogi samochodowe i lotniskowe. Nawierzchnie
asfaltowe. Wymagania |
11.
BN-68/8931-04 |
Drogi
samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą. |
h) Katalog
typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych. IBDiM, Warszawa,
1997
i)
Warunki techniczne. Drogowe kationowe emulsje
asfaltowe EmA-99, Informacje, instrukcje - zeszyt 60, IBDiM, Warszawa, 1999
j)
WT/MK-CZDP84 Wytyczne techniczne oceny jakości
grysów i żwirów kruszonych z naturalnie rozdrobnionego surowca skalnego
przeznaczonego do nawierzchni drogowych, CZDP, Warszawa, 1984
k) Zasady projektowania betonu asfaltowego o zwiększonej odporności na odkształcenia trwałe. Wytyczne oznaczania odkształcenia i modułu sztywności mieszanek mineralno-bitumicznych metodą pełzania pod obciążeniem statycznym, Informacje, instrukcje - zeszyt 48, IBDiM, Warszawa, 1995.
l) Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 43 z 1999 r., poz. 430).
1.1.
Przedmiot SST.
Przedmiotem
niniejszej Szczegółowej
Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru
warstwy ścieralnej odpornej na koleinowanie się o nieciągłym uziarnieniu 0/16
[mm] układanej w związku z przebudową ulicy Okólnej w
Ostrowie Wlkp.
1.2.
Zakres stosowania SST.
Szczegółowa specyfikacja techniczna (SST) stosowana jest jako dokument przetargowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3.
Zakres robót objętych SST.
Ustalenia zawarte w niniejszej SST obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie nawierzchni z mieszanki mineralno-asfaltowej: warstwa ścieralna.
Zakres robót objętych niniejszym SST:
prace pomiarowe i roboty przygotowawcze
oznakowanie robót
przygotowanie podłoża
dostarczenie materiałów podstawowych i pomocniczych
wyprodukowanie mieszanki mineralno-asfaltowej i jej transport na miejsce wbudowania
posmarowanie gorącym bitumem krawędzi urządzeń obcych
obcięcie krawędzi i posmarowanie asfaltem
rozścielenie i zagęszczenie mieszanki
przeprowadzenie wszystkich wymaganych pomiarów i badań laboratoryjnych
Wykonanie wa-wy ścieralnej z mieszanki mineralno-asfaltowej grysowo- żwirowej o uziarnieniu 0/16mm odpornej na koleinowanie się o nieciągłym uziarnieniu grubości 5[cm] |
Beton asfaltowy - (BA) - mieszanka mineralno-asfaltowa o uziarnieniu równomiernie stopniowanym, ułożona i zagęszczona
Podłoże pod warstwę asfaltową - powierzchnia przygotowana do ułożenia warstwy z mieszanki mineralno-asfaltowej.
Pozostałe określenia są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi polskimi normami i definicjami podanymi w SST D-00.00.00. "Przepisy ogólne".
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST - D-00.00.00. Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość robót, zgodność z dokumentacją projektową, SST i poleceniami Kierownika Projektu.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w SST D-00.00.00. Materiały użyte do produkcji betonu asfaltowego powinny spełniać wymagania przedmiotowych norm a jeżeli nie są normalizowane to winny posiadać aprobatę techniczną IBDiM oraz muszą być zaakceptowane przez Kierownika Projektu..
Tablica
1. Wymagania dla materiałów
Lp |
Rodzaj materiałów i nr
normy |
Kat. ruchu KR5 |
1 |
Kruszywo łamane
granulowane wg. PN-B-11112 z litego surowca ze skał: |
kl. I, II1), gat. 1, 2 |
2 |
Grys i żwir kruszony z
surowca naturalnie rozdrobnionego wg PN-S-96025 a) ścieralność w bębnie
kulowym: po pełnej liczbie obrotów - £ 25 % - kl.I lub £ 35 % - kl.II po 1/5 pełnej liczby
obrotów - £ 25 % - kl.I lub £ 30 % - kl.I b) nasiąkliwość, % (m/m)
- £ 1,5 – kl.I :
£ 2,5 – kl. II c) mrozoodporność, %
(m/m) - £ 2,5 – kl.I :
£ 5,0 – kl. II |
kl. I, II, gat. 1, 2 |
3 |
Wypełniacz mineralny
PN-S-96504 |
podstawowy |
4 |
Polimeroasfalt drogowy
wg TWT PAD -97 zeszyt IBDiM nr 54 |
DE30B |
5 |
Środek adhezyjny wg
zasad PN-S-96025 |
- |
tylko pod względem
ścieralności w bębnie kulowym, inne cechy jak dla kl. I, gat. 1 2) cechy wg pisma GDDKiA-BRI 3/211/8/02 z
2002-12-30 – tablica 1 |
Uwaga: rzędne krzywych granicznych dla poszczególnych warstw wg wymagań normy PN-S-96025.
Tablica
2. Wymagania dla warstwy wiążącej i wyrównawczej z betonu asfaltowego wg
PN-S-96025
Lp. |
Właściwości |
Kategoria ruchu KR5 |
1 |
Moduł sztywności pełzania – dotyczy tylko fazy
projektowania składu mieszanki |
³18 |
2 |
Stabilność wg Marshalla w temp. 60oC [kN] - próbki
zagęszczone 2x75 uderzeń |
³11,0% |
3 |
Odkształcenie wg Marshalla w temp. 60oC [mm] |
1,5 ÷ 4.0 |
4 |
Wolna przestrzeń w próbkach Marshalla, zagęszczonych
2x75 uderzeń [% v/v] |
4.0 ÷ 8.0 |
5 |
Wypełnienie wolnej przestrzeni w próbce Marshalla,
[% ] |
£ 75 |
6 |
Warstwa wiążąca o uziarn. 0/20 mm – grub. w-wy [cm]
(* warstwa wzmacniająca o uziarnieniu 0/20 mm – grub.
w-wy [cm] (* warstwa profilująca o uziarnieniu 0/16 mm – grub.
w-wy [cm] (* warstwa wyrównawcza o uziarnieniu 0/16 mm – grub.
w-wy [cm] (* |
8,0 8,0 5,0 min. 4,0 |
7 |
Wskaźnik zagęszczenia warstwy [%] |
³ 98 |
8 |
Wolna przestrzeń w warstwie [v/v] |
4,5 ÷ 9.0 |
(* krzywe uziarnienia wg normy PN-S-96025 |
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-00.00.00.
Sprzęt do wykonanie nawierzchni:
wytwórnia stacjonarna o wydajności 100 Mg/h z automatycznym dozowaniem składników. Wagi i termometry winny posiadać aktualne świadectwo legalizacji.
układarka mechaniczna do układania mieszanek mineralno-asfaltowych typu zagęszczanego
walce stalowe gładkie i ogumione (średnie i ciężkie)
samochody samowyładowcze z przykryciem brezentowym
Dobór sprzętu pod względem typów i ilości powinien być zgodny z opracowanym PZJ zaakceptowanym przez Kierownika Projektu.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST D-00.00.00.
Asfalt należy przewozić zgodnie z zasadami podanymi w PN-C-04024.
Wypełniacz luzem należy przewozić w cysternach przystosowanych do przewozu materiałów sypkich, umożliwiających rozładunek pneumatyczny. Wypełniać workowany można przewozić dowolnymi środkami transportu w sposób zabezpieczony przed zawilgocenie i uszkodzeniem worków.
Kruszywo należy przewozić dowolnymi środkami transportu w warunkach zabezpieczających przed zanieczyszczeniem i nadmiernym zawilgoceniem.
Mieszankę betonu asfaltowego należy przewozić przykrytą pokrowcem samochodami samowyładowczymi. Czas transportu od załadunku do rozładunku nie powinien przekraczać 2 godz z jednoczesnym spełnieniem warunku zachowania temperatury wbudowania.
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w SST D-00.00.00.
Za opracowanie recepty odpowiada Wykonawca. Przed przystąpieniem do robót w terminie uzgodnionym, Wykonawca dostarczy Kierownikowi Projektu do akceptacji projekt składu mieszanki mineralno-asfaltowej oraz wyniki badań laboratoryjnych i próbki materiałów pobranych w Jego obecności. Skład mieszanki mineralno-asfaltowej powinien być ustalony na podstawie badań próbek wykonanych wg metody Marshalla, próbki powinny spełniać wymagania poniższej tablicy 2. Wykonana warstwa wyrównawcza i ścieralna powinna spełniać wymagania podane w powyższej tablicy 2.
Poszczególne warstwy układa się na podłożu, które musi być wyprofilowane, równe, suche. Maksymalna nierówność podłoża może wynosić 12 mm. Bezpośrednio przed ułożeniem betonu asfaltowego podłoże musi być oczyszczone i skropione. W/W warunki obowiązują przed układaniem wszystkich warstw wymienionych w niniejszym SST.
Powierzchnia podłoża powinna być chropowata (na szczepienie się mieszanki mineralno – asfaltowej z podłożem). Rzędne wysokościowe podłoża oraz urządzeń usytuowanych w nawierzchni lub ją ograniczających powinny być zgodne z dokumentacją projektową.
Powierzchnie boczne włazów, wpustów itp. urządzeń muszą być pokryte asfaltem albo topliwą taśmą asfaltową.
Układanie mieszanki musi odbywać się w sprzyjających warunkach atmosferycznych tj. przy suchej i ciepłej pogodzie, w temperaturze powyżej +5 oC. Zabrania się układania podczas opadów atmosferycznych oraz silnego wiatru. Wykonawca jest zobowiązany do oznakowania robót i ponosi odpowiedzialność za bezpieczeństwo ruchu na drodze.
Układanie mieszanki powinno odbywać się w sposób ciągły, bez przestojów, z jednostajną prędkością. Układarka musi być wyposażona w układ z automatycznym sterowaniem grubości warstwy i utrzymywaniem niwelety zgodnie z dokumentacją projektową. Temperatura mieszanki wbudowywanej powinna być zgodna z zaleceniami normowymi (nie powinna być niższa od +140 oC). Temperatura mieszanki wbudowywanej musi być sprawdzana regularnie i utrzymywana w stopniu uniemożliwiającym przegrzanie i jednocześnie pozwalającym na prawidłowe rozścielenie i zagęszczenie.
Złącza powinny być całkowicie związane a przylegające warstwy muszą być w jednym poziomie. Złącza w nawierzchni powinny być wykonane w linii prostej, równolegle i prostopadle do osi drogi. Złącza w konstrukcji wielowarstwowej muszą być przesunięte względem siebie co najmniej o 15 cm.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-00.00.00. “Wymagania ogólne” punkt 6. Wykonawca zobowiązany jest do wykonania pełnego zakresu badań na budowie.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca musi wykonać badania asfaltu, wypełniacza oraz kruszyw przeznaczonych do produkcji mieszanki mineralno-asfaltowej i przedstawić wyniki tych badań Kierownikowi Projektu do akceptacji.
Wykonawca winien wykonać pełny zestaw badań na budowie. Laboratorium Wykonawcy winno być wyposażone w niezbędną aparaturę i przyrządy pomiarowe umożliwiające przeprowadzenie badań kontrolnych podanych w niniejszym SST. Wyniki wykonanych badań Wykonawca przedstawia do akceptacji Kierownikowi Projektu. Badania kontrolne dla Kierownika Projektu wykonuje laboratorium reprezentujące Zamawiającego.
Częstotliwość i zakres badań i pomiarów w czasie wytwarzania mieszanki mineralno-asfaltowej podaje podano w
Tablicy 3.
Lp. |
Wyszczególnienie badań |
Częstotliwość badań Minimalna liczba badań
na dziennej działce roboczej |
1 |
Dozowanie składników |
dozór ciągły - polega na
wizualnej kontroli zgodności dozowania składników z zatwierdzoną receptą |
2 |
Skład i uziarnienie
mieszanki mineralno-asfaltowej pobranej na budowie |
2 próbki przy produkcji
do 500 Mg |
3 |
Właściwości asfaltu |
dla każdej dostawy
(cysterny) |
4 |
Właściwości wypełniacza |
przy każdej dostawie |
5 |
Właściwości kruszywa
(gatunek kruszywa) |
1 na 200 Mg i przy
każdej zmianie |
6 |
Temperatura składników
mieszanki mineralno-asfaltowej |
dozór ciągły |
7 |
Temperatura mieszanki
mineralno-asfaltowej |
każdy pojazd przy
załadunku i w czasie wbudowywania |
8 |
Wygląd mieszanki
mineralno-asfaltowej |
jw. |
9 |
Właściwości próbek
mieszanki mineralno-asfaltowej pobranej na budowie |
jeden raz dziennie |
Badanie składu mieszanki mineralno-asfaltowej polega na wykonaniu ekstrakcji wg PN-S-04001. Wyniki muszą być zgodne z receptą laboratoryjną z tolerancją określoną w Tablicy 3 wg normy PN-S-96025.
Badanie właściwości asfaltu należy przeprowadzać zgodnie z punktem 2 dla każdej cysterny w zakresie penetracji w 25 oC i temperatury mięknienia PiK oraz dodatkowo badanie nawrotu sprężystego (z uwagi na asfalt modyfikowany).
Badanie właściwości wypełniacza przeprowadzać zgodnie z punktem 2 na każde 100 Mg zużytego materiału.
Badanie właściwości kruszywa przeprowadza się zgodnie z punktem 2 z częstotliwości podaną w tablicy powyżej. Badanie cech klasowych należy przeprowadzić w przypadku zmiany rodzaju kruszywa lub w razie wątpliwości.
Pomiar temperatury składników mieszanki mineralno-asfaltowej polega na odczytaniu temperatury na skali odpowiedniego termometru zamontowanego na otaczarce. Temperatura musi być zgodna z wymaganiami podanymi w recepcie laboratoryjnej.
Pomiar temperatury mieszanki mineralno - asfaltowej polega na kilkukrotnym zanurzeniu termometru w mieszance i odczytaniu temperatury. Dokładność pomiaru ±2oC. Temperatura musi być zgodna z wymaganiami podanymi w recepcie.
Sprawdzenie wyglądu mieszanki mineralno-asfaltowej polega na ocenie wizualnej jej wyglądu w czasie produkcji, załadunku, rozładunku i wbudowywania.
Właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej należy określać na próbkach zagęszczonych metodą Marshalla. Wyniki muszą być zgodne z receptą laboratoryjną.
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów wykonanej warstw podaje Tablica 4. Niżej wymienione warunki obowiązują dla wszystkich układanych warstw wymienionych w niniejszym SST
Tablica 4
Lp. |
Badana cecha |
Minimalna częstotliwość badań i
pomiarów |
1 |
Szerokość warstwy (pomiar taśmą mierniczą) |
10 razy na odc. o dług. 1 km |
2 |
Równość warstwy podłużna wg Dz. U. nr 43, poz.430 |
w sposób ciągły |
3 |
Równość poprzeczna wg Dz. U. nr 43, poz. 430 |
10 razy na odcinku o dług. do 1 km |
4 |
Rzędne wysokościowe warstwy |
pomiar rzędnych niwelacji podłużnej i poprzecznej
oraz usytuowania osi według dokumentacji budowy |
5 |
Ukształtowanie osi w planie |
|
6 |
Grubość wykonywanej warstwy |
3 razy w osi i na brzegach warstwy co 25 m |
7 |
Złącza podłużne i poprzeczne |
cała długość złącza |
8 |
Krawędź, obramowanie warstwy |
cała długość |
9 |
Wygląd warstwy |
ocena ciągła |
10 |
Zagęszczenie warstwy |
2 próbki z każdego pasa o dług. 1 km |
11 |
Wolna przestrzeń w warstwie |
jw. |
12 |
Grubość warstwy |
jw. |
Szerokość warstwy musi być zgodna z dokumentacją techniczną z tolerancją +5 cm.
Grubość rzeczywista warstwy mierzona w trakcie wykonywania warstwy wiążącej i na próbkach wywierconych z niej nie była mniejsza niż założona w dokumentacji.
Za zgodą Kierownika Projektu równość podłużną nawierzchni można mierzyć planografem zgodnie z normą BN‑68/8931‑04. Nierówności nie mogą być większe niż 9 mm. Badanie z użyciem łaty i klina wg BN‑68/8931‑04 stosuje się w miejscach, w których nie ma możliwości zastosowania aparatu profilometrycznego lub planografu. Pomiar wykonuje się nie rzadziej niż co 10 m.
Równość poprzeczna badanie zgodne z Dz.U. nr 43, poz. 430 powinna być mierzona co 5 m a liczba pomiarów nie może być mniejsza niż 20 przy stosowaniu metody równoważnej z wykorzystaniem łaty i klina.
Spadki poprzeczne na odcinkach prostych i na łukach muszą być zgodne z dokumentacją projektową, z tolerancją ±0.5%.
Rzędne wysokościowe warstwy muszą być zgodne z dokumentacją projektową z tolerancją ±1 cm.
Oś warstwy z planie musi być usytuowana zgodnie z dokumentacją projektową, z tolerancją ±5 cm.
Złącza w nawierzchni muszą być wykonane w linii prostej, równolegle lub prostopadle do osi drogi. Złącza muszą być całkowicie związane a przylegające warstwy muszą być w jednym poziomie. Przy wykonaniu następnej warstwy złącza muszą być przesunięte względem siebie o co najmniej 15 cm.
Krawędź warstwy bez oporników muszą być równo obcięte lub wyprofilowane oraz pokryte asfaltem.
Wygląd warstwy musi mieć jednolitą teksturę, bez miejsc przeasfaltowanych, porowatych, łuszczących się i spękanych.
Zagęszczenie i wolna przestrzeń w warstwie musi być zgodne z wymaganiami ustalonymi w recepcie laboratoryjnej i SST.
Ogólne
zasady obmiaru robót podano w SST D-00.00.00.
Jednostką obmiarową jest:
1 [m2] wykonanej warstwy ścieralnej
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Kierownika Projektu, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg punktu 6 dały wyniki pozytywne.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w SST D-00.00.00.
Zakres płatności za 1[m2] wykonanej warstwy ścieralnej przyjmować zgodnie z obmiarem i oceną jakości robót.
Cena jednostkowa obejmuje:
prace pomiarowe i roboty przygotowawcze
oznakowanie robót
przygotowanie podłoża
dostarczenie materiałów podstawowych i pomocniczych
wyprodukowanie mieszanki mineralno-asfaltowej i jej transport na miejsce wbudowania
posmarowanie gorącym bitumem krawędzi urządzeń obcych
obcięcie krawędzi i posmarowanie asfaltem
rozścielenie i zagęszczenie mieszanki
przeprowadzenie wszystkich wymaganych pomiarów i badań laboratoryjnych
PN-S-96025 - Drogi samochodowe i lotniskowe. Nawierzchnie asfaltowe. Wymagania
PN-S-02201 - Drogi samochodowe. Nawierzchnie drogowe. Podział, nazwy, określenia.
PN-B-11112 - Kruszywo mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni drogowych.
PN-S-96054 - Drogi samochodowe. Wypełniacz kamienny do mas bitumicznych.
PN-EN 12591:2002 - Asfalty i produkty asfaltowe. Bitumy do układania. Specyfikacje.
PN-C-04024 - Ropa naftowa i przetwory naftowe. Pakowanie, znakowanie i transport.
PN-S-04001 - Drogi samochodowe. Mieszanki mineralno-bitumiczne. Badania.
BN-68/8931-04 - Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą.
Pismo: GDDKiA-BRI 3/211/8/02 z 30.12.2002 r. - zalecenia stosowania podziału klasyfikacyjnego i wymaganych właściwości asfaltów drogowych .
Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430)
Aprobaty techniczne materiałów
OZNAKOWANIE PIONOWE
1.1. Przedmiot SST.
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są
wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem
oznakowania pionowego w związku z przebudową ulicy Okólnej w
Ostrowie Wlkp.
Szczegółowa specyfikacja techniczna stanowi dokument przetargowy i kontraktowy przy zleceniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszym SST dotyczą robót związanych z wykonaniem oznakowania pionowego. Zakres robót objętych niniejszym SST:
prace pomiarowe
uporządkowanie terenu robót
Ustawienie słupków dla znaków drogowych z rur stalowych o średnicy 70[mm] |
szt |
20 |
Przymocowanie tarcz znaków drogowych odblaskowych - typ średni o powierzchni do 0,3[m2] |
szt |
26 |
Znak pionowy - znak wykonywany w postaci tarczy lub tablicy z napisami albo symbolami, zwykle umieszczony na konstrukcji wsporczej;
Tarcza znaku - element konstrukcyjny, na powierzchni którego umieszczona jest treść znaku. Tarcza może być wykonana z różnych materiałów (stal, aluminium, tworzywa syntetyczne itp.) - jako jednolita lub składana.
Lico znaku - przednia część znaku, służąca do podania treści znaku. Lico znaku może być wykonanej jako malowane lub oklejane (folią odblaskową lub nieodblaskową). W przypadkach szczególnych (znak Z przejrzystych tworzyw syntetycznych) lico znaku może być zatopione w tarczy znaku.
Znak drogowy odblaskowy - znak, którego lico wykazuje właściwości odblaskowe (wykonane jest z materiału o odbiciu powrotnym - współdrożnym).
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-00.00.00. Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość wykonywanych robót oraz ich zgodność z dokumentacją projektową, ST oraz z zaleceniami Kierownika Projektu. Powinien on przygotować harmonogram robót i uzgodnić go z Kierownikiem Projektu.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w SST D-00.00.00. Każdy materiał do wykonania pionowego znaku drogowego, na który nie ma normy, musi posiadać aprobatę techniczną wydaną przez uprawnioną jednostkę. Znaki drogowe muszą mieć certyfikat bezpieczeństwa (znak „B”) nadany przez uprawnioną jednostkę.
Do wykonania oznakowania pionowego należy użyć:
fundamenty z betonu wykonywane na „mokro” Na wykonanie fundamentu użyć cementu portlandzkiego klasy 32,5 wg normy PN-B-19701, oraz kruszywo o marce nie niższej niż klasa betonu, norma PN-B-06712, woda do betonu „odmiany 1”, zgodnie z wymaganiami normy PN-B-32250
słupki z rur stalowych ø70 odpowiadające wymaganiom normy PN-H-74219
podkłady tablic do znaków wg zaakceptowanej przez Kierownika Projektu oferty producenta. Tarcza znaku musi być równa i gładka - bez odkształceń płaszczyzny znaku, w tym pofałdowań, wgięć, lokalnych wgnieceń lub nierówności. Niedopuszczalne jest występowanie jakichkolwiek ognisk korozji, zarówno na powierzchni jak i obrzeżach tarczy znaku. Odchylenie płaszczyzny tarczy znaku (zwichrowanie, pofałdowania) nie może wynosić więcej niż 1.5% największego wymiaru znaku. Krawędzie tarczy znaku muszą być równe i nieostre. Zniekształcenia krawędzi tarczy znaku, pozostałe po tłoczeniu lub innych procesach technologicznych, którym tarcza była poddana, muszą być usunięte.
lica znaków drogowych z folii odblaskowej. Folie te muszą wykazywać pełne związanie z tarczą znaku przez cały okres wymaganej trwałości znaku. Niedopuszczalne są lokalne nieklejenia, odklejenia, złuszczenia lub odstawanie folii na krawędziach tarczy znaku oraz na jego powierzchni. Sposób połączenia folii z powierzchnią tarczy znaku musi uniemożliwiać jej odłączenie od tarczy bez jej zniszczenia. Przy malowaniu lub klejeniu symboli lub obrzeży znaków na folii odblaskowej, technologia malowania lub klejenia oraz stosowane w tym celu materiały muszą byc uzgodnione z producentem folii. Okres trwałości znaku wykonanego przy użyciu folii odblaskowych powinien wynosić od 7 do 10 lat, w zależności od rodzaju materiału. Dokładność rysunku znaku powinna być taka, aby wady konturów znaku, które mogą powstać przy nanoszeniu farby na odblaskową powierzchnię znaku, nie były większe niż:
a) 2 mm dla znaków małych i średnich
b) 3 mm dla znaków dużych i wielkich
Powstałe zacieki przy nanoszeniu farby na odblaskową część znaku nie powinny być większe w każdym kierunku niż:
a) 2 mm dla znaków małych i średnich
b) 3 mm dla znaków dużych i wielkich
W znakach nowych na każdym z fragmentów powierzchni znaku o wymiarach 4x4 cm nie może występować więcej niż 0,7 lokalnych usterek (załamania pęcherzyki) o wymiarach nie większych niż 1 mm w każdym kierunku. Niedopuszczalne jest występowanie jakichkolwiek zarysowań powierzchni znaku. Wymagana jest taka wytrzymałość połączenia folii odblaskowej z tarczą znaku, by po zgięciu tarczy o 90o przy promieniu zgięcia 10 mm w żadnym miejscu nie uległo ono zniszczeniu. Tylna strona tarczy znaków odblaskowych musi być zabezpieczona matową farbą niedblaskową barwy ciemno-szarej) o współczynniku luminacji 0,08 do 0,10 - według wzorca stanowiącego załącznik do ‘Instrukcji o znakach drogowych pionowych”. Grubość powłoki farby nie może być mniejsza od 20 mm. Gdy tarcza znaku wykonana jest z aluminium lub ze stali cynkowanej ogniowo i cynkowanie to jest wykonywane po ukształtowaniu tarczy - jej krawędzie mogą pozostać niezabezpieczone farbą ochronną.
Materiały użyte na lico i tarczę oraz połączenie lica z tarczą znaku, a także sposób wykończenia znaku, muszą wykazywać pełną odporność na oddziaływanie światła, zmian temperatury, wpływy atmosferyczne i występujące w normalnych warunkach oddziaływanie chemiczne (w tym korozję elektrochemiczną) - przez cały czas trwałości znaku, określony przez wytwórcę lub dostawcę.
Producent lub dostawca znaku obowiązany jest określić, uzgodnioną z odbiorcą, trwałość znaku oraz warunki gwarancyjne dla znaku, a także udostępnić na życzenie odbiorcy:
a) instrukcję montażu znaku
b) dane szczegółowe o ewentualnych ograniczeniach w stosowaniu znaku
c) instrukcję utrzymania znaku
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-00.00.00. Wykopy pod fundament słupka znaku ręczne lub wiertnicą. Montaż znaku drogowego wykonuje się ręcznie.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST D-00.00.00. Do transportu służą dowolne środki zaakceptowane przez Kierownika Projektu.
Oznakowanie jest wykonywane jako stałe. Konstrukcje wsporcze znaków muszą uniemożliwiać skręcanie ich przez wiatr, zapewniać pewne umocowanie znaku. Znaki muszą być wykonane z folii odblaskowej na podkładach z materiału zaakceptowanego przez Kierownika Projektu. Odległość znaków od krawężnika 0.5 m. Wysokość umieszczania znaków - 2.0 m;
a) odchyłka od pionu, nie więcej niż ±1%
b) odchyłka w wysokości umieszczenia znaku, nie więcej niż ±2 cm
c) odchyłka w odległości ustawienia od krawędzi jezdni ±5 cm
d) tablice umieszczone na chodnikach powinny znajdować się na wysokości 2.0÷2.5 m
Ustawienie wszystkich elementów oznakowania podane jest w projekcie.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-00.00.00. Kontrola jakości robót polega na:
a) sprawdzeniu jakości zastosowanych materiałów oraz ich certyfikatów
b) sprawdzeniu zgodności ustawionych znaków i słupków z dokumentacją projektową.
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-00.00.00. Jednostką obmiarową jest [szt]
Ilość wg "Ślepego kosztorysu" .
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-00.00.00. Roboty podlegają odbiorowi końcowemu.
Ogólne zasady płatności podano w SST D-00.00.00. Zakres płatności za jednostkę obmiarową należy przyjmować zgodnie z obmiarem i oceną jakości wykonanych robót. Cena jednostkowa obejmuje:
prace pomiarowe
znaki i słupki:
a) dostarczenie konstrukcji wsporczych
b) wykopanie dołów
c) ustawienie konstrukcji wsporczych
d) wypełnienie dołów
e) zamocowanie tarcz znaków drogowych
uporządkowanie terenu robót
Instrukcja o znakach drogowych pionowych. Tom I. Zasady stosowania znaków i urządzeń bezpieczeństwa ruchu. Zał. nr 1 do zarządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 3.03.1994 r. 9 Monitot Polski Nr 16, poz. 120)
Instrukcja oznakowania robót prowadzonych w pasie drogowym
1) PN-B-06250 - Beton zwykły
2) PN-B-06251 - Roboty betonowe i żelbetowe. Wymagania techniczne.
3) PN-B-19701 - Cement.
4) PN-B-06712 - Kruszywa mineralne do betonu zwykłego.
5) PN-B-32250 - Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw.
6) PN-H-74219 - Rury stalowe bez szwu walcowane na gorąco ogólnego zastosowania.
7) PN-H-04651 - Ochrona przed korozją. Klasyfikacja i określenie agresywności korozyjnej środowiska.
8) PN-H-82200 - Cynk.
9) PN-S-02205 - Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i badania.
10) PN-M-82006 – Podkładki okrągłe dokładne.
11) PN-M-82054-03 – Śruby, wręty i nakrętki. Własności mechaniczne śrub i wkętów.
12) PN-M-82054-03 – Śruby, wręty i nakrętki. Własności mechaniczne nakrętek.
13) PN-EN-45014 – Ogólne kryteria dotyczące deklaracji zgodności wydawanej przez dostawców.
14) BN-89/1076-02 - Ochrona przed korozją.
15) BN-88/6731-08 Cement. transport i przechowywanie.
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej specyfikacji są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z rozbiórką elementów dróg w ramach przebudowy ulicy Okólnej w Ostrowie Wlkp.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu robót wymienionych w pkt 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji stanowią wymagania dotyczące robót związanych z rozbiórką elementów dróg, wykonywanych w ramach robót przygotowawczych i obejmują:
Rozebranie krawężników betonowych 15x30cm |
mb |
30,0 |
Rozebranie
ław betonowych pod krawężnik |
m3 |
1,95 |
Mechaniczne frezowanie nawierzchni bitumicznej |
m2 |
32 |
Rozebranie nawierzchni z kostki betonowej |
m2 |
50 |
1.4. Określenia podstawowe
Stosowane określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi polskimi normami oraz definicjami podanymi w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 1.4..
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość wykonanych robót oraz za ich zgodność z dokumentacją projektową, SST oraz poleceniami Kierownika Projektu.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 1.5.
Nie występują.
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w D-0.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 3.
3.2. Sprzęt do rozbiórki
Do wykonania robót związanych z rozbiórkami elementów dróg może być wykorzystany sprzęt podany poniżej, lub inny zaakceptowany przez Kierownika Projektu:
ü sprężarka powietrza,
ü samochody ciężarowe,
ü młoty pneumatyczne,
ü frezarka w odniesieniu do korekty profilu nawierzchni
ü ładowarki,
ü narzędzia.
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 4.
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 5.
5.2. Wykonanie robót rozbiórkowych
Roboty rozbiórkowe elementów dróg obejmują usunięcie z terenu budowy wszystkich elementów wymienionych w pkt 1.3. niniejszej SST. Wszystkie elementy możliwe do powtórnego wykorzystania powinny być usuwane bez powodowania zbędnych uszkodzeń. Bezużyteczne materiały należy wywieźć w miejsce uzgodnione z Kierownikiem Projektu.
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 6.
6.2. Kontrola jakości robót rozbiórkowych
Kontrola jakości robót polega na wizualnej ocenie kompletności wykonanych robót rozbiórkowych.
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 7.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową robót związanych z rozbiórką elementów dróg jest:
dla frezowania nawierzchni m2 (metr kwadratowy),
dla krawężników m (metr),
dla ławy betonowej krawężnika m3 (metr sześcienny )
g)
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 8.
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy
płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w D-00.00.00. "Wymagania ogólne" pkt 9.
Płatność należy przyjmować na podstawie jednostek obmiarowych wg punktu 7 SST, zgodnie z obmiarem, po odbiorze robót.
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Cena wykonania robót rozbiórkowych obejmuje:
Ø dla frezowania nawierzchni:
mechaniczne rozebranie nawierzchni frezarką
załadunek i wywiezienie materiału z rozbiórki,
oczyszczenie i wyrównanie podłoża , uporządkowanie terenu rozbiórki;
Ø dla rozbiórki krawężników i przepustu:
odkopanie krawężników wraz z wyjęciem,
zerwanie podsypki cementowo-piaskowej,
załadunek i wywiezienie materiału z rozbiórki,
wyrównanie podłoża i uporządkowanie terenu rozbiórki;
Ø dla rozbiórki ław betonowych pod krawężnik i przepust, oraz ścianek czołowych:
odkopanie ławy
zerwanie ławy betonowej z oporem,
załadunek i wywiezienie materiału z rozbiórki,
wyrównanie podłoża i uporządkowanie terenu rozbiórki;
10)Instrukcja DP-T14 o dokonywaniu odbiorów robót drogowych i mostowych realizowanych na drogach zamiejskich, krajowych i wojewódzkich. Warszawa, 1989, wraz z późniejszymi zmianami